*Татар әзілдері
Үш саңырау
Шал мен кемпір де, күйеуге шыға алмай көп отырып қалған қызы да саңырау екен. Бір күні шал жолаушы жүрмек болып кемпіріне:
– Менің жаңа етігімді тауып берші, – депті.
Саңырау құлақ оны қайдан естісін, кемпірі оны «дәуде болса бұл шай қайнатып бер» деген шығар деп түсініп қызына:
– Қызым, әкең шөлдепті, самаурын қойшы, – дейді.
Кәрі қыздың басын басқа бір ой мазалап отырса керек, шешесінің айтқанын ол да өзінше түсініп:
– Сізге ұнаған жігіт маған да ұнар. Сіздің бір тілегіңізді орындайын: мен ризамын, сол жігітке тұрмысқа шығайын, – депті.
Кешегіге бүгін жылау
– Халиолла құлыным, неге жылайсың?
– Басымды есікке соғып алдым.
– Қашан соғып алып едің?
– Кеше кешкісін.
– Е, ендеше, ол үшін бүгін жылауыңа жол болсын?!
– Кеше қалай жылаймын, ол кезде үйде ешкім болған жоқ қой.
Өсекшінің мұңы
– Жаңа көшіп келген көршілерің қандай адамдар екен? – деп сұрапты бір әйелден.
– Оңбаған адамдар көрінеді!
– Неге, әлде көп сөйлеп мазаңды кетіре ме?
– Керісінше, сыбырласып қана сөйлеседі, бір сөзін де ести алмай қапа боламын.
