Әлемге қонған мейірімді түстеп көрсет десе, көз алдыңызға анаңыздың бейнесі келері анық қой. Бар ізгілікті аядай құшағына сыйдырған мейірім иесінің аялы алақанында жан жылуы бар.
Маңдайыңыздан сипаған сәтте-ақ жүрегіңізге жылулық тарап, тағдырыңыздың күрмеуі шешіліп, көңіліңізге көктем қоныстанады. Солай емес пе?!
Картинаға қарайсыз да, ана мейірімімен сусындаған балалығыңызды ойлайсыз. Сол балдәурен мезеттің қуанышы мен бақыты ананың аппақ құшағында жатқанын бағамдайсыз. Мұны суретші Дулат Әлиев көркемөнердің құдіретімен жеткізген. Балауса күндердің бояуын шығармасына арқау етіп, көпшілікті ананың мейірімімен баурайды. Содан да болар, туындысына «Ана мейірімі» деп ат қойғаны.
Қылқалам шебері полотнолармен жұмыс істегенде анық бейнелеу қағидасына сүйенген, онда бейненің сипаты мен көрінісін баяндауда нәзік тәсілді пайдаланып, мүлтіксіз сырлап, бояуларының түсі мен өңін үйлестіре отырып көрсетеді. Сюжеттің ішкі мәні мен қысқаша мазмұнын жарықтандыра түсіп, жаңа реализмнің өкілі екенін байқатады. Суреткердің өз шығармашылығы туралы: «Мен өзімнің суреттерімде басқалар сияқты жиһангезбін. Бейнелеу өнері – мен үшін өмірді тану құралы. Суреттерімнің негізгі кейіпкері – адам. Мен оны жақсы көретіндігімді сезіндім» деп баға беретіні бар. Бұл оның өнерінің бірегейлігін танытады.
Негізі өнер иесінің жаңашылдығы – тұрмыстық жанр тұрғысында, яғни ананың балаға, адамдардың бір-біріне деген қарым-қатынасы, мөлдір сүйіспеншілігі және мейірімділік сезімдерін қанық түстер арқылы бейнелеп, ұлттық сана-сезімді оятуында. Бұл тұрғыда ол кез келген образды, сюжеттерді ұтымды пайдаланады.
Дулат Әлиевтің адам образын сомдаудағы психологиялық сезімге берілген көркем шығарма-
лары күнделікті өмірден алынған. Аталған «Ана мейірімі» көркем туындысында ананың балаға деген риясыз пейілі диалог түрінде шынайы берілген. Әрбір ана сәбиінің маңдайынан иіскеп мауқын басары даусыз. Бұл ана мен бала арасындағы асыл махаббаттан өрілген құдіретті композиция.