«Шешінген судан тайынбас» дегендей Қазақстан нарықтық қатынасқа толық көшкен соң мемлекет меншігіндегі мекеме-ұйымдардың бәрін жекеменшікке беру мақсатын алға қойған. Бұл – мемлекеттің бизнеске араласуын барынша азайтуды көздейтін нарық заңының талабы.
Алайда, бізде әлі күнге экономиканың 60 пайызға жуық үлесі мемлекет меншігіндегі «Самұрық-Қазына», «Бәйтерек», «Қазагро» және т.б. институттар активтерінің үлесіне тиесілі. Осыны ескеріп, Қазақстан 2020 жылға дейін мемлекеттік сектордың үлесін 15 пайызға дейін азайтуды көздеп отыр.
Қазір елімізде 2016-2020 жылдарға арналған жекешелендірудің кешенді жоспары іске асырылуда. 2018 жылғы Жолдауында Елбасы мемлекеттік органдарға қарайтын ведомстволық ұйымдарды қысқартудың есебінен жекешелендіру процесін жеделдетуді талап еткен. Қазір сол талаптар да орындалуда.
Аталған жоспарға сәйкес, Қаржы министрлігінің Мемлекеттік мүлік және жекешелендіру комитетінің ақпаратына қарағанда барлығы 898 нысан жекешелендіруге тиісті болса, үш жылда соның 530-ы сатуға шығарылған екен. Соның ішінде 2018 жылы 221 нысан сатуға қойылып, жоспар 92 пайызға орындалған.
Сонымен бірге жоспар бойынша 280 нысанның құрылымы қайта қаралуға немесе таратылуға тиіс. Алайда, жекешелендірудің «екінші толқыны» деген атау алған бүгінгі процесс көп адамның ойынан шықпайды. Мәселен, Мәжілістегі «халықтық коммунистер» фракциясы бұл іске алаңдаушылық білдіруде. Фракция жетекшісі, депутат А.Қоңыровтың айтуына қарағанда жекешелендіруге берілген әлеуметтік нысандардың өнімдері мен көрсететін қызметтері бұрынғыдан қымбаттап, халықтың қалтасына қосымша салмақ түсіруде. Бұл қатарда депутат бұрын республикалық және коммуналдық меншікте болған емханалардың, диагностикалық орталықтардың, сауықтыру кешендерінің, тіпті спорт сарайлары мен музыкалық мектептердің қызметтері де бұрынғыға қарағанда қымбаттап кеткенін айтады.
Коммунистердің алаңдаушылығы да орынды, алайда жекешелендіру нысандарын сатуға шығарғанда жекешелендіру комитеті қызмет бағыттарының сақталуы, бағаның өспеуі туралы шарттарды қатаң белгілесе, алушы оны орындауға міндетті болар еді. Бірақ негізгі міндет – тек сату екенін бағытқа алған мемлекеттік орган мұндайларды ескере бермейтін сияқты.
Жекешелендірудің «екінші толқыны» бойынша нақты қандай жұмыстар атқарылғанына тоқтала кететін болсақ, осы уақытқа дейін республикалық меншікке жататын 54 нысан 65 млрд теңгеге сатылса, коммуналдық меншіктің 251 нысаны 64 млрд теңгеге сатылыпты. Ал ұлттық холдингтер мен ұлттық компаниялардың 105 нысаны 361 млрд теңгеге өткен. Сатылған 122 әлеуметтік бағыттағы нысандардың 20-сы аукционнан сатылған. Заң бойынша осындай әдіспен сатылған нысандарға сатушы ешқандай бақылау жасай алмайды. Ал тендер арқылы сатылған 62 нысанның бұрынғы жұмыс бағытының сақталуына бақылау жасай алады. Олар 5 жылдан 20 жылға дейін бұрынғы жұмыс бағытынан ауытқымауға міндетті. Қалған 40 нысан 2 жылдан 10 жылға дейін сенімді басқаруға берілген. Олардың да жұмыс әрекеттері Парламент пен Мәслихат депутаттары және кәсіпкерлердің «Атамекен» Ұлттық палатасы өкілдерінен тұратын комиссияның бақылауында болады. Осы сенімді басқаруға берілген нысандар бойынша бүгінге дейін 2 млрд 819 млн теңгенің инвестициясы құйылған. Алайда, жаңадан ашылған жұмыс орындарының саны мардымсыз, бар болғаны 273 қана. Дегенмен бұрынғымен салыстырғанда, шығарылған өнімдер мен көрсетілген қызметтердің көлемі 40 пайызға артқан. Сатып алу құқымен сенімді басқаруға берілген республикалық меншіктегі «Қазмедтех» АҚ, «Республикалық протездеу-ортопедиялық орталығы» АҚ, «Республикалық су спорты түрлері орталығы» АҚ, «Алматы темір жол ауруханасы» ЖШС бойынша комиссия қорытындылары 2019 жылдың аяғында шығарылады. Егер комиссия қорытындысы оң болса, онда бұл нысандарды сатып алу жалғасады.
Жоғарыда ұлттық холдингтер мен ұлттық компаниялардың 105 нысаны жекешелендірілгенін айттық. Нәтижесінде, онда істеген 30 374 қызметкер қысқартылған.
Әлеуметтік нысандардың жекешелендірілгеніне қарап, мемлекет барлық емдеу орындарын жекеменшікке береді екен деген ой тумауы керек. Үкіметтің арнайы қаулысымен стратегиялық маңызы бар алғашқы медициналық-санитарлық көмек көрсететін қан беру, ана мен баланы қорғау, онкологиялық, туберкулез, ВИЧ және СПИД-ке шалдыққандарды, психикалық ауруларды емдеу орталықтары, радиациялық медицина және т.б. денсаулық сақтау нысандары мемлекет меншігінде қала береді.
Міне, жекешелендірудің «екінші толқынының» барысы, қысқаша айтқанда, осындай.