Қытайдың жаңа басшысы – Си Цзиньпин
Бейсенбі, 15 қараша 2012 7:33
ҚХР және әлемдік қоғамдастық
Жаңа мыңжылдықтар тоғысындағы ғаламшардың саяси-әлеуметтік жағдайына аз-кем зер салған кісіге әлем назарының көбірек Азия құрлығына, оның ішінде Қытайға ауғаны айқын аңғарылады. Жасыратын несі бар, өткен ХХ ғасырдың басында Азия құрлығы барып тұрған мешеу, жұбына жеткен кедей, батыс отаршылдарының жаппай езгісі мен билеп-төстеуіндегі қараңғы құрлық еді. Атап айтқанда, ол заманда Қытайдың солтүстік-шығыс аймағының өзгелер тарапынан бөліске түсіп жатқаны өз алдына, тіпті Бейжің, Шаңхай, Тяньзинь секілді ел тірлігінің күретамыры болып есептелетін ірі қалаларының тізгін-шылбыры да батыс елдерінің қолында болатын.
Бейсенбі, 15 қараша 2012 7:33
ҚХР және әлемдік қоғамдастық
Жаңа мыңжылдықтар тоғысындағы ғаламшардың саяси-әлеуметтік жағдайына аз-кем зер салған кісіге әлем назарының көбірек Азия құрлығына, оның ішінде Қытайға ауғаны айқын аңғарылады. Жасыратын несі бар, өткен ХХ ғасырдың басында Азия құрлығы барып тұрған мешеу, жұбына жеткен кедей, батыс отаршылдарының жаппай езгісі мен билеп-төстеуіндегі қараңғы құрлық еді. Атап айтқанда, ол заманда Қытайдың солтүстік-шығыс аймағының өзгелер тарапынан бөліске түсіп жатқаны өз алдына, тіпті Бейжің, Шаңхай, Тяньзинь секілді ел тірлігінің күретамыры болып есептелетін ірі қалаларының тізгін-шылбыры да батыс елдерінің қолында болатын. Оны аз десеңіз, батыстық өктем күштердің тұтас бір алып елді екіге (ҚХР, Тайвань) бөліп тастағаны да сол кезеңнің еншісінде. Ал Қытайдан өзге Корей түбегі, Үндіқытай, Бирма, Филиппин секілді елдер батыстағы алпауыттардың отар немесе жартылай отар өңіріне айналған болса, Үнді сахарасы, Малай түбегі, Индонезия аралдары отаршылдардың Қиыр Шығысқа жасайтын экспанcиясының сенімді бекінісі болатын.
Бүгінде дүние жүзі халқының жартысынан астамы мекендеп отырған сары құрлықтағы дамыған және дамушы мемлекеттер әлемдік экономиканың орталығына ғана емес, халықаралық саяси аренадағы жаңа күшке айналды.
Сол азиялық алыптардың ішінде, әсіресе, Қытай Халық Республикасының алар орны алабөтен. Оның өзіндік себептері де жеткілікті. Атап айтқанда, ел территориясы жағынан Азия құрлығында ғана емес, дүние жүзі бойынша үшінші орында тұратын Қытай ғаламшардан 9 миллион 600 мың шаршы шақырымдық жер аумағын иеленіп отыр. Табиғи ресурстарының түрі де, қоры да біршама мол, тіпті көптеген минералды ресурстар қоры жағынан әлемнің алдыңғы қатарында тұрады. Ал Қытайға әлемнің жіті назар аударуының тағы бір себебі не дегенде, елдегі демографиялық жағдай алдымен ойға оралады. Қазір Қытайдың жалпы жан саны 1,5 миллиардқа жетті. Бұл күллі Жер жүзінде тірлік етіп жатқан 6 миллиард адамның төрттен бірі қытай деген сөз. Салыстырмалы түрде айтқанда, Қытайда 4 АҚШ немесе 9 Ресей өмір сүріп жатыр. Ал біздің Қазақстанның жалпы жан саны небәрі 17 миллионға таяу болса, Қытайдың Бейжің, Шаңхай cияқты ірі қалаларының тұрғындар саны 20 миллионнан баяғыда асып кеткен.
Жалпы, Қытай дамуының әлемдік саясат пен экономикаға тигізер маңызды ықпалын ешкім де жоққа шығара алмайды. Бұл ықпал туралы халықаралық қоғамдастықта екі түрлі көзқарас бар. Біреулер Қытайдың дамуы өзге елдерге, әсіресе, маңайындағы дамушы елдерге тың мүмкіндіктер, игіліктер әкеледі десе, енді біреулер Қытайдың дамуы әлемдегі тұрақтылық пен бейбітшілік үшін өте қауіпті, себебі, ол державалар арасындағы бақталастықты өршітеді деп қарайды.
Қазірге дейінгі жалпы жағдайға назар аударатын болсақ, ҚХР-дың соңғы ширек ғасырдағы дамуы әлемдік экономика мен геосаясатқа айтарлықтай оң ықпал етіп келе жатқанын аңғару қиын емес. Атап айтар болсақ, соңғы 10 жыл ішінде Қытайдың әлемдік экономиканың дамуына 20 пайыздан артық үлес қосқаны белгілі болып отыр. Яғни, ҚХР жыл сайын 750 миллиард АҚШ доллары көлеміндегі тауарды шетелдерден импорт етіп отырған болса, бұл қатысты мемлекеттер мен аймақтарда 14 миллионнан астам адамның жұмыспен қамтылуына мүмкіндік беріп отыр деген сөз. Бір ғана 2011 жылы ҚХР-дың импорт-экспортының жалпы көлемі 1 триллион 700 миллиард АҚШ долларын құрап, халықаралық сауда жалпы көлемінің 10 пайызын иеленді. Елдің ішіндегі сұраныс пен тұтыну қажетін қамтамасыз ету үшін Қытай әлемдегі ең үлкен тұтыну нарығына айналуға мүдделі болып отыр, мұндай жағдайда импорт көлемі алдағы уақытта табиғи түрде артады.
2011 жылдың соңында Қытайға тартылған сыртқы инвестиция көлемі 1 триллион 160 миллиард АҚШ долларын құрады. Бұл тағы бір жағынан шетел инвесторларының Қытайдан алатын пайдаларының да жылдан жылға артып отырғанын аңғартады. Ал 2011 жылы Қытайдың сыртқы инвестициясы 685 миллиард 800 миллион АҚШ долларын құрағаны белгілі. Бұл көрсеткіш Қытай инвесторларының өздері тұрған мемлекетке төлеген әртүрлі салықтарының жалпы көлемі 220 миллиард АҚШ долларынан асып жығылғанын, сонымен бірге, олардың 1 миллионға таяу жергілікті азаматты жұмыспен қамтып отырғанын көрсетеді. Ал 1997 жылы Азиядағы қаржы дағдарысы немесе 2008 жылғы халықаралық қаржы дағдарысы кезінде Жер жүзіндегі небір алпауыт елдердің экономикасы шатқаяқтап, ырысы шайқалғанда, Қытайдың сыр бермегені өз алдына, керісінше, маңайындағы көптеген елдерге қаржылай көмек көрсетіп отырды.
Қытай – БҰҰ-ның Қауіпсіздік Кеңесіне тұрақты мүше мемлекеттердің ішінде мәмілегерлері ең көп ел, сондай-ақ басқа елдерге ядролық қаруды бірінші болып қолданбайтынын, ядролық қарусыз елдерге немесе ядролық қарусыз өңірлерге ядролық қаруды мүлде қолданбайтынын немесе оларға қыр көрсетпейтінін ашық жариялаған ядролық держава. Қазірге дейін Қытай құрлық арқылы шектесетін 12 көрші мемлекетпен тарихи шекара мәселесін бейбіт жолмен шешіп алды. Әрі қалған көрші мемлекеттермен құрлықтық және теңіз айдынының шекарасы туралы мәселені де үнқатысу арқылы шешу қағидатын ұстанып отыр. Ғаламшардың әр-түрлі өңірінде туындап жататын өткір мәселелер төңірегінде кеңесіп, пікірлесіп шешу жолын ұсынып, халықаралық даулы мәселелерді ылғи да бейбіт жолмен реттеуге, әсте күш қолданбауға мұрындық болуда. Әсіресе, бұл соңғы жылдардағы АҚШ пен Ирак, Сирия мәселесі, Иран мен Солтүстік Кореяның ядролық мәселесі болсын, Қытай БҰҰ Қауіпсіздік Кеңесінде үйлестіру мен шешім етуге белсене атсалысып келеді. Бәрінен де маңыздысы, бүгінгі күні кез келген халықаралық күрделі мәселені шешуде әлемдік қоғамдастық Қытайдың пікірі мен ұстанымына құрметпен қарайтыны қалыпты үрдіске айналды.
Жаңа Қытайдың жаңа басшысы
1949-1978 жылдар аралығында ҚХР әсіре шоғырландырылған жоспарлы экономика жүйесінде томаға-тұйық күй кешіп келді. 1978 жылы Дэнь Сяопин билік басына келісімен қажырлы күрес, тынымсыз ізденіс нәтижесінде жүйеге реформа жасау, сыртқа есік ашу саясаты жолға қойылып, Қытайдың жағдайына үйлесетін даму жолын, яғни «қытайлық ерекшелікке ие социализм жолын» тапты.
Ал әлемдік қоғамдастықтың, әсіресе, әлемдік саяси-сарапшылардың назары соңғы күндерде ҚХР-дың су жаңа басшысы Си Цзиньпинге ауғаны белгілі. Олай болатын жөні де, қисыны да бар. Себебі Си, біріншіден, ҚХР құрылғаннан кейін өмірге келген Қытайдың жаңа буын ұрпағы. Екіншіден, елдің бұрынғы басшылары секілді күрделі саяси-әскери күрестерде шынықпаған адам. Үшіншіден, ол «үлкен шаңырақта», аға буын мемлекет басшысының отбасында өмірге келген азамат. Төртіншіден, жасынан демократияшыл, реформашыл әкенің тәрбиесін көрген адам. Яғни, оның әкесі үлкен Си, сонау Дэнь билігі тұсында демократияшыл жастардың қозғалысына (1989) бүйрегі бұрғаны үшін биліктен шеттетілген болатын. Бесіншіден, оның билікке келген кезі ресми Бейжіңдегі Цзянь Цзэминь бастаған «шанхайшылдар» тобы мен Ху Цзиньтао бастаған «комсомолдар» тобы қарым-қатынасының салқын тартқан кезеңімен тұспа-тұс келіп отыр. Алтыншыдан, соңғы кездерде күрделене бастаған ҚХР мен Жапония, АҚШ, Вьетнам, Филиппин арасындағы мәселелерді шешу, реттеу міндеттері де жаңа басшының еншісіне бұйырып отыр. Жетіншіден, соңғы оншақты жылдың жүзінде Қытайдағы ауқаттылар мен кедейлердің айырмашылығы шектен тыс алшақтап кеткенімен тынбай, елдегі олигархтардың билікке ұмтылу ниеті де жиі байқалып қалуда. Міне, елдің іші-сыртындағы осы және өзге де ауқымды саяси-әлеуметтік мәселелерді реттеуге, ҚХР секілді алып та күрделі елді басқаруға жаңа басшы қаншалық дайын? ҚХР-дың ішкі және әлемдік геосаясаттағы ұстанымында нендей бетбұрыстар болады? деген сұрақтар төңірегінде, анау-мынау емес, небір алпауыт елдердің бастары қатуда. Өйткені, әрбір қадамы, әрбір тынысы әлемнің экономикалық жағдайы мен саяси атмосферасына тікелей әсер ететін алып елдің билігі ауысып жатқанда, таққа отырған жаңа басшының кім екеніне, билікке қалай келгеніне, кісілік һәм саяси бейнесіне назар аудару, түптеп келгенде, өз еліңнің ертеңі туралы толғану деген сөз. Олай болса, Си Цзиньпин кім?
Си Цзиньпин, 1953 жылы 15 маусымда Бейжің қаласында өмірге келген. Атажұрты Шанщи өлкесінің Фупиң ауданы. 1974 жылдан Қытай КП мүшесі. Екі мамандығы бар. Алғашында Қытайдағы ең беделді жоо болып есептелетін Циньхуа университетінің гуманитарлық ғылымдар институтынан марксизм теориясы мен саяси-идеялық тәрбие мамандығын, кейін тағы да аталған оқу орнының химия факультетінен инженер-химик мамандығын алып шыққан. Экономика басқару мамандығы бойынша магистр академиялық дәрежесі, саяси-заң мамандығы бойынша PhD доктор ғылыми дәрежесі бар. Еңбек жолын қабырғасы қатпаған 16 жасында (1969 жылы) бастаған Си сол кездегі саясат бойынша «еңбекпен тәрбиеленуші жас» ретінде Шанщи өлкесіне қарасты Яньчуан ауданының Ляңцзяхэ қыстағына барып, жас диқан болып, егіншілікпен айналысқан. 1974 жылы аталған қыстақтағы коммунистер оны бірауыздан жергілікті партия ұйымының жетекшісі етіп сайлаған. 1975-1979 жылдары Циньхуа университетінде студент. 1979-1982 жылдары ҚХР министрлер кабинетінде, Орталық әскери істер комитетінің аппаратында хатшы. 1982-1985 жылдары Хэбэй өлкесі Джыңдиң ауданының партия, үкімет, әскери салаларында жауапты қызметтер атқарды. 1985-1988 жылдары Фуцзянь өлкесі Щямэн қаласы парткомының хатшысы, қала басшысының орынбасары. 1988-1990 жылдары Фуцзянь өлкесі Ниңдэ аймағы парткомының хатшысы, Ниңдэ әскери істер комитетінің бас хатшысы. 1990-2002 жылдары, Фуцзянь өлкесінің орталығы – Фучжоу қалалық халық құрылтайының (мәслихаты) төрағасы, Фучжоу әскери істер комитетінің бас хатшысы, Фучжоу қалалық партия мектебінің директоры, Фуцзянь өлкелік парткомының хатшысы, өлке бастығы қызметтерін атқарды. 2002-2007 жылдары Чжэцзяң өлкелік парткомының хатшысы, өлкелік халық құрылтайы тұрақты комитетінің төрағасы. 2007 жылдан қазірге дейін ілгерінді-кейінді Қытай КП Шаңхай қалалық комитетінің хатшысы, Қытай КП ОК саяси бюросының тұрақты мүшесі, Қытай КП ОК хатшылар басқармасының хатшысы, Қытай КП ОК жанындағы Гонконг, Макао істерін үйлестіру тобының жетекшісі, Қытай КП ОК жанындағы жоғары партия мектебінің директоры, ҚХР төрағасының орынбасары сияқты лауазымды қызметтер атқарып келеді.
Жоғарыда біз Си Цзиньпинді «үлкен шаңырақта, аға буын мемлекет басшысының отбасында өмірге келген азамат», дедік. Солайы солай. Яғни, ол өмірге келген 1953 жылы әкесі Си Чжоңсюнь ҚХР Министрлер кабинетінің бас хатшысы болатын. Алайда Қытайдағы «мәдени төңкерістің» алдындағы Маоның «тазалау» науқаны кезінде (1962) әкесі қызметтен шеттетіліп, жер аударылады. Оның арты «тергеу, тұтқындау, бақылауда ұстау» шараларына ұласып, 1978 жылға дейін жалғасады. Тек 1976 жылы Мао өліп, 1978 жылы билік басына Дэнь Сяопин келгеннен кейін ақталып, барлық саяси, азаматтық атақ-абыройы қалпына келтіріледі. Демек, кішкене Си тоғыз жасқа толар-толмаста әкесінің басына үйірілген тағдырдың қара бұлты ол оң-солын танып, азамат болғанға дейін айыға қойған жоқ. Егер әкесі сол биік лауазымда аман-есен отыра бергенде, бала Си ит арқасы қияндағы қыстаққа барып, ауыр еңбек, азапты өмірді басынан кешірер ме еді, кешірмес пе еді?! Құдай біледі. Өмірінің осы кезеңін бір естелігінде Си Цзиньпин: «Ол жылдары мен, ара-тұра бір ауырып қалған кезде болмаса, 365 күнді мүлде демалыссыз өткізіп жүрдім. Істемеген жұмысым қалған жоқ. Жауын-шашынға қарамай ауыл адамдарымен бірге шөп шауып, мал бақтым. Кейде 100 кило бидай салынған дағарды иыққа салып алып, ондаған шақырым жерге жаяу тасыған кездеріміз де болды…», деп еске алады. Ал Ляңцзяхэ қыстағының сол кездегі жас диқан, қазіргі қарияларының бірі: «Си Цзиньпин сол кезде қабырғасы қатпаған жас бала болғанымен, өте қайсар, еңбекқор еді, үстінде көнетоз мақталы көк шапаны бар болатын, белін ылғи да ток сымымен буып алатын. Ақпан, наурыз айларында ауылда қар еріп, су тасығанда, Си ылғи да балағын түріп тастап, тастай суық суды белшеден кешіп жүріп, жанын салып істейтін», десе, тағы бір қария: «Әдетте қаладан келген жастар шабадандарына киім-кешек, ыдыс-аяқ, азық-түлік толтырып әкеледі. Ал бала Сидің бір шабадан кітап арқалап келгенін басында ауылдағылар күлкі ғып жүрді. Сөйтсек, ол шынында да кітапқұмар бала екен. Сондай азапты, ауыр жұмыс істеп жүрсе де, Си Цзиньпиннің қолынан кітап түспеуші еді. Таңғы ас үстінде, түскі ас кезіндегі үзілісте, кешке қарай сығырайған май шамның жарығында кірпіштей-кірпіштей қалың кітаптардан бас алмайтын», дейді. Қысқасы, Бейжіңде, «үлкен төренің» отбасында өмір есігін ашқанымен, Си Цзиньпинде кісі қызығатындай балалық та, жастық дәурен де болған жоқ. Ол кез, әрине, жалғыз Си ғана емес, тұтас ҚХР халқы әрі аш-жалаңаш әрі үрей құшағында өмір сүрген шақ еді.
«Жаһандағы ең жақсы жар…»
ҚХР-дың су жаңа бірінші ханымының аты-жөні Пың Лиюань (орыстар Пэн Лиюань деп жазады, негізі латынша транскрипциясы Peng Liyuan). Қытайда көптен танымал әйгілі әнші. 1987 жылы олар үйленіп, жаңа өмірге аяқ басқан кезде, Си Цзиньпиннен гөрі, Пың ханым елге жаппай танымал болатын. Яғни, ол кезде Си бар болғаны Фуцзянь өлкесі Щямэн қаласы парткомының хатшысы, қала мэрінің орынбасары еді. Екеуін 1986 жылы Пың Лиюаньнің құрбысы Щямэн қаласында таныстырады. Сол кездесуде бірін бірі бір көргеннен құлай сүйген екеуі іштей «армандаған адамымды таптым», деп тарасады.
Сонымен 1987 жылы үйленген екі жас ұзақ уақыт екі қалада тұрып келді. Олар Си Цзиньпиннің қызметі Орталыққа біржола ауысқан соңғы 6-7 жылдан бері ғана Бейжіңде бірге өмір сүріп келеді. Бүгінде Пың Лиюань ханым Қытайдың әлемге әйгілі тенор әншісі, қазіргі заманғы Қытайдағы ұлттық ән өнерінің ең көрнекті тұлғасы, ҚХР ұлттық ән өнері мамандығы бойынша тұңғыш магистр, Қытай халық азаттық армиясының ең жас генералы, Бүкілқытай Саяси кеңесінің VIII, IX, X шақырылымдарының депутаты, ҚХР жастар бірлестігі төрағасының орынбасары, мемлекеттік І дәрежелі артист, ҚХР музыканттар одағының басқарма мүшесі, Бүкілқытайлық әйелдер бірлестігінің тұрақты жорасы, Қытай мемлекеттік консерваториясының профессоры, ҚХР әскери филармониясының көркемдік жетекшісі, халықаралық дәстүрлі ән фестивальдерінің бірнеше дүркін бас жүлдесінің иегері, т.б. толып жатқан бас айналар атақтар мен сыйлықтардың иегері бола тұрса да, ол осының бәрін отбасы бақытынан жоғары қоймайды. Пың ханым тілшілерге берген сұхбаттарында ылғи да: «Мен тек жұмысыммен, кәсібіммен ғана боламын, отбасы, бала-шаға керек емес дейтіндерді түсінбеймін. Әйел адам үшін отбасы асқар тау, жылы ұя. Менің де қытайдағы барлық шаңырақтар секілді қарапайым да бақытты отбасым бар. Ал менің күйеуім жаһандағы ең жақсы жар…», дегенді қайталаудан жалыққан емес.
Олардың Си Миңдзэ есімді бір қыздары бар. Миңдзэ бикеш қазір АҚШ-тың Гарвард университетінде оқып жатыр. Аталған оқу орнының Давид есімді профессоры тілшілерге берген сұхбатында ҚХР «ханшайымына»: «Өзге ел басшыларының балаларын былай қойып, Қытайдың басқа басшыларының балаларымен салыстырғанда Си Миңдзэ өзін өте қарапайым ұстайды, кішіпейіл де инабатты. Сабақ үлгерімі де өте жақсы», деп мінездеме береді. Осының өзі де жаңа төрағаның кісілік келбетіне қатысты көп жайдан дерек берсе керек.
Жаңа басшы жаңа бағыт ұстана ма?
2008 жылы Си Цзиньпин ҚХР төрағасының орынбасары және ҚХР әскери істері комитеті төрағасының орынбасары болып сайланды. Бұл Қытайдағы қалыптасқан саяси үрдіс, жазылмаған заң бойынша билік басына келетін кандидатураның айқындалғандығын білдіреді. Осы кезден бастап халықаралық саяси-сарапшылар: «Си Цзиньпин билік басына келсе қандай бағыт ұстанады? Қытайдың ішкі-сыртқы саясатында қандай бетбұрыстар болуы мүмкін?» деген мәселені қызу талқылай бастады. Талқыға тамызық болып отырған себеп, Си Цзиньпиннің бұл лауазымға бірсыдырғы, дәстүрлі жолмен жайлап жүріп келгендігінде. Шынында да оның бүгінге дейінгі саяси өмірінен елдің іші-сыртын елең еткізердей елден ерек жетістікті де, сонымен қатар, шалыс басқан қателікті де, аңдамай сөйлеген аусай сөзді де көре алмайсыз. Бұдан оның өз пікірі жоқ, қой аузынан шөп алмас маубас орындаушы деген ұғым тумауға тиіс. Себебі, «әрбір жеке адам өзінше бір әлем» деген ұғым бар ғой, ал мұны «әрбір жеке қытай өте күрделі бір әлем» деп өзгертіп айтуға толық негіз бар. Ендеше, ресми Бейжіңнің билік дәлізіндегі осындай «өте күрделі әлемдердің» шоғырынан, нәзік те қым-қуыт, семсердей қылпылдап, жауһардай мың құбылып тұрған, қиян-кескі күрес, мылтықсыз майданнан үстіне қылау қондырмай бүгінгідей абыройға жету «мен-мен» деген саясаткердің бәрінің қолынан келе беретін шаруа емес. Егер ол өз мінезі, өз пікірі жоқ, тек қана орындаушы болатын болса, үстіміздегі жылдың тамыз айында Қытай КП ОК-нің Бэйдайхэ санаторийінде өткен ерекше құпия жиналысында Си елдегі өте ықпалды екі бірдей (Чяо Шы, Суң Пиң) ақсақалдан «сын, ескерту» естімеген болар еді. Яғни, аға буын мемлекет басшылары Си Цзиньпин бастаған елдің жаңа буын басшыларын «сенімсіз, тіл алмайды» деп ашық жазғырды. Сидің консерваторларға «сенімсіз» болуы, олардың «тілін алмауы» нені түсіндіреді? Әрине, бұл бір жағынан оның өз беті, өз пікірі бар екендігін аңғартса, тағы бір жағынан оның саяси ұстанымы мен бет-бағдарын да білдіреді.
Қытайдың ең жоғарғы билік бұтақтарында бұрынғы төраға Цзянь Цзэмин өсіріп, отырғызып кеткен кадрлар шоғыры бар, оларды жұрт «шаңхайшылдар тобы» деп атайды. Ал биліктен әлі толық кетіп үлгермеген Ху Цзиньтаоның кадрлары да аз емес. Олар «комсомолдар тобы» деп аталады. Бұның сыртында билік дәлізінде Маомен замандас, Дэньмен замандас бұрынғы ақсақал басшылардың балалары мен немерелері де қаулап, қаптап өсіп келеді. Олар «төрелер тобы» деп аталады. Бұлар өз ішінен тағы «консерваторлар», «реформаторлар» деп тағы екі үйекке жіктеледі. Осындай қым-қуыт, жік-жік саяси элита өткен жолғы XVII құрылтайда ары ырғасып, бері ырғасып, өз таңдауларын өткізе алмай, ортақ кандидатура ретінде Си Цзиньпинге тоқтағаны белгілі. Бұл жағдай Сидің билікке келуіне үлкен ұтыс алып келгенімен, алдағы уақытта үлкен әурешілік те осыдан туындайын деп тұр. Елдің іші-сыртындағы саяси сарапшылардың болжамына құлақ түретін болсақ, бұрынғы екі төрағаның екеуі де (Цзянь және Ху) перде артында тұрып алып, Си арқылы өз «саясаттарын» жүргізгісі келуі мүмкін. Сол кезде Си бұл тығырықтан қалай шығады?! Жалпы, Си өзінің саяси ұстанымы бойынша көбірек Цзянь Цзэминге бейім. Екеуі де елде саяси реформалар қадамын жеделдетуді қолдайды. Егер Сидің бүйрегі «шаңхайшылдар тобына» бұрылатын болса, 2013 жылға дейін мемлекет төрағалығын, 2014 жылға дейін әскери билікті шеңгелінде ұстап тұратын Ху Цзиньтао қарап жата ма?! Егер Си «комсомолдар тобының» жырын жырлап кететін болса, «шаңхайшылдар тобы» мен «төрелер тобы» бұл мәселеге жай ғана «бопты» деп, ойыннан тып-тыныш шегіне қоя ма?! Мейлі қалай болғанда да, Сидің ысылған саясаткер екені рас болса, алдағы уақытта ҚХР мемлекет төрағалығы мен Әскери істер комитетінің төрағалығын толық алып болмайынша, «өгізді де өлтірмеуге, арбаны да сындырмауға» тырысумен бірге, жалпы «комсомолдар тобының» ықпалына бейімделуі мүмкін.
Демек, ҚХР жаңа басшысының таққа отыра салып, «ойлаған ұстаным, қалаған бағытым осы» деп тартып кетуіне мүмкіндігі жоқ. Себебі, ол елде, қай деңгейдегі басшы болмасын, әр қандай мәселені бір өзі «айттым бітті, кестім үзілді» деп шеше алмайды. Жүйе сондай.
Ал енді бірер сөз жаңа басшының Қазақстан-Қытай қарым-қатынасы туралы көзқарасы. Жалпы, Қытайда, ел ішінде қандай ырың-жырың болып жатса да, мемлекет, ұлт тағдырына саятын мәселеде бірігіп кетеді. 1930-жылдары жапондар Қытайға басып кіргенде, ата жау Мао Цзэдун мен Чан Кайшидің өзі қол ұстасып, жапондарды қуып шықты. Демек, Ху Цзиньтаоның орнына кім келсе де, ішкі саясатты қайдам, сыртқы саясатында бейберекет бетбұрыс бола қоймас еді. Себебі, бұл саясат о баста-ақ ел тағдыры мен ұлт болашағы тұрғысынан жасалып қойған. Сондықтан Сидің ҚХР мен Қазақстан арасындағы қарым-қатынасты одан сайын нығайтпаса, әлсіретпесі анық. Оның бұл көзқарасы биыл маусым айында Бейжіңге ШЫҰ-ға мүше елдер басшыларының саммитіне қатысу үшін барған Қазақстан Республикасының Президенті Н.Ә.Назарбаевпен кездесуінде мәлім болды. Яғни, біздің Елбасымызбен болған ресми әңгімесін: «Дипломатиялық қарым-қатынас орнатқан 20 жылдан бері ҚХР мен Қазақстан қарым-қатынасы ақаусыз, қарқынды дамып келеді. Сіз қытай халқының жақсы досысыз және Қытай-Қазақстан достығы мен ынтымақтастығының дамуына жүйелі түрде көп күш-жігер жұмсап келесіз. Біз Сіздің екі ел арасындағы достықты дамытуға қосқан зор үлесіңізді жоғары бағалаймыз. Сіз Төраға Ху Цзиньтао екеуіңіз мемлекет басшылары ретінде екі ел арасындағы ынтымақтастықты дамыту үшін жаңа стратегиялық көп қырлы жоспардың қалыбын айқындадыңыздар», деп бастаған ол, екіжақты қарым-қатынастарды дамытудың алдағы беталысы мен мүмкіндіктеріне де баса назар аударды. Н.Ә.Назарбаевпен болған сол жолғы кездесуінде Си Цзиньпин тағы да Қытай Қазақстанмен барлық сала бойынша қарым-қатынастарды одан әрі дамыту ниетінде екенін ерекше атап өтті. Сондай-ақ «Қазақстан Қытайдың сенімді стратегиялық әріптесі, тату көршісі ғана емес, Орталық Азия өңіріндегі көшбасшы ел» екендігін шегелей айтқан ол, екі ел жер жағдайының тиімділігін толық пайдаланып, экономикалық дамуда бірінің кемдігін бірі толықтырып отыру, сонымен бірге, алдағы уақытта шекаралық өңірлердегі сауданың көлемін арттырып, стратегиялық ірі жобаларды бірлесіп жүзеге асыру, шекара өңірі тұрғындарының барыс-келісін нығайтып, екі ел қарым-қатынасының дамуына халықтық сипат беру, сол арқылы екі елдің мүддесін қорғау мен аймақтағы тұрақтылық пен қауіпсіздікті сақтау, т.б. келелі мәселелермен ой бөліскен болатын. Қысқасы, алдағы «Си Цзиньпин дәуірі» тұсында да Қазақстан мен ҚХР қарым-қатынасы өзара сенім, өзара тиімділік, бейбіт қатар өмір сүру ұстанымдары негізінде сенімді достық пен тату көршілік байланыстарын әрі қарай жалғастыра береді деп сеніммен айтуға болады.
Дүкен МӘСІМХАНҰЛЫ,
Л.Н.Гумилев атындағы
Еуразия Ұлттық университеті
қытай тілі кафедрасының меңгерушісі,
филология ғылымдарының докторы,
профессор.