Бүгінде Тараз қаласындағы «Үміт» балалар үйінде бес жасқа дейінгі жетпіс бүлдіршін тәрбиеленуде. Ал осы балалардың жағдайы қалай дейтін болсақ, күмілжіп қалатынымыз анық. Олай дейтініміз, жуырда Жамбыл облысының әкімі Асқар Мырзахметов аталған балалар үйіне тосыннан барғанда бірқатар кемшілік анықталған болатын. Әуелі әкім мекеменің асханасына бас сұғып, мұндағы азық-түлік тағамдарының жетіспеушілігін байқаған еді. Сонда бұл балалар не ішіп, не жеп жүр? Мемлекеттен бөлінген қаражат қайда? Әрине, мекеме басшысынан бастап қызметкерлеріне дейін ешқандай мардымды жауап бере алған жоқ. Сонда басшылар келетін болса ғана бәрін жайнатып, қалған уақытта осылай жүре беру керек пе деген ой келеді. Тексеріс кезінде ғана емес, әрдайым талапқа сай қызмет етуге міндетті емес пе? Ал әкімнің келетінін білмей дымы құрыған мекеме басшылығынан не күтуге болады? Демек, балалардың күнделікті күнкөрісі көңілдегідей емес деген сөз.
Тағы бір мысал, Тараз қаласындағы 170 адамға қызмет көрсетіп отырған №1 арнаулы әлеуметтік қызметтер ұсыну орталығында сырқаттанған қарттардың ем-домына қажетті дәрі-дәрмектер жетіспейді. Бұл ретте мекеме қызметкерлерінің абдырап, әуре-сарсаңға түскенінен басқа ештеңе де болған жоқ. Өңір басшысына қариялар инватакси керектігін айтып жатты. Әкім тосыннан келгенде мұндай жайттар Қ.Сарымолдаев атындағы балалар үйінде де анықталған еді. Аталған балалар үйінің тәрбиеленушілеріне монша керек. Басшы келгенде ғана бас көтеріп, қалған уақытта бұғып отыра беретін мекеме қоғам дамуына қандай үлес қоса алады. Әлеуметтік мекемелерді тосыннан аралаған әкім қоғамның бұл топтары қашанда мейірімге мұқтаж екенін, оларға көрсетілетін қызметтің де мінсіз болу керектігін айтып кетті. Енді жауапты басшылар жайшылықта да талапқа сай жұмыс атқарса жақсы ғой...
Хамит ЕСАМАН,
«Егемен Қазақстан»
Жамбыл облысы
