Қазақстан • 29 Мамыр, 2018

Аяғы ауыр келіншектің түсі

45212 рет
көрсетілді
11 мин
оқу үшін

«Түс оңалмай – іс оңалмайды» дегенде атам қазақ нені меңзеді екен? Түстің тылсым құпияларын ғалымдар тынымсыз зерттеумен келеді.

Аяғы ауыр келіншектің түсі

Адамның түс көруі ту­ралы түрлі болжамдар көп бол­ғанымен, көрген түстің айнымай келуі, түсіңде көрген оқи­ға­лар­дың өңіңде қайталануы си­яқты құбылыстардың қайдан пай­да болатынына тұрлаулы тұжы­рым әлі де жоқ. Ал бірақ та­­рихта болған әйгілі адам­дар­дың өңін­де шындыққа айнал­ған түс­тері туралы мысалдар жет­кі­лікті. Мы­салы, Харон ар-Ра­шид­тің, Шың­ғыс ханның қай­ын атасы Дэй ше­шеннің түсі, Абы­лай ханның түсі, Бабыр мыр­за­ның Самарқан қаласын алар ал­дын­дағы және оның өлімге бас байлағандағы көрген түсі, өзі­нің өгей шешесімен некелесіп абы­ройсыздыққа душар болған Дост-Мұхаммед ханның және бас­қалардың түстері әлі күнге дейін ұрпақтан ұрпаққа ұмы­тыл­май келеді.

Маған да осы жолдарды жа­зу­ға бір танысымның әңгімесі се­беп болды. Бұл келіншек тұр­мысқа шыққан соң көп жылдар бойы бала көтере алмай қи­на­лып жүреді. Бойына біткен бі­рер шарана құрсағында көп тұр­май, түсіп қалатын. Бала тап­паған әйелдің халі белгілі, бей­шара келіншектің күні-түні Тәңірден тілегені тек бір перзент болады. Өстіп жылап жүргенде жа­ңа­ғы келіншектің тағы да аяғы ауыр болып, аузы күйіп қалған бей­шара қорыққанынан дәрігер мен ем­ші жағалап шыға келеді. Дә­рі­­герге барса ішіне біткен бала егіз екенін айтады. Балгер «бал­па­нақтай бір ұл табасың» дейді.

Сол келіншек араға бірнеше жыл ғана салып барып, өзінің жас­­тау кезде көрген түсінің мә­нін кейін түсінгенін айтады. Ол түс оған кинодағыдай қанық бояу­­ларымен, қолмен қойғандай анық көрінген және есінде көп жыл­дар бойы өңіндегідей сақта­лып қалыпты. Сонымен оның түсін баяндайық.

Балнұр түсінде саудасы қыз-қыз қайнап жатқан үлкен бір Шығыс базарына барады. Базар­да не жоқ дейсіз, қаптаған ха­лық, көз­дің жауын алған тау­ар­-
лар мен жемістер. Ол жү­ріп-жүріп тыр­сылдап піскен екі қарбызды таң­дап алып, қос қол­тығына қысып, өзен бойы­мен үйіне қа­рай аяңдайды. Жүр­ген сайын ауыр тартқан қар­быздардың бірі қо­лы­нан сусып шығып кетіп, өзен­ге ағып кетеді. Келіншек қолын­да­ғы бір қарбызды қап­сыра құ­шақ­тап алып, екінші қар­быз­ды ұстап алу үшін, өкпесі өшіп, өзен бойымен жүгіреді. Қар­быз жеткізбейді. Бірақ суға ағып кеткен қарбыздардың бә­рі бір торға барып тіреледі екен дейді. Балнұр түсінде сол тұсқа дейін жүгіріп жетіп, торға тіреліп тұрған қарбыздарды алай­ын десе – шетінен шіріп кеткен. Қолына ұстағанда шіріген қар­быздар сусып ағып кетеді. Со­нымен ол жалғыз қарбызбен жабырқап үйге қайтады.

­Расында Балнұр дәрігерлер айт­қандай егіз ұл табады. Өкі­нішке қарай, балгер айт­қан­дай, жалғыз ұлмен қалады. Ша­ра­на­ның бірі нашар туып, дәрі­гер­лер сәбидің өмірі үшін біраз алыс­са да шетінеп кете­ді. Әрине, әрең тапқан қос нә­рес­тенің көрер жарығы үшін алыс­қан келіншектің ол кезде түспен ша­руасы жоқ қой.

Ол бұл түсті түс туралы әңгі­ме қозғалғанда ғана есіне түсі­ріп, сол түсін араға жылдар салып барып өзі жорып, таңданып қал­ды.

Сол секілді көпшілігіміз өмір­і­міздегі бір әрекеттер мен оқи­ғаларды, болмаса бір жер­лер­ді бұрын түсімізде айнытпай көргенімізді есімізге түсіріп, таңданып айтып жатамыз. Мұн­дай түсініксіз сезімдерді зерт­теген француз ғалымы Флоренс Арно оған «дежа вю» деп ат беріп кеткен. Бұл термин «бұрын кездестірген, таныс» деген мағы­на береді. Тіршілігімізде жиі қайта­ланатын тылсым құбы­лыс­тарды дәрігер-психиатр Зиг­мунд Фрейд де көп зерттеген ғой.

«Түсті көруінен емес – жо­руы­н­ан қорық» дегенді де бұрын­ғылар тегіннен тегін айтпаған. Жайсыз түс көргенде әжелеріміз «Тіфә-тіфә, түс – түлкінің боғы» деп жататын.

Осындайда үлкен кісілердің «Түстің басы бұлғақ келеді, жақ­­сылыққа жорысаң – жақ­сы­лық­­қа, жамандыққа жорысаң  жа­­мандыққа қарай бұрылып ке­­теді» деп айтып жататыны тү­се­­ді. Сондықтан да біздің Шы­ғыс халықтары түсті кез келген адам­ға жорытпайды. Реті келсе ниеті түзу, парасат-пайымы те­рең жандарға түс жорытып жа­татыны белгілі. Қазақ жақсы түске де көз тиеді деп есептейді. Сондай-ақ түсті жақын бір жанашыр, жөн білетін кісіге жорытып жатқанда тыңдап отырған екінші кісінің жағаласып, жоруы да айыпқа саналған екен.

Тіпті түс туралы деректерді ақтара берсең тарихта аяны бар нышанды түстерді сату немесе сатып алу сияқты оқиғалар да болған. Жақсылыққа бастайтын бір түс көріп, оны айтып отыр­ғанда «түсіңді сат» деп жармаса ке­тетін жайттарды «Мың бір түн» сияқты ертегілерден де оқымап па едік?!

Бала күнімізде әжелеріміз түс көріп, үйге қандай қонақ ке­летінін, болмаса бір жақсы­лық­тың болатынын болжап, жағым­сыз түс көрсе садақа беріп жа­та­ты­нын білуші едік. Тіп­ті тарихта болған әулие адамдар өздерінің бұл дүниеден қай күні, қандай жағ­дайда өтетініне дейін түс аяны арқылы біліп отырғанын айта берсең мысал жеткілікті. Бә­ріміз де түс көреміз, бір қы-
з­ы­ғы түс көрмейтін адамдар да бар екен.

Бала кезде көрген түс

Сол түсті көргенде жасым бес­­ке де толмаған болатын. Мек­теп­ке бармағаным анық. Бұл өзім көріп, өзім жоритын түс­тер­дің тұңғышы екен ғой. Өкінішке қа­рай, қаралы түс болды.

Түсімде Сарыағаш жақта болатын тойға қырқынан ен­ді­ шыққан шарана баласын алып қыдырып кеткен нағашы кө­кем мен жеңгемнің жататын тө­се­гінің қос жастығының үстін­де жа­ңа сойылған мал еті қа­ны­мен сорғалап, үйіліп жатыр екен деймін. Жан-жақтан аба­ла­ған қанден күшіктер сол ет­ті тартқылап жеп жүр. Мына жағы­нан қусам, екінші жағынан бас салады. Екінші жағынан қусам келесі жастықтың үстіндегі етке анталайды. Арпалысып жүргенде жаңағы шибөрідей шулаған иттер етті жеп болды...

Апама таңертең түсімде айтып едім:

– Қаршадай болып алып, түсің жаман екен. Тіфә-тіфә, түс түлкінің боғы де! – деді.

Жақсылық болса екен, жақ­сы­лық болса екен деп жолға қарап отырғанымызда, сап-сау, балпанақтай етіп алып кет­кен Беренбекті былқ-сылқ ет­кізіп көтеріп тойға кеткендер де келді. Үлкендердің сөзінен тү­­сін­генім, қасы-көзі орнында, кө­­рікті болып туылған бөпемізге қо­­нақта көз тиіпті. Нағашы әжем қырғыздың қызы еді. Бе­рен­бектің есімін де өзі қойған. «Бе­рен» деген сөз қазақтың сар­дар, жауынгер деген сөзін біл­ді­реді деген.

Содан кейін Беренбегіміз бір тәулікке де жетпей шетінеп кет­ті. Салқын бөлмеге жас жоңыш­қаны жұлып әкеліп төсеп, нәрес­тенің мәйітін жатқызып қой­ды. Көр­ген­дердің айтуынша, ше­тінеген ша­ра­наның арқасына үл­кен көз сияқ­ты көгеріп дақтар шығыпты.

Апам көңіл айтып келгендер­ге менің бұрнағы күні көрген тү­сім­ді жылап айтып отыр екен.

Өртенген шаңырақ туралы түс

Актер Асанәлі Әшімовтің «Ма­хаббат – екі адамның бір-бі­ріне деген сыйластығы» деген сөзі бар. Басқа басқа, осы сөзді Асан­әлі ағамыз он рет ойланып, жүз рет толғанып қана емес, ма­хаб­баттың да, тағдырдың да те­перішін көріп барып жасаған пай­ымы ғой. Үздігіп жүріп қо­сылып, жауығып айырылы­сып жатқандар қаншама?! Сый­лас­тық жоқ жерде – әлсіз, онсыз да күйреуік сезімге қайдан орын болсын! Бірін-бірі сыйлап, қа­дір­­лей алатындар ғана махаббат­тарын қорғай алады. Қорлау бас­талған тұстан бастап, сорлы се­зім де өлмек.

Бір келіншек «Түсімде біздің жатын бөлмеміз жанып жатыр екен. Басқа бөлмелер дін аман. Бір уақытта күйеуміз екеуміз жа­­татын қос төсек те өрте­ніп кет­ті. Қап-қара болып жанып, күйе­ленген бос бөлменің тө­бе­сіне шошына қарап жат­қа­ным­да оянып кеттім» деді.

Жоритын түгі де жоқ. Онсыз да ажырасудың алдында тұрған жұп еді. Әйелі байғұс от басын, ошақ қасын қаншама сақтап қа­луға тырысып, қаншама кеші­рім­­шіл болса да екінші тараптан осы­ны керек еткен адам болмад­ы емес пе?! Қаншама жыл ақымақ еркекпен алысқан әйел осы түсінен кейін көп ұзамай ажырасты.

Гүлайымның түсі

Осы Гүлайымның айтқан әңгімелері ұдайы ойлантады. Бірде ол өзінің бір түсі жайлы таңғалып айтып бергені бар. Бұл аян мені де көпке дейін ойға қалдырды.

Қыздардың ішінде бірінші болып көлік жүргізген құрбы­мыз­дың түсі төмендегідей еді.

– Күндіз екен деймін. Бір даңғыл кең жолда машинаммен жүйткіп келе жатырмын. Қайдан шыққаным және қайда бара жатқаным белгісіз. Бір кезде ұзын жолдың бойында бір нәрсе қарауытып көрінді. Жақындап келіп тоқтасам, бір дәу көк сиыр дөңкиіп өліп жатыр. Қап мына сиыр арам өліп қалды-ау, деп өкініп тұрғанымда, есік қатты тарсылдай жөнелді.

Түсімнен шошып ояндым. Есік қағып жатқан көршілер екен.

– Ойбай, тұр! Машинаң өрте­ніп жатыр, дейді олар. – Аулаға шық­сам машинам қып-қызыл бо­лып лаулап жатыр. Көз алдым­да көлігім қас пен көздің арасында жанып кетті, – деді досым.

Және бұл түстің жоруын да жолдасымның өзі айтып берді. Оның алдында үлкен бір қатер­ден аман қалған Гүлайым Құдай жол­ына деп бір мал құрбандық шалуға деп ниеттенген екен. Бірақ Алла жолына атаған мал­ды сатып алып, құрбандық ша­луға тіпті қолы тимейді. Осы­лайша бұл ниеті кейінге шеге­ріле-шегеріле, қалыс қалып қой­ғандай болғанда осы оқиға орын алады...

Берсең – қолыңнан, бермесең жолыңнан алам деген осы шығар.

 

АЛМАТЫ