Кеншілік жолды ең алдымен Қазақстан Мұстафин бастады. Соғыстан кейінгі жылдары 20 жылдан астам уақыт жерасты өткелдерінде жұмыс істеген азамат өзі шыңдалып қана қоймай, бойындағы бар жақсы қасиеттерін балаларына да дарыта білді.
Қазақстан Мұстафиннің төрт ұлы – Қайрат, Қанат, Жанат және Болатжан да кеншілік жолды таңдаған. Осылайша бұл отбасы өз өмірің тау-кен ісіне арнап қана қоймай, "Қазақстан" шахтасындағы да тарихи жолын бастады.
– Біз әкемізге қарап кенші болуды армандадық. Бұл біздің мұрамыз, отбасылық мамандығымыз десек те болады. Әкеміз бізге еңбекқорлық пен адалдықты үйретті. Біз оны өз балаларымызға бердік, – дейді Қанат Мұстафин.
Қанат Қазақстанұлы, төрт ағайындының ортаншысы, 30 жылдан астам уақыт бойы шахтада жұмыс істеп келеді. Қазір ол бүкіл отбасына қамқорлық жасайтын әулеттің басшысы: "Біз кенші мамандығын таңдадық. Мен өмір бойы "Қазақстан" шахтасында жұмыс істеймін. Еңбек жолымды тау-кен қазу машиналарын жөндеу учаскесінен бастадым, содан кейін өндіру учаскесіне ауыстым. Қайрат конвейерлік көлік учаскесінде жұмыс істеді. Жанат 25 жыл бойы өндіру учаскесінде, Болат – үшінші өндіру учаскесінде жұмыс істеді, 24 жылдан бері еңбек етіп келеді. Қазір менің балаларым мен жиендерім осында жұмыс істеп жатыр, жыл сайын біздің отбасымызда кеншілер қатары көбейіп келеді", дейді ол.
Қанат Қазақстанұлының жұмыс орнындағы негізгі міндеті – №1 өндіру учаскесіндегі кешенмен жұмыс істеу. Негізінен, бұл кешеннің қозғалысы, секцияларды басқару. Ол жұмыстың алғашқы айларын еске түсіре отырып, алдыңғы кезеңде қиын болғанын айтады. Қиындықтар ескі техникамен пайда болды, осылайша жеке көзқарас қалыптастырып, біртіндеп үйренуге тура келді.
"Шахта әзілдерді ұнатпайды. Барлығын мұқият жасау керек, жан-жақты ойлау керек, әрдайым жинақы болып жүру қажет. Сіз өзіңіз туралы ғана емес, әріптесіңіз туралы да ойлауыңыз керек – мұнда үйлесімділік қажет. Ең бастысы, әрбір адам жұмыстан кейін үйге оралуы қажет. Мұны әкем үйретті, мен оны іс жүзінде түсіндім және балаларыма үйретемін", дейді Қанат Мұстафин.
Қанат Мұстафиннің балалары – Ардақ пен Арман да әкесінің жолымен өндіру учаскесіне барды. Үлкен ұлы Ардақ Мұстафин шахтада 10 жылдан астам уақыт жұмыс істейді, қазір бригадир.
"Алдымен конвейерлер жөндеумен айналыстым, сөйтіп бізді жиі учаскеге жіберетін еді. Мені учаскедегі жұмыс ерекше қызықтырды, өйткені жөндеу ауысымында бар болғаны екі адам жұмыс істейді. Ал мұнда – бригада, үлкен ұжым. Маған осындай жұмыс қызықты болды. Сондықтан мен "Шахтер" оқу орталығында оқып, тәжірибеден өттім, енді мен қалаған жерімде жұмыс істеймін", дейді Ардақ Мұстафин.
Ардақ Мұстафин әрдайым техникаға жақын болатын. Бала кезінен бастап, ол егістікте жұмыс істеп, ауылшаруашылық жабдықтарын жақсы білетін. "Тау-кен ісі" мамандығы бойынша оқығаннан кейін Ардақ әскерде қызмет етіп, кейін осы салада дами түсті. Бірақ оған шахтадағы жұмыс жақын еді:
– Учаскеге ауысып, жөндеуде жұмыс істедім. Содан кейін ауысымда жүре бастадым және қайтадан техникамен жұмыс істедім, лавада жұмыс істеуге қызығушылық пайда болды. Биыл мен бригадир болдым. Мен әрқашан өз жұмысымды қызығушылықпен және адалдықпен атқаруға тырысамын. Алты сағат отырып үйге қайту деген мен үшін емес. Бастаған ісімді аяқтап кету маңызды. Енді мен өзіме ғана емес, жолдастарыма да, жаңа кадрларды оқытуға да жауап беремін, – деп бөлісті шахтер.
Ардақ жұмыстан кейін және бос уақытында үй мен бақшаға белсенді қамқорлық жасайды. Барлық жөндеу жұмыстарын өз қолымен жасайды. Шахтердің барлық сөздерінде өзіне де, басқаларға да жауапкершілік пен қатаңдық сезіледі.
– Достық пен адалдықты бағалаймын. Мен әрқашан шындық жағындамын. Мен шахтадағы әр адамды білемін, барлығымен жұмыс істедім. Отбасымен жұмыс істеу тіпті жақсы. Біз әрқашан бір-бірімізбен кеңесеміз, талқылауға арналған ортақ тақырыптарымыз көп. Тіпті біздің анамыз да бірнеше тау-кен оқиғаларын айта алады. Барлық жерде сияқты тәуекелдер бар, бірақ бұл жұмыс өзіне және балаларға, жақын туыстарына бақытты болашақ құруға мүмкіндік береді, – дейді Ардақ Мұстафин.
Үлкен және тату отбасы үшін Кеншілер күні-ең жылы және маңызды мереке. Отбасының әр мүшесі Шахтер болу – бұл өмірлік кәсіп деп санайды және олар өздерін мақтанышпен кеншілер отбасы деп атайды.
