Джохар бұған дейін де көшедегі креативті арт-жұмыстарымен көпшілікті сүйсінтіп жүрген еді. Бұл жолы да табиғаттың тосын мінезінен қорықпай, тәуекел еткен топ тоқтамай 10 сағат бойы жұмыс істеген.
– Бұл жоба менің өмірімдегі ең өршіл әрі қиын жобаға айналды. Мұның бәрі неге керек, маған бола бүкіл ҚазҰУ жапырақ жинап жатыр. Қане, енді жауап бер деп бір күн қалғанда ойлана бастадым, – дейді суретші.
«Тәуекел түбі – желқайық, өтесің де кетесің» демекші, жиналған 50 қап жапырақтың бауын шешіп жіберіп, жұмысқа кірісіп кеткен топтың мақсаты айқын болғанымен, нәтижесі бір Құдайға аян еді.
– Сөйтіп жүргенде философтың тақиясының жартысын да жаппай жапырағымыз таусылды. Содан кейін жел тұрып, құйындатып кеткенде табиғаттың күшіне қарсы келіп жатырмыз деп күдіктене бастадым. Бәрін тастап, тырмалап жатқан балаларды үйге қайтарсам ба деп те ойландым. Бірақ мен оны көрсетпеуге тырыстым, – дейді Джохар.
Бірлігі жарасқан еңбекқор топ кеш қарайғанға дейін тапжылмай жұмыс істеп, жұмысты ойдағыдай аяқтаған. Қараңғы түсіп кеткендіктен портретті фото, видеоға түсіру мүмкін болмай, үйді-үйіне тарқауға тура келген. Таң ата қайта жиналған шығармашылық топ нағыз кереметтің куәсі болған еді.
– Кеш батып кетіп, портретті түсіріп үлгермедік. Қалған жұмысты таңға қалдыруға тура келді. Түні бойы жел ұшырып кетпесін деп тіледім. Таңертең біз келген бүкіл стадион алаңы таңғы шықпен көмкеріліп, бір жапырағы да қисаймапты. Мен командамның көзінен сенімді, тәуекелді көрдім. Әрқайсысына жеке рахметімді айтамын, – дейді ол.
Қала тұрғындарын күтпеген жерден қуантып жүрген суретшінің осыған дейін дана Абайдың, Димаштың портретіне арналған жұмыстары әлеуметтік желілерде кең қолдауға ие болған еді. Әлемнің екінші ұстазына арналған бұл жұмысы да өнер аясының, қиял көкжиегінің шексіз екендігін көрсетіп берді.
