Жоғарыдағы интернет-газеттің жазуына қарағанда магеллан тұқымдас пингвин жыл сайын бес мың шақырым жолды көктей өтіп, жан-жануардың түлегі басталатын көктемнің соңғы айларында патагониялық досы Жуанға келеді. Осыншама ұзақ әрі қатерлі жолды басып өтуіне оған ешқандай кедергі жоқ. Патагониялық болса теңіздерді кешіп өтіп келетін «досын» жыл сайын асыға күтетін көрінеді.
Бұл екеуінің бұлайша сағынса қауышуына себеп болған оқиға: 2011 жылы патагониялық азамат Рио-де-Жанейро қаласына жақын жердегі жағалауда күнге қыздырынып жатып, мұнайдың қалдық майына түсіп өлімші күйге жеткен пингвиннің жас төліне тап болады. Оны майдан тазалап, тамақтандырып күтіп бағады. Қысқасы, өлімнен арашалап қалады.
Күзге салым күйленген пингвин өз үйірімен бірге алыс сапарға аттанып кетеді де, келесі көктемде құтқарушысы Жуан Перейра де Соузаны қайта іздеп келеді. Аталған оқиғаға мән беріп зерттеген жергілікті биолог Пауло Кражевкийдің айтуынша, алыстан ат арылтып келіп құтқарушысын көрген пингвин ит сияқты қысқа құйрығын шошаңдатып, қуанғаннан шыңғыра құрқылтайлап құшақ жая ұмтылады екен.
Бір қызығы, бұл пингвин құтқарушысынан басқа жан баласына жоламайды. Ал Жуан болса, оны тамақтандырады, жуындырып күтіп бағады. Түлеп болған соң үйірімен бірге Отты жерге аялдап, Перу жағалауын жанай өтіп, Фолкленд және Хуан-Фернандес аралдары маңында қысты өткізеді де, түлер тұста салып ұрып құтқарушысына келеді. Қазір 9-10 жас шамасындағы бұл магеллан пингвині әрі кетсе 25 жыл жасайды дейді биологтар.
