Одан кейін жиынның бас баяндамашысы «Ардагерлер ұйымы» рес­пуб­ли­калық қоғамдық бірлестігі Орталық кеңесі төрағасының бірінші орынбаса­ры, тарих ғылымдарының докторы Өмірзақ Озғанбаев жоғарыдағы қасіретті жыл­дар­дың кесірінен қазақ халқы 70 пайызын жоғалтты. Яғни, қазіргі кезде көп айтыла бермейтін 1920-1921 жылы еліміздің батыс өңірін жалмаған алапат аштықтан 1,5 миллион адам, ал бәрімізге белгілі 1931 жылғы «ақ мешін» жұты 2,5 миллион қа­зақтың ғазиз басын жалмап кеткенін де­рек-дәйектермен айтып берді. 

Расында жоғарыдағы ашаршылық нәубеті қолдан әдейі ұйымдастырылғаны жайлы дәлел жетерлік. Мысалы, «Қазақ әдебиеті» газетінің 2006 жылғы 1 жел­тоқ­сан күнгі санында Сталин мен Хру­щев екеуара Қазақстандағы сұмдық ашар­­шылық жайында пiкiр алысқанда: «Бiз Ста­линге Қазақстандағы адам төзгi­сiз ашар­­шылықтан бүкiл қазақ халқы қыры­лудың аз-ақ алдында тұрғанын айтқа­ны­мыз­да, ол «сары пәлелерден тек сондай жолдармен ғана құтылуға болады» деп жауап бердi деп жазылса, ағылшын тарихшысы Роберт Конквестің «Жатва скор­би» атты кітабында: «Аштық жылдары Голощекин қазақтарға дәрігерлік көмек көрсетпеу туралы жасырын нұсқау шы­ғарған» деген деректі айтады. 

Ал 1937 жылдан бастап қазақ зия­лы­лары қуғындалып, олардың жаппай жазалануы халқымыздың рухани қуа­тын есепсіз әлсіретті. «Осы жылдары бұл зұлматқа еліміз бойынша 25 мың қазақ оқығандары іліксе, қырғыз ту­ған­­­дардан 40, өзбек ағайындардан 7, тә­жік­тен 1 ғана адам атылыпты» дейді Ө.Озғанбаев ағамыз тарихшы ғалым М.Мырзахметовтің зерттеуіне сілтеме жасап.

«Зерттеушілердің есебі бойынша, КСРО көлемінде 1926-1928 жылдары басталып, тек 1934-1940 жылдар ара­лы­ғында 19 млн 840 мың адам халық жауы ретінде ұсталып, олардың 7 млн-ы атылған. Жалпы, 1952-54 жылдарға дейін созылған қанды қырғын жазалауға 32 млн адам іліккен. Осылардың 10-12 млн-ы қандай бір жағдаймен өлтірілгені жайлы дерек бар», деді Мемлекет тарихы институтының қызметкері Сейітқали Дүйсен.