Мен 1947 жылы қазіргі Екатеринбург облысы Камень-Уральск (Ресей) деген қалада өмірге келдім. Анам Мария Павлова мен әкем Иван Петрович еңбек армиясында болған, Беларусь елінен осы жаққа жіберілген, кейін 54-жылдары тың игеру кезінде Павлодарға, Ертіс ауданына келеді.
Біз – нағыз қазақстандықтармыз. Жолдасым екеуміз қазір балаларымыз, немерелеріміздің қызығын көрудеміз. Өзім мұғалім мамандығын алып, Кеңес өкіметі кезінен облыс орталығындағы оқу-білім бөлімдерінде қызмет еттім. Одан кейін қоғамдық жұмыстарға араласып, Достық үйіндегі Беларус этномәдени орталығының қалыптасып, өсіп-өркендеуіне үлес қосып келемін.
Әлі есімде, 2012 жылы «Дүниежүзіндегі беларусьтардың өнері мен мәдениетінің» фестиваліне біздің еліміздің атынан қазақстандық беларусьтар қатыстық. Сонда бәріміз «Сәлем саған, туған жер!», «Толғау», «Өз елім», «Саржайлау» атты патриоттық әндерді қазақ тілінде шырқадық.
Ал Минскінің техникалық университетінде Абай мәдениет және тіл орталығы ашылып, №42 мектепке Мұхтар Әуезовтің есімі берілген.
Павлодардағы Беларусь этномәдени орталығы Минскідегі қазақ диаспорасымен тұрақты байланыста. Беларусь елінің елшілігімен, Білім және Сыртқы істер министрлігімен тығыз қарым-қатынас орнатқанбыз. Мен – Беларусь елі Сыртқы істер министрлігі консультативтік кеңесінің мүшесімін. Біздің еліміздің елшілігі ұсынған, ал 17 жыл бұрын құрылған бірлестігіміз «Қазақстан беларусьтары қауымдастығының» құрамына енеді.
Беларусь этномәдени орталығын 2003 жылдан бері басқарып келемін. Орталықта «Карамель», «Крыницы», «Жаураначак», «Пралески», «Свитанак», «Надзея» ансамбльдері және «Дабранач» вокалды-аспаптар ансамблі бар. Бірлестікте алқа кеңесі, әртүрлі бөлім, беларусь ардагерлер кеңесі, жастар қанаты, «Крыницы» жастар вокалды ұжымы, «Жаураначак» би ұжымы, «Падарунки» театр студиясы, қасықтар ансамблі, «Истоки» жастар клубы, «Беларусачка» әйелдер клубы жұмыс істейді.
Орталық халықтық салт-дәстүрлерді ұдайы жаңғыртып отыр. Өңірдегі беларусьтер тұратын ауылдарға барып, этнографиялық экспедиция жұмыстары жалғасын табуда. Қазір «Көктемді шақыру» – «Гукание весны» беларусь халқының көктем мерекесіне дайындалып жатырмыз. Наурыз секілді жаңару, табиғаттың жаңғыруы ғой. «Гукание» – құстар келіп, көктемді өз қанаттарымен әкеледі деген сенім. Мереке 14 наурыздан басталып, көктем айларында тойланады.
Әрине өзімді бақытты санаймын. Қазақ жерінде, осы елде туып-өстім. Қазақстандықпыз деп мақтанамыз. Бізді бауырына басқан қазақ халқына мың алғыс дейміз. Осы жер, осы ел – біздің бойтұмарымыздай.
Тіпті, Елбасы Нұрсұлтан Назарбаевпен тікелей бетпе-бет жүздесу бақыты бірнеше рет бұйырды. Бір жылы Қазақстан халқының бірлігі күніне орай салтанатты жиын өтті. Елбасы кеш соңында делегаттарға жақындап, әрқайсымызбен амандасып шықты. Кезек маған келгенде өзімді таныстырайын деп едім, Нұрсұлтан Әбішұлы: «Мен білемін, сен павлодарлық беларуссың!», дегендегі қуанышымды көрсеңіз. Адамның алақаны көп нәрседен сыр шертеді. Өз басым Елбасымен амандасып, қолын алғанда бойынан сенімділік, жылулық сездім. Сол жылылық қазақ еліне, жеріне тарап жатқандай...
Любовь Богнат,
«Беларусь» этномәдени орталығының төрағасы
Павлодар облысы