27 Қыркүйек, 2017

Сахна тамның сыры

1197 рет
көрсетілді
3 мин
оқу үшін

Өткен тамыз айының басында Астана қаласында Қостанай облысының күндері өткен-тін.  Мәдени шара аясында қолөнер шеберлерінің және сонымен қатар халық арасында қасиетті саналып келген айрықша нысандардың фотонұсқасы қойылып, көрме ұйымдастырылған еді.   

 

Сахна тамның сыры

Осы орайда, көрерменнің назарын айрықша аударған дүние – Сахна тамның суреті болды.  Бұл там Арқалық қаласынан Ұлы­тауға қарай беттейтін қара жолдың бойында орналасқан Сары­торғай ауылынан 50 шақы­рым жерде тұр екен.

Былайғы жұрт тамды «Махат сахнасы» деп те атайды. Себебі, оны өткен ғасырдың басында Махат Саржанұлы дейтін ұста салған. Бұл нысан қазір мемлекет қамқорлығында. Сахна там­ның кіреберіс маңдайшасына құран аяттары жазылып, сыртқы дөдегесіне әсем ою-өрнек безен­дірілген. Биіктігі – 4-5 метр. 

Нысан құла дүзде босқа тұрған жоқ. Бұнда адамдар ашық жерленеді. Яғни мәйіт арнайы сәкі үстіне қойылып, келесі мүр­де келгенге дейін сонда тұрады. Жаңа мәйіт ауысқанда, ескісі ірге­дегі көрқұдыққа тасталады. Бұны там иелері «сүйекке сүйек қосу» дейді екен. 

Арқалық қаласы Дала өлкесі музей қызметкерлерінің айтуынша, мұнда соңғы адам 1994 жылы жерленген көрінеді. Сыр­тынан қарағанда, бұл тамды жер астындағы көрге түсетін есік деп еш ойламаймыз. Ал шын мәнінде бұл там – көрқұдықтың аузына салынған қақпа. 

Жер астындағы жерлеу орнында әйел мен еркекті бөлек-бөлек қояды. Таңданарлық дүние – мәйіт жатқан жерде ешқандай иіс-қоңыс жоқ, ішке салқын таза ауа кіріп тұрады дейді, біле­тіндер. Бұнда тек қана бір атаның балалары ғана жерленеді. 

Кейін сұрастырып көрсек, мұндай көрқұдықтар қазақ дала­сының әрбір жерінде бар екен. Атап айтқанда, соның бірі – Жамбыл облысы, Сарысу ауданы, Саудакент ауылында тұр. Бұл да күйдірілген кірпіштен бір күмбезді етіліп салынған. Екі шеті дөңгелек мұнаралы, оның жоғары жағында жарық түсетін саңылау бар. Мұнда да адам­дарды жерлеу тәртібі жоғарыдағымен бірдей.

Сол сияқты, тағы бір көр-зират Қарағанды облысы, Нұра ауданының (бұрынғы Теңіз ауданы) Жанбөбек ауылынан 25 шақырымда болған екен. Қазір көр-зираттың тамы қирап, жұқанасы ғана қалыпты. 

Жалпы, бұл жәдігер-нысан жайлы арнайы зерттеу жүргізген адам жоқ. Тек  этнограф-ғалым марқұм Ақселеу Сейдімбектің еңбектерінде бұл дүниелер Зәр­деш әулие (Заратуштра) заманынан қалған ғұрып екені жайлы айтылыпты.

Бекен ҚАЙРАТҰЛЫ, 

Суретті түсірген Орынбай БАЛМҰРАТ, 
«Егемен Қазақстан»