– Қазақстан экономикасы үшін мұнай бағасының төмендеуінен басқа қандай қауіп бар?
– Қазақстан экономикасындағы қауіп пен тәуекелді екі бағытта қарастырған жөн. Яғни сыртқы қауіп – әлемдік нарықтағы мұнай және шикізат ресурстары бағасының төмендеуі. Бұл экспорттық түсіміміздің негізгі көзі. Ресей, ЕО елдері, Қытай арасындағы сауда соғысы да сыртқы қауіптің саяси салмағын ауырлатып тұр. Ресей мен Батыс елдерінің арасында саяси қарама-қайшылықтар, Breхit cценарийі бойынша Еуроодақтың делимитациясы, Қытай мен АҚШ арасындағы сауда-саттық туралы даулар және дамушы нарықтарға қатысты дамыған елдердің протекционистік сауда саясатының кері әсері де сезілуде.
Дүниежүзілік банктің зерттеуіне сәйкес мұнай өнеркәсібі мемлекеттің қолдауымен қатты дамыды. Сол себепті бүкіл экономикада еңбек өнімділігі төмендеуде. Оған қоса сауатты мамандардың эмиграциясы басталды. Осы екі фактор бірігіп, экономикаға теріс әсерін тигізуде.
– Банктер дағдарыстан толық арылмай жатып, қайтадан қысымның астында қалды. Капиталға, активтер сапасына, кредиттеуге қатысты проблемалар күшейе түсті. Активтердегі және міндеттердегі валюталық дисбалансқа қатысты проблемада теңгелік өтімділік тапшылығының мәселесі өткір болып отыр. Мұның соңы неге апарады?
– 2008-2009 жылдардағы экономикалық дағдарыстың банк секторына әсері қайта сезіле бастады. Соңғы екі жылдың ішінде елдегі банктер саны 35-тен 28-ге азайды. Кейбір банктер лицензиясынан айрылды. Мұның салмақты себебі бар.
Валюталық дисбалансқа қатысты проблемада теңге өтімділігі тапшылығының мәселесі өткір күйінде қалып отыр. Бұл факторды 2008-2009 жылдардағы экономикалық дағдарыстың мұрагері деп қабылдауға болады. Осының салдарынан кейбір банктер өз міндеттемелерін орындай алмай қалды. Бұл Ұлттық банктің қатаңдатылған нормативтерді қабылдауын мәжбүрледі.
2025 жылдан бастап ЕАЭО елдері ортақ қаржы нарығына көшуге дайындықты бастады. Қазан айында Ереванда қаржы нарығын унификациялау туралы келісімге қол қойды. ҰБ нормативтері қаржы институттарының бәсекелестігін көтеру бағытында қабылданып жатыр. Банктердің қысқару немесе бір-бірімен бірігуі алдағы уақытта та жалғасады деп ойлаймын.
– Қателеспесем, Ұлттық банк 2017 жылы 4 рет, 2018 жылы 1 рет, қыркүйек айында интервенция жасады. Дегенмен теңгенің күш алуын қолдамайтын сияқты. Ендеше валюта нарығындағы құбылысты еркін баға айналымы деуге бола ма?
– Ұлттық инфляциялық таргеттеу жүйесіне көшкен 2015 жылдан бастап бас реттеуші ретінде, қажет деп тапса валюталық сауда мәселесіне араласу құқын өзінде қалдырды. Мұндай жағдайда номиналды теңге бағамының қалыптасуы Қазақстан экспорттық тауарлары бағасының динамикасына және негізгі сауда әріптестері елдерінің айырбас бағамдарының өзгеруіне, ағымдағы макроэкономикалық үдерістерге әсер ете алмайды. Ұлттық банк нарықта алыпсатарлық тенденциялар байқалғанда, бұл нарық қатысушыларының көңіл күйіне әсер ете бастағанда курсты реттейді. 2018 жылдың қазан айындағы Ұлттық банк интервенциясы теңгені құнсызданудан сақтап қалды. Ұлттық банктің валюта саудасына араласуы, еркін баға айналымы бір-біріне қарсы емес, бір-бірін толықтырып тұратын категория. Кей елдерде, мысалы Чехияда Ұлттық банк баға айналымын ғана емес, интервенцияны да үйлестіріп отырады.
– Реттеуші базалық мөлшерлемені 9,5 пайыз деңгейінде ұстап тұр. Бұл фактор қазіргі жағдайда өзін-өзі ақтап тұр ма?
– Ұлттық банктің 16 қазан күні базалық пайыздық мөлшерлемесі 9,25 пайызға дейін өсті. Мұндай шара сыртқы экономикалық және геосаяси тәуекелдерді күшейтеді. Себебі түрлі тауар және валюта каналдары пайыздық мөлшерлеме арқылы инфляцияға әсер етеді. Ал инфляция қаржы-несие саясатындағы макроэкономикалық көрсеткіш индикаторы. Басқаша айтқанда, базалық-пайыздық мөлшерлемені көтеру – 2019 жылы инфляцияның жоғары деңгейдегі дәлізден асып кету қаупінің алдын алады, бұл сол үшін қабылданып отырған шешім. Ұлттық банктің «Қаржы-несиелік саясаты» туралы құжаты бойынша 2018 жылы инфляция шегі 5-7, 2019 жылы 4-6 пайыз шеңберінде болуы тиіс.
– Соңғы үш рет болған девальвациядан соң ІЖӨ, егер доллармен есептесек, күрт құлады, ал Қазақстанның валюталық қарыздары теңгемен есептегенде, керісінше, артты. Мұның соңы неге апарады?
– 2002-2017 жылдар арасында теңге бағамының АҚШ долларымен салыстырғандағы девальвациясы шеңберінде Қазақстанның сыртқы қарызы 1,6-дан 14,3 млрд АҚШ долларына өсті. Таратып айтқанда, 560 есе өсті. Айырмашылық бірден байқалады. Егер сыртқы қарызды ІЖӨ-нің өсім деңгейімен салыстырсақ, бұл көрсеткіш 1,6 пайыздан 8,8 пайызға дейін өскен. Демек алаңдауға себеп жоқ.
– Ал Ұлттық банктің бағам саясатын ол үкіметке кіріс пен шығыстардың жоспарын орындауына көмектесу ретінде бюджетте қарастырылған доллардың орташа бағамы $1 үшін Т300 және Т360 аралығында ұстап тұрады деген еді. Қазір доллар бағамы 373-тен асып кетті. Бюджетте есептеген сомадан 17 теңгеге асты. Бұл фактор ішкі нарыққа қалай әсер етті?
– Шынында, Ұлттық банктің және Үкіметтің ресми мәлімдемелеріне және еркін айырбас бағамының парадигмасына сәйкес қазақ теңгесінің номинальды курсына қатынасты ешқандай таргеттер жоқ. Жоғарыда айтқанымдай, Ұлттық банк 2015 жылғы тамызда ресми түрде басталған ұлттық валютаның айырбас бағамы бойынша инфляциялық таргеттеуді және еркін айналыстағы айырбас бағамы іргелі макроэкономикалық факторлар негізінде қалыптасты. Бұл жерде бюджет параметрі теңге бағамын қалыптастыратын құрал бола алмайды.
Мемлекеттің үш жылдық бюджеті туралы заңды талқылаған кезде теңгенің АҚШ долларына қатысты есептік көрсеткішіне қарайды. Бұл әлеуметтік-экономикалық даму деген құжатта белгіленген. Бұл құжатты ҰЭМ дайындайды. Министрлер кабинеті құжатты дайындаған кезде тек теңге мен АҚШ долларының дәлізіне ғана басымдық бермейді.
Бұл фактор Қаржы және Ұлттық экономика министрліктеріне белгілі бір уақыт өткеннен кейін ғана бюджеттік процестің қалай қалыптасатынын түсінуге мүмкіндік береді. Сонымен бірге Ұлттық банк теңге бағамын өздері қалаған курста ұстап тұру үшін мақсатты түрде әрекет етпейтінін түсінуіміз керек. 2018 жылдың тамыз айына дейін АҚШ доллары үшін теңге бағамы 340 теңге дәлізінде тұрды. 2018 жылдың қыркүйегінен кейін баға 380 теңгеге дейін өзгерді. Бюджет параметріндегі динамикаға бұл фактор әсер еткен жоқ. Нарықтың қатысушылары ішкі нарықта да республикалық бюджетте белгіленген теңге бағамы мен өздерінің әрекеттері арасында айырмашылықты сезген жоқ.
Федералды резерв жүйесі пайыздық мөлшерлемесі 2019 жылы 3,1, 2020 жылы 3,4 пайызға көтеріледі деген болжам бар. Бұл жағдай АҚШ долларының қымбаттауына алып келеді. Сондықтан Ұлттық банкке инфляцияны тұрақтандыру, ұлттық валюта бағамының тұрақтылығы үшін пайыздық мөлшерлемені көтеруден басқа амал жоқ.
– Әңгімеңізге рахмет.
Әңгімелескен Гүлбаршын САБАЕВА