*Шетел әзілі
ЖҮРЕК ЖАРДЫ СӨЗ
Есікті орта жастағы кербез келіншек ашты. Тұла бойында бір мін жоқ болса да, көз жанарында мұң бар.
— Кеш жарық, хабарландыру бойынша келіп едім, — деп едім:
— Бәрекелді! Бір хабары болатынына сенімім бар еді. Қалай өзі? Сый-сияпатыңыз дайын. Дін аман болар, көңіл-күйі нешік? Табылғанына құлдық! — деп, жанары күлімдеп бет-ажарына қан жүгіріп жайраңдап шыға келді.
— Кешіріңіз, итіңіз табылған жоқ, — деп едім, маған алара қарап, қуанышы су сепкендей басылып еңсесі түсіп, аянышты қалыпқа енді. Түріне қарап оның итінің жоғалғанына бір өзім кінәлідей сезіндім. —Табылып қалар, мен тілектес адамның бірі есебінде — табылуына септігі тиеме деп оның мұндағы хал-жағдайы, қадір-қасиеті сияқты қасиеттерін білейін деп келіп едім, — деп міңгірлеген болдым.
Мүләйімсіп мүжілген, еңсе түсіп езілген. Айтуы бойынша: «ұйқы қашып, ас батудан қалған». Қайтсін, бала да сол, бауыр да сол, ба... да сол.
...Тербетіле теңселіп ұйқы соғар арнайы жасалған шет елдің төсек-креслосына нән суретін іліп қойыпты.
...Итінің кішігірім арнайы тоңазытқыштағы мұрты бұзылмаған тамақ-сауқатын көріп жұтқыншағым жұтынып, ішек-қарным сыр ете қалған соң жаба қойдым.
...Жеке салынған кең де керемет жуынар шұңқыры... Сабын, тарақты айтпағанда шампунның неше түрін табасың...
Қожайынының халі қабырғамды қайыстырып, тереңнен адами сезімім бұлқыныс беріп:
— Мен-ақ итіңіз болайыншы! —деп жүрек жарды сөзімді айтып қалыппын.
Александр ЙОТОВ