«Тәте, сәлеметсіз бе, ауру жоқ деп жүріп жұқтырып алыппын. Қайдан жұққанын да білмеймін. Бірінші қызуым 39 градустан асып көтерілді, ыстық түсіретін дәрі ішіп жатып қалдым, келесі күні жөтел пайда болды. Тамағым қатты ауырды. Үшінші күні температура болмағанымен әлсіреп, делсал болып тұра алмадым. Төртінші күні дәрігерге қаралып, анализ алып, Теміржолшылар ауруханасына жатқызды. Вирус барлығы толық анықталған соң жаңадан салған модульдық ауруханаға алып келді, дейді бізге хабарласқан оқырман.
Айтайын дегені, Теміржолшылар ауруханасының жайы. Сол үшін хабарласып отырмын, себебі ондағы жағдайды министрлік пен жалпы қоғам білуі тиіс деген ойда. Аурухананың жағдайы өте нашар екен. Төсек орындары ескі, әжетханасы көпшілікке арналған, гигиена сақтау мүмкін емес, жақында жөндеуден өткен дейді, бірақ ол жай аты ғана болғанға ұқсайды. Бұл провизорлық аурухана, ауру анықталғанша ұстап, айқындалғанда жаңадан салынғанына жібермек. Ең масқарасы, вирусқа сынамасы терісі мен оң болған адамдардың бір палатаға жатқызылуы.
«Бізді жаңадан салынған арнайы ауруханаға ауыстыратыны белгілі болғанда, палатамызға бұрыннан танитын бір келіншекті алып келді. Мына кісілер кеткен соң орны босайды деді. Ал ол келіншекте әлі вирустың бары расталмаған да. Біз шыққанда, ешқандай зарарсыздандыру, дезинфекция жүргізбестен, жуылмаған бөлмеге апарып жатқызып қойыпты. Танысым, жылап телефонмен сөйлесті. Көрдіңіз бе, біздің орнымызға, COVID-19-бен науқастанған біздің жатқан жерімізге ауруы расталмаған, вирустың бар-жоғы белгісіз оны жатқызған. Осыны жауапкершіліктің жоқтығына ма, аяушылықтың жоқтығына ма, қайсысына жатқызарымды да білмеймін.
Елге жеткізіңізші, осындай да жайттар бар. Ал мына модульдық ауруханада мүлде басқаша, ішіндегі жағдайы да, дәрігерлері де жақсы екен. Менің аты-жөнімді жазбай-ақ қойыңыз, бір жерге жазып жатсаңыз», дейді жерлес сіңілім.
Вируспен осылай ойнауға бола ма?!.