Өнер • 29 Шілде, 2020

Өнер деп соққан жүрегі

411 рет
көрсетілді
7 мин
оқу үшін

Ертеде қылқалам шеберлері талантты адамдарды жасыл түспен әрлесе керек. Ойлы оқырман картинаның бояуына қарап тамсанып, суретшінің шығармасын бағалаған. Ал қазір ше? Біз жасыл түспен тұмса табиғатты ғана байланыстыратын болдық. Ал табиғатынан талантты, ашық-жарқын жандардың бет-бейнесі тұмшаланып қалды. Әйткенмен осы бір түйінді «Қазақстанның 100 жаңа есімі» жобасы тарқатып келе жатқандай. Осыған дейін еңбегіне ел сүйінген қаншама есімдер танылды. Бүгін біз солардың бірі, Нұр-Сұлтан қаласы әкімдігі Жастар театрының актері Нұрбек Әлібек жайында айтпақпыз.

Өнер деп соққан жүрегі

Тамыры мықты ағаш жемісті де өрісті болатыны секілді кез келген тіршілік иесінің бойындағы қабілет кіндік қаны тамған топырағынан дариды. Бұл – баба дәстүрінің бір өзегі. Кермедегі жүй­рікті тұрысына қарап сынаған қазақтың болар баланы бесігінен танитыны содан. Бүгінгі біздің кейіпкеріміз де кешегі Асан қайғы бабамыз «Жер жәннаты» деп айдар тағып, ат қойған алып мекеннің перзенті. Қарапайым отбасында қанат жайған жастың әкесі құрылысшы болса, анасы ұлағатты ұстаз. Осындай мәуелі шаңырақта тәрбиеленген ол жасынан қағілез, өнерге біртабан жақын болды. Әртүрлі маман иелерінің дастарқан басында айтатын қызықты әңгімелерін, құйма құлақ ұл жадында тоқып, жақ­сылыққа бастаухат қылған. Оны өзі де жасырмайды.

– Біздің отбасындағы әрбір кездесуіміз ұзақ әңгімеге жалғасатынының бірден бір себебі, әрқайсысымыздың әртүрлі мамандық иесі болғандығымыздан болар. Бұл өзіңе беймәлім әлемнің есігін ашқанмен бірдей сезім. Өзімнің туған жерім Панфилов ауданына қарасты На­дек ауылындағы орта мектепте білім ал­дым. Кейін белгілі айтыскер ақын Айта­қын Бұлғақовтың басшылығымен болған арнайы іріктеуден өтіп, Талды­қорған қаласындағы Өнер мектебіне қабылдандым. Осы тұста әкем мен анам­ның еңбегі өлшеусіз. Олар астыма көлік мінгізіп, үй алып, үстіме қымбат киім әперген жоқ. Бірақ ең бастысы армандарыма кедергі келтірмей, маған таңдау құқығын берді. Сол үшін мен оларға қатты ризамын және алғыс айтамын, – дейді Н.Әлібек.

Талдықорған қалалық дарынды бала­ларға арналған Өнер мектебін «Дәстүрлі ән-терме» сыныбы бойынша және Дәнеш Рақышев атындағы облыстық дарынды балаларға арналған мектеп-интернатын үздік бітірген соң, бала арманын жетектеп алып шаһар Алматыға келеді. Бақ пен бабы қатар шауып, өзі мақсат еткен Т.Жүргенов атындағы  Қазақ ұлттық өнер академиясының  «Эстрада әртісі (мюзикл)» мамандығы бойынша профессор Нұрқанат Жақыпбай шеберханасына оқуға қабылданады. Бұл оның өміріндегі ең биік баспалдақтың бірі еді. Себебі театр майталманы Н.Жақыпбайға шәкірт болу кез келген жас әртістің қолы жете бермейтін шың. Ұстазы жақсының ұстамы жақсы дегендей, жас маман бүгінде Сарыарқа төріндегі Жастар театрының белді әртісі. Жеткен жетістігі де көл-көсір. Атап айтсақ,            2016 жылы тәуелсіздігіміздің 25 жылдығына арналған XXIV театр­лар фестивалінде «Моцарт» мюзиклі Гран-при жүлдесінің иегері атанды. 2018 жылы Оңтүстік Корея «DIMF XII» Халықаралық мюзикл фестивалінің Арнайы дипломын қанжығасына байлап қайтты. Р.Сейтметовтің 80 жылдығына арналған Қазақстан драма театрларының  XXVІ Республикалық фестивалі «Үздік спектакль» – Гран-приіне ие болды. Түркияның Конья қаласында өткен «Мың тыныс – бір дауыс» халықаралық театрлар фестивалінің Алғыс хатымен марапатталды.

Киелі сахна қарапайым ауыл баласы үшін жарқын болашаққа Жеті­қарақшыдай жол көрсетті деуімізге негіз бар. «Үлкен сахнаға алғаш табаным тиген сәттен бастап менің бір түсінгенім, тек қана еңбектену керек екен. Мейлі сен қателес, мейлі дұрыс жасама, ең бастысы, бір орында тұрып қалмау. «Көрінген таудың алыстығы жоқ» дегендей, алдыңдағы кез келген шыңға бет алып жүре беру ерлікпен пара-пар» дейді кейіпкеріміз. Өнер академиясында жүргенде де ерекшелігімен көзге түсіп, өз тобын Оңтүстік Корея еліне екі рет баруға мүмкіндік жасағанын да айтпай кетуге болмас. Қазір де көптеген қойылымдарда басты рөлдерде жоғары дәрежеде ойнап, көрерменнің көзайымына айналып үлгерді. Кино әлемінде де өзіндік қолтаңбасын қалдырып келеді.

«Бос уақытымды кітап оқуға арна­ғанд­ы жақсы көремін. Не болмаса оңа­ша қалып, аздап өлең жазатын әдетім бар. Өзімді ақын деп санамаймын, тек көңіл толқыған сәтте ойларымды қағаз беттеріне түсіргенді ұнатамын. Өзіме үлкен шабыт алатын кезім түн және тыныштық. Ал менің өмірлік энергиям – кішкентай балдырғандар. Сәби көрсем әлемнің бар қиындығын ұмытамын. Олар өздерінің бейқам өміріне жетелей жөнелетіндей болып тұрады. Болашақта «көп балалы әке» деген атқа ие болғым келеді. Ұрпағым білімді болу үшін әйелім екеуіміз білімді болуымыз керек деген пікірдемін». Сертке бекем сері жігіт ойындағы аруды әлі іздеп келеді.

Сахна сыртындағы Нұрбектің өмі­­­рі жүрек елжіретеді. Ол «Алтын жебе» волонтерлік ұйымының негізін қалаушылардың бірі. Волонтерлік топтың басты міндеті – онкологиямен ауыратын балаларды шетелде жасалатын операциямен қамтамасыз ету. Ашығын айтқанда, қаржы жинау. Әрине осы уақытқа дейін кішігірім топпен құрылған топта қазір 50 ерікті тұрақты жұмыс істейді. Қарттар үйіне, балалар үйіне, жағдайы төмен отбасыларға жәрдемдесіп, жұмыссыз қалған жан­дарға қолұшын береді. Мектепке бал­дырғандарды даярлау жұмыстарын түгелдей дерлік осы волонтерлік ұйым өз мойнына алып, бір кісідей еңбек етіп келеді. Жанына шипа іздеген жандарға қарлығаштың қанатымен су сеуіп жүрген еріктілерге алғыстан басқа айтарымыз жоқ.

Кейіпкеріміздің ерекше қыры, дип­ломатиялық қарым-қатынас орната білуінде. Қазіргі таңда Жастар театрында актерліктен бөлек, «Жарнама» бөлімінің жанынан құрылған «Халықаралық қатынастар» бөлімінде қызмет атқарады. Бұл дегеніңіз – театрдың бір жылдық шетелге жасалынатын гастрольдік сапарлары мен фестивальдары түгелдей дерлік Нұрбектің жетекшілігімен жүзеге асырылады деген сөз. «Мен істемесем кім, бүгін істемесем қашан?» деген ұстанымды қазық еткен жалынды жас әлі талай биіктерді еңсеретініне еш күмәніміз жоқ. Жанына шуақ шашқан Нұрбек сияқты жандардың қасымызда жүргенін ұмытпайық.