Елбасы оған ризашылық танытып, шынайы алғысын жеткізуді тапсырды
«Аса құрметті Елбасымыз Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев мырза!
Тараз қаласы, Есей би 11 «а» көшесінде туып-өскен мен Бекмұрзаев Қадыр Мырзабекұлы 56 жылдан бері гүл, бау-бақша өсірумен әуестенемін. Осы альбомды және кассетаны Сізге ескерткіш ретінде шын жүректен сыйлаймын. Сізге Алладан тілейтінім: мәртебеңіз бұдан да биік болсын, тек биік шыңдардан ғана көрініңіз! Алла Сізді күш-қуаттан айырмасын. Сіз аман-есен болсаңыз, келешекте Қазақ елінің абыройын бұдан да биікке көтеретініңізге кәміл сенемін. Аман-сау болыңыз! Бекмұрзаев Қадыр Мырзабекұлы».
Қадыр аканың Президентке жазған хаты, негізінен, осы. Хатта айтылған альбом мен кассета дегені де ып-рас. Альбомда жүзімдердің суреттері бейнеленсе, кассетада Қадыр аканың өзі де, жүзімдері де «тірідей» көрсетіледі.
Айтпақшы, Қадыр аканың Президентке хат жазуы өзінше бір хикая. Аялап өсірген жүзімдерін, гүлдерін, көшеттерін базарға шығарып, сатуға отырса болды, біреулер: «Сен бұларды Ташкенттен әкеп, «өзімдікі» деп отырсың», деп ашуын келтіреді екен. Жүдә болмаған соң Қадыр ака альбомын апарыпты да тілі ұзын ағайындарға: «Міне, мынау – аулам, мынау – жүзімім» деп, айқара ашып алдарына қоя салыпты. Сөйтсе олар енді: «Сен мұны бізге көрсетіп неменеге әуре боласың, одан да Елбасыға жолда, сонда сенің ақ-адал өніміңді сатып отырғаныңды бүкіл ел біледі», деп ақыл айтады.
Хат тез-ақ жазылды. Компакт дискінің «монтажы» да жедел дайындалды. Енді үшбу хатты Ақордаға жолдау ғана қалған. Бірақ «Қазпоштадағы» қыз-келіншектер альбомдағы жүзімдер мен гүлдердің суретіне таң-тамаша қалғанымен, Ақорданың мекен-жайы мен индексін білмейтінін айтып, оны анықтауды бағбан шалдың өзіне тапсырады. Қадыр ака үйіне салы суға кетіп оралды. «Өй, сенің аулаңдағы жүзімің кімге дәрі, хатың жетпейді Ақордаға» дегендердің сөзі расқа айналғаны ма деп те намыстанды. Ой құшағында оншақты күн жүріп, «Қазпоштаға» тағы барады. Бұл жолы тура бастығының өзіне кірмек. Бірақ есіктің алдынан қарауыл жолығып, мән-жайды түсінген соң Қадыр акаға жөн білетін бір қызметкерді көрсетеді. Шынында ол кісі Ақорданың мекен-жайын да, индексін де тауып, хатты жөнелтуге ықыластана көмектеседі.
Қадыр аканың хаты Ақордаға 2010 жылдың 30 желтоқсаны күні тіркеліпті. Іле-шала жауап хат келді. Жоғары жағында «Қазақстан Республикасы Президенті Кеңсесінің бастығы» деген құзыретті жазуы бар ақ параққа:
«Құрметті Қадыр Мырзабекұлы!
Елбасымыз Н.Ә.Назарбаевқа жақсы тілектеріңізді айтып хат жазып, өсірген жүзімдеріңіз бейнеленген фотоальбом мен компакт дискіңізді жібергеніңіз үшін көп рахмет!
Олар Президентке көрсетілді. Нұрсұлтан Әбішұлы бағбандық өнеріңіз бен еңбегіңізге ризашылық танытып, Сізге өзінің шынайы алғысын жеткізуді тапсырды. Өкінішке қарай, елімізде есігінің алдындағы құнарлы жерлерді ұтымды пайдалана білмейтін азаматтар аз емес. Біреулер бұған жете мән бермейді, бағбандық өнер екінші біреулердің қолынан келмейді. Сіздің тәжірибеңізді қалың көпшілікке жеткізудің маңызы зор. Сол себепті, еңбегіңіз бен тәжірибеңіз туралы жан-жақты жазып, халыққа тарату туралы «Егемен Қазақстан» газетінің редакциясына ұсыныс айтылды. Сізге зор денсаулық, отбасыңызға амандық, бағбандық жұмыстың ләззаты мен толайым табысын тілейміз. М.Қасымбеков», деп қол қойылыпты.
Қадыр ака хатты келіндеріне, немерелеріне қайта-қайта оқытты. Әсіресе, хаттағы: «Олар Президентке көрсетілді. Нұрсұлтан Әбішұлы бағбандық өнеріңіз бен еңбегіңізге ризашылық танытып, Сізге өзінің шынайы алғысын жеткізуді тапсырды», деген жолдарды естігенде көзіне жас келіп, көңілі босады.
Қадыр ака жас кезінде қиыншылықты көп көрді. Әкесі соғыстағы «еңбек армиясынан» ауырып келді де, бір жылдан соң қайтыс болды. Анасы екі баламен жесір қалды. Бірақ қанаттыға қақтырмай, тұмсықтыға шоқыттырмай аман-есен өсірді. Дегенмен, Қадыр ака еңбекке ерте араласты. Ә дегенде құрылысшы болды, Жамбыл ГРЭС-і іске қосылғанда өрт сөндіруші болып жұмысқа тұрды. Сол жерден зейнетке шықты. Зейнетке шыққанымен он алты жастан бастап айналысқан бағбандық өнер үйінде тыныш жатқызбады. Ерте тұрып, кеш жатып дегендей, есігінің алдындағы 3 сотық жерді жүзім мен гүлге көмкеріп тастады. Ауласында қазір 35 түп жүзім бар, оның 15 түрі жыл сайын жап-жақсы өнім береді. Жүзімнің өзі әп-әдемі болғанымен, еңбегі өте ауыр. Жүзімнің ірі әрі нәрлі болуы үшін жапырақтарын бір-бірлеп жұлып отыруың керек. Ал 35 түп жүзімнің жапыраған жұлу жетпістен асқан қарияға оңай шаруа емес.
Бүгінде Қадыр акадан тәжірибе алуға келетіндер де аз емес. Бұл болса оларға: «Мынау тәжіктердің елінде өсетін «Кәттәқорған» деп аталатын жүзім. Өзі ірі, ақ түсті болады. Өнімі жақсы. Ал мынау – «Ягдана». Бұл да жүзімді көп салады әрі ірі болады, сосын өте тәтті... Ал енді мына тұрған ірі әрі қызыл жүзімді «Ризмат-ата жүзімі» дейді. «Хұсайын» жүзімін кейбіреулер «Дамский пальчик» деп жүр. Негізінде «Хұсайын» басқа сортты жүзім, ал шын «Дамский пальчик» әйелдердің саусақтары сияқты өте жіңішке болады», деп асықпай түсіндіре бастайды.
Қадыр акадан жүзім көшеттерін сұрай келетіндер де баршылық. Біреулер АҚШ-қа, енді біреулер Германияға аттай қалап алып кетіпті. Кавказдан келіп сұраушылар да бар дейді. Қадыр ака оларға: «Ау, жүзімнің отанынан келіп отырып менен көшет сұрағандарыңа жол болсын», демей ме. Сөйтсе олар: «Біздің бағбандар жүзімнің «шараптық» түріне көшіп кетті де, «асханалық» жүзімдер қасқалдақтың қанындай қат боп қалды», дейді. Жүзімнің «Асханалық» деген сорты биік боп өседі де, өнімді мейлінше мол салады екен. Шынында, Қадыр аканың ауласында кілең асханалық, яғни сәні де, дәмі де келіскен жүзімдер өседі.
Жүзімнің өзі тәтті болғанымен, еңбегі «ащы» демеп пе ек мана, айтса айтқандай, жүзімнің «үсік», «бұршақ» және «шымшық» деп басталатын «жаулары» өте көп. Үш сотық жерді көзінің қарашығындай қоритыны сондықтан қарияның. Әулиеата ауа райының да қылтың-сылтыңы көп. «Наурыз келді, күн ысыды» деп жүзімдікті ашып тастағаның сол, бір түнде «үсік жүріп» өтеді. Қадыр ака мұндай «құқайдың» талайын көрген. Өрік, жүзім, алма ағаштары гүлдеп тұрғанда үсік пен бұршақ есіл еңбекті еш қып кете барған талай рет. Қадыр аканың жүзімі, әсіресе, 2009 жылы көп салды. Тіпті жүзімдіктер үйдің шатырының үстіне дейін «қаптап» кетті. Ондайда өнімдерін шымшықтан қорғау үшін кәдімгі айнаның сынықтарын іліп қояды. Айна күнге шағылысып, құстарды үркітеді.
Қадыр ака жинаған өнімді, негізінен, отбасы қажетіне пайдаланады. Артылса базарға шығарады. Қаңтар мен ақпанға дейін сақтап, сатуға болатын сорттары да бар. Сосын ептеп... «шарап» ашытады. Оны қазақтарша «қолбала» деп қояды. Қазақтардың ортасында отырған соң өзін қазақпын деп сезінеді. Елбасына арнаған хатын да таза қазақ тілінде жазды. Қазақ тілімен бірге өзінің ана тілі мен орыс тілінде еркін сөйлейді. «Кезінде саяси-ағарту мектебін үздік бітіріп, обкомға нұсқаушы боп кете жаздағам», деп те қояды. Бірақ үйреніп қалған Жамбыл ГРЭС-ін қимапты.
Айтпақшы, әңгіме үстінде өзі өсірген жүзімнен дайындалған «қолбаласын» әкеп, рүмкелерін шығарып: «Дәмін көреміз бе?» дегені. «Жо-жоқ, ақсақал, рөлде едім» дедім. «Дұрыс екен, онда болмайды», деген Қадыр ака тез келісе салды. Соған қарағанда Қадыр аканың «қолбаласы» күшті ме деп қалдым.
– Елбасы хатымды ЕҚЫҰ Саммиті өтіп жатқанда алса деп ойлап ем. Сәл кешігіп қалдым. Бірақ оқасы жоқ, бәрібір оқыпты. Дана адам ғой, хаттан ел үлгі алсын депті. Шынында жылқы баққан, қымыз ішкен, қазы-қартаны қатырып дайындайтын қазақ бау-бақшаны да баптап, өсіре алады. Әне, Жұмагүл Омарова қызымыз қандай гүлдер өсіріп, алыс-жақындағы ел-жұртты таңғалдырып жатыр. Жақында келіп кетті өзі. Сондай ашық-жарқын, жайдары адам екен. Бұл істе адамға тек қана құнт пен ынта керек, – деген Қадыр ака бізбен қоштасарда.
Көсемәлі СӘТТІБАЙҰЛЫ.
Жамбыл облысы, Тараз қаласы.
---------------------------------
Суретте: Тараздың бағбан қариясы Қадыр ака Мырзабекұлы.