Тарих • 04 Наурыз, 2020

Ғасырлардан аман жеткен ғажайып

892 рет
көрсетілді
6 мин
оқу үшін

Қызылорда облысындағы Қазалы ауданына жол түсіп бара қал­саңыз, көне дәуір дерегін алдыңызға жайып салатын небір тарихи нысандармен танысасыз. Есте жоқ ескі заманда Оғыз мемлекетінің астанасы болған, әйгілі Қорқыт баба дүниеге келді делінетін Жанкент қалашығынан басталатын тарих көз алдыңыздан көлбеңдей өтеді. Одан бергі заманның куәсіне айналған талай нысандар аман сақталған аймақтың басты мақтанышы да көне күннен күмбір-күмбір сыр шертетін осы мұралар.

Ғасырлардан аман жеткен ғажайып

Бірақ олардың көпшілігі жырақта жатыр. Ал аудан орта­лығы саналатын Әйтеке би кентінің іргесіндегі Қазалы қаласында атақ­ты Ғани бай салдырған керуен сарай тұр. Он тоғызыншы ғасырда салынып, атақты Жібек жолы бойын­дағы үлкен сауда орталығы болған ғимарат 1980 жылдан бері мемлекет қарауына алынған.

Қалалық тарихы әріге кететін Қазалы ертеде Арал теңізінің негізгі айлағы саналған екен. Кенересін кеміріп, айдыны шалқып жатқан теңізге жақын осы аумақта Ресей әскері 1853 жылы алғашқы бекіністерінің бірін салыпты. Қала мәртебесін алғанша № 1 форт саналған Қазалы қазақтан бөлек түрлі ұлттың басын қосқан шадыман-шулы мекен болған екен. 1867 жылы қала атауын алады да, бұл уақытта Сыр бойындағы ең ірі елді мекенге айналып үлгерген шаһарға Қазаннан келген Ғани Құсайынов үлкен сауда орталығын салдырыпты. Ұлы Жібек жолының бойындағы ірі орталықтың көше жақ беті керуен тартып келіп, шөккен түйеден көрінбей қалатын да кездер болған екен. Жүн-жұрқа жиып, қатты байыған Ғани байдың өзі тауарын Германияға дейін жеткізген дүмді саудагерге айналыпты.

– Немістің атақты «Зингер» тігін машинасын да алғаш ал­дырт­қан сол көпес екен. Аз жыл­да сауда­сының аясын ке­ңейткен Ға­ни Құсайынов шамамен 1869 жыл­­дары күйдірілген кірпіштен үл­кен үй салады. «П» әрпі тәріздес үй­дің солтүстікке қараған алдыңғы бетінде арба, мал кіруге ыңғайлы кең дарбазасы бар. Дарбазаның үс­тіңгі қабатына көлеңкелеп отырып қонақтар демалатын жай са­лынған. Кірпіштің қалануы, ас­тыңғы және үстіңгі жағындағы өр­нектер сәулет өнерінің бірегей үл­гісі іспеттес, – дейді бізге жол бастап жүрген Ғани Мұратбаев атын­дағы мемориалдық музей қыз­меткері Төлеш Сабырбаева.

Көненің бәрі көзімізге жат кө­рін­­ген кешегі уақытта бұл керуен сарай да талай кепті бастан кешіпті. Әр мекеме қоныс теуіп, 1937-1971 жылдар аралығында Ақ­төбе облысының Мәртөк ауда­нынан көшіріп әкелінген ауыл шаруашылығы техникумы орналасыпты.

Тағы бір дерек, жат жерге келген татар көпесіне жергілікті елдің болысы Мұратбайдың көмегі көп болыпты. Жиырма жылға жуық араласқан екеуі қияметтік дос болған деседі. Шығыс жастарының жалынды көсемі болған Ғанидың әкесі Мұратбайдың ұлына татар байының есімін бергені де осыдан екен. Біз ұзақ жылдар кеңестік саясатқа сәйкес Ғаниды тақыр кедейдің баласы деп келдік. Ал ауылдан шығып, Азия жастарының алдында жүрген Ғани өскен-өнген ортадан шыққан ұл еді.

Ғани байдан қалған тағы бір белгі – 1887 жылы салына бас­таған мешіт. Кейін тоқтап қалған құрылысты 1894 жылы жергі­лікті халық өздері аяқтапты. Әуел­гіде мешіт болған ғимарат 1900 жылдың 2 желтоқсанында кітапхана болып ашылады. Алғаш­қы жылы кітап қоры 437 дана бол­ған кітапхананың тұрақты оқыр­маны 113-ке жетіпті. Тіпті, сол жылдары Орта Азияға сапар шеккен атақты саяхатшы П.П.Семенов-Тянь-Шанский ар­найы соғып, өзінің жеке кітап­ханасынан 200-дей кітапты қол­таң­басымен сыйға тартқан. Бұл кітаптардың көпшілігі әлі күнге дейін сақталып тұр.

Қала тұрғыны Ермекбай Жұ­бан­құлов осы керуенсарайдың айналасында жер асты жолы көп болғанын айтады. Өткен ғасырдың жетпісінші жылдары құдық қазғандар жан-жағы кірпішпен шегенделген осындай жолдарға жиі кездесіпті. Бір өкініштісі, кезінде бұған ешкім мән бермей, жылдар өте мүлдем көміліп қалған.

 – Екі мыңыншы жылдардың аяғына қарай қалаға сол тұс­тағы облыс әкімі Мұхтар Құл-Мұ­хаммед келді. Осы ғи­ма­рат­тардың жайын білу үшін еш­кімге айтпай келген беті екен. Әбден тозып, үйіндіге ай­нала жаздаған керуенсарайды, қараусыз қалып қойған ес­кі мешітті жалғыз өзі аралап шықты. Ертесіне-ақ техника қаптап, осы маңайды тазартуға кірісті. Мұхтар Абрарұлы өзі бас­тап, басқа басшылар қостап, ғи­марат ішіндегі қоқысты сыртқа шығарды. Осылайша көз алдымызда шаңға көміліп бара жат­қан құнды мұраны жаңғырту жұ­мыстары басталды. 2012 жылдан бастап «Қазреставрация» мекемесі керуенсарайды қалыпқа келтіруді қолға алды. Мына ме­шітті де жөн­деп, қалалық кітап­ха­наға беріп еді, бірақ қыстың күні жөнделген соң сапасы дұрыс болмады, – дейді ақсақал.

Қазір кі­­тапхананы басқа орынға кө­шіру туралы мәселе қаралып жатыр. Жарайды, мекеме өзіне бас­қа жай табар, бірақ мына ғимарат қайтадан қалыпқа кел­тірілуі қа­жет. Бұл жер­гілікті құ­ры­лыс­шы­ларды жауып, жөндей салатын көп ны­сан­ның бірі емес. Бұған арнайы мамандар жұ­мылдырылуы тиіс. Керуенсарайды реста­вра­циялаудың да ұзаққа созылып бара жатқаны көне мұраның қадірін білетін жұртты алаңдатып отыр.

1

 

Қызылорда