Қаракөл шаруашылығы – еліміздің шөл және шөлейтті аймақтарының экономикасында ерекше орын алатын Қазақстан Республикасының қой шаруашылығындағы келешегі мол саланың бірі. Оның басты өнімі эстетикалық жағынан құнды болып есептелетін қаракөл елтірісі, сондай-ақ қой еті, ірі талшықты жүн өндіру болып табылады.
1990 жылы біздің республикамызда қаракөл қойының саны 6,2 млн.-ға жетті. Отар құрылымындағы аналықтардың үлес салмағы 70% шамасын құрап, жыл сайын 2,5 млн. дана қаракөл елтірісі өндірілді.
2010 жылдың 1 қаңтарындағы мәлімет бойынша қаракөл қойының саны төмендеп, 1,1 млн. ғана қалған.
Қызылорда облысы қой шаруашылығы саласында тек қана қаракөл қойларын өсірумен айналысатын республиканың негізгі аймақтарының бірі болып табылады. 1990 жылдардың басында қаракөл қойын өсірумен айналысатын 30 кеңшарда 1,2-2,3 млн. бас қаракөл қойы болды. Бұл республика бойынша 22,3 пайызды құрайтын. Қазіргі кезде қаракөл қойларының саны 70 пайызға дейін кеміп кеткен. Ал облыс көлеміндегі шөл және шөлейтті жайылымдар қаракөл шаруашылығын тиімді дамытуға мүмкіндік береді.
Қаракөл қой тұқымынан басқа ауылшаруашылығы малдарының бірде-бір түрі Қазақстанның, сондай-ақ Қызылорда облысының шөл және шөлейтті аймағының қатаң жағдайларына жақсы бейімделмеген. Ал бұл қой тұқымы ұзақ қашықтықта жайыла алады (тәулігіне 10-15 шақырымға), ішілген судың жоғары минералдануын және ауа температурасының күрт ауытқуын жақсы көтереді.
Қаракөл қой тұқымы ертеден келе жатқан әлемдегі мал тұқымдарының бірі болып табылады. Сондықтан, бұл қой тұқымын сақтау және оның басын көбейту шөлді-шөлейтті аймақтар үшін өте қажет. Осыған орай, осы қой тұқымын асылдандыру жұмыстарына және оны көбейтудің мәселелеріне ерекше көңіл бөлу қажет.
Қылышбай БИСЕНОВ, Мәжіліс депутаты.