*Мысал-мысқыл
Алда байғұс-ай
Гүлдердің нәрін жинап, қанаты талып, шаршаған Араға ызыңдап Маса жолықты.
– Тырбыңдаумен күн өткізген байғұс-ай, – деп мүсіркеді ол Араны. – Сонша алысқа барып, қанат талдырып... Қорек табудың жеңіл әдісін меңгерген мына менен үйренбейсің бе, – деп, көтеріле қалықтап, Араға естірте ызыңдап барып омарташының білегіне жабыса кетті.
... Күректей алақан үстінен сарт ете қалғанда тіл тартпай кеткен Масаны аяған Ара:
– Алда, байғұс-ай! Күн көрістің жеңіл тәсілі жетті-ау, түбіңе, – деп бал шелекке қарай бет алды.
Аю мен шошқа
Аю: « Бал шелек болса, шіркін».
Шошқа: «Бал шелектің керегі не, аунап-қунап рақатқа бататын батпақ болмаған соң...»
Қи отын мен ағаш
Қи: «Осы сенің жеңілтектігің-ай, тұтансаң болды лаулап жүріп береді екенсің».
Ағаш отын: «Қоңырсып, бықсып – қолқаны атқанша, жанар болсаң лаулап жанғанға не жетсін».
Поршень мен шатунь
Поршень: «Мотордан дыбыс шықса, мойын-басың былқылдап жүріп береді екенсің».
Шатунь: «Жалғыз цилиндірдің ыңғайын таппай жоғары-төмен зырлап жүріп, сен де біреуге күлесің-ә!»
Жүк мәшинесі мен есек арба
Жүк мәшинесі: «Қалақтай болып қалқиып, мазутқа жарымаған байғұс-ай, шиқылдап мазаны алдың ғой».
Есек арба: « Мазутқа жарымаған еш нәрсе емес-ау, бәрінен де, түтінімен қолқаны бітеп, өзгенің көзіне топырақ шашқаннан сақтасын».
Ет турағыш пен пышақ
Ет турағыш: «Жұп-жұқа болып алып, сенің осы тура кесетінің жаман екен?»
Пышақ: « Айналдыра мыжып, сөлін ағызып езгеннен де тура кескенге не жетсін».
Төс пен шеге
Төс: «Мен қандай салмақ болса да қалқиып қарсы тұрам».
Шеге: «Ауыр балғаны көргенде, тіпті тасқа да болса кіріп кеткім келеді».
Мысық пен жылан
Мысық: «Мен қас жауымды көрсем – тура бетін тырнаймын».
Жылан: «Көзге көрініп керегі не! Жымын білдірмей жылжып кеп улы тіліңді сұғып алмайсың ба?».
Мағрипа ЖЫЛҚЫБАЕВА
