Руханият • 23 Қазан, 2019

Күлкі керуені № 7

4393 рет
көрсетілді
1 мин
оқу үшін
Күлкі керуені № 7

Сусындар, неткен қусыңдар

(Шөлдеген шалдың монологы)

Әй, сусындар, сусындар,

Сендер неткен қусыңдар!

Жұтып алсам улайсың,

Уланған соң тулайсың!

Тулағанмен не пайда

Тұла бойың дерттеніп,

Іші-баурың «өрт» болып,

«Екі көзің...» төрт болып,

Өзің... «үшінші сорт» болып,

Адам емес айналаң

Жын пері мен «чорт» болып,

Серең етіп құлайсың,

Көзіңнің жасын бұлайсың!

Бұлағаннан не пайда:

Дәрігер жоқ, дәрі жоқ

Болса дағы «самопал:

Кімді қайтып қарғайсың,

Жағың сембей сарнайсың!

Қарғысыңды, қайғыңды

Алыпсатарға арнайсың!

Айтып айтпай не керек,

Біздің өмір керемет!

Әй, сусындар! Сусындар!

Неткен пәле, қусыңдар!

                                                          

 

К. БЕЙСЕБАЙ.