Сонымен қатар көптеген алаңдардағы талқылауларға қарағанда, қазір қазақстандықтардың 43 пайызы тұратын ауыл тұрғындарының көптеген мәселесі де ескеруді қажет ететіні көрініп қалды. Мәселен, ипотекалық несиелендіру бағдарламасы ірі қалада тұратын тұрғындарға ғана бағытталған. Бұл тұрғындар басқа да бағдарламалармен тұрғын үй алуға қол жеткізіп келген. Енді инфрақұрылымдарының даму ыңғайына қарай ауыл тұрғындарының да тұрғын үй алу мәселесін қарастырып, қаражат бөлу керектігі білінді. Бұл барлық азаматтардың да өмір сүру шартын теңгеретін әлеуметтік мемлекеттің барлық маңызды қырларының бірі. Сонымен қатар ол жастардың ауылды жерлерде тұрақтауына ықпал етер еді.
Статистикалық ресми мәліметтерге қарағанда, бүгінгі таңда ауыл тұрғындарының экономикалық шарттары қала тұрғындарымен қабыспайды. Күнкөріс минимумынан төмен табыс табатындардың үлесі ауыл тұрғындарының арасында қалалықтармен салыстырғанда төрт есе көп. Ал орташа табыс ауыл тұрғындарында орташа республикалық еңбекақыдан 1,7 есе төмен. Барлық өзін өзі қамтитындардың 42 пайызы ауыл шаруашылығы саласының үлесінде.
Жағдай осындай болғандықтан тым болмаса ауыл мен қала тұрғындарының әлеуметтік және инфрақұрылымдық мүмкіншіліктерін жақындату мәселесін қарастырған жөн. Әрине жұмсаудың сапалы тетігін анықтамай жатып қаражат бөлудің тиімділігі шамалы болатынын біз түсінеміз. Мұны ауыз сумен толық қамтамасыз етуді мақсат еткен «Ақ бұлақ» бағдарламасына бөлінген миллиардтардың тиімсіз жұмсалғанынан-ақ көруге болады. Сондықтан ауылдық аумақтарды дамытудың кешенді бағдарламасы жасалуы керек, ал ол бүгін, өкінішке қарай аймақтарды дамыту бағдарламасының көлеңкесінде қалып қойды. Сонымен бірге осы ауыл мен ауылдық аймақтарды қолдау бағытындағы мемлекеттік саясаттың іске асырылуына толық жауап беретін, барлық функцияларды ұжымдастыратын бір орган анықталуы керек. Ол ауыл тұрғындарымен, жергілікті өзін өзі басқару органдарымен бірлесіп жұмыс істесе, сонда ғана оң нәтижеге қол жеткізуге болады. Егер бүгінгі таңда қала мен ауылдық аумақтардың арасындағы жағдайдың алшақтығын жоймасақ, ауылдағы деградация әлеуметтік шиеленіске соқтыруы мүмкін екеніне біз сенімдіміз. Нақ осы мәселе бойынша еліміз Экономикалық ынтымақтастық және даму ұйымы (ЭЫДҰ) елдерінен артта қалып отыр.
Біз осы мәселенің бәрін Премьер-Министр Бақытжан Сағынтаевқа депутаттық сауалмен жолдап Қазақстанның Халықтық Коммунистік партиясы Президенттің әлеуметтік мемлекет орнату бағдарын іске асыру үшін ауыл мен ауылдық аумақтарды дамытудың кешенді саясатын әзірлеу қажет деп санайтынын және ауыл тұрғындарының өмір сүру сапасының стандарттарын белгілеуді қалайтынын жеткіздік.
Айқын ҚОҢЫРОВ,
Мәжіліс депутаты
