Ұлы даланың қайсар да батыр қыздарының бірі – Бопай Қасымқызы. Тарихта атын атауға тыйым салған кезеңнің кедергілерінен асып, саясаттың қамалын бұзып өтіп келген ел жадындағы батырлар мен арулар рухына бас ие отырып, түзде жалғыз жортқан жолбарыстай тағдыр кешіп, азаттық жолында шейіт кеткен Кенесары Қасымұлының жауынгер қарындасы Бопай туралы айтсақ, ол – қазақтың қаһармандық эпосында:
Тауда болар тарғыл тас,
Тарықса шығар көзден жас.
Тар қолтықтан оқ тисе,
Шығады сүйеп қарындас.
Қарындасың болмаса,
Жауда қалар жалғыз бас, –
деп жырланатын, жауға аттанып бара жатқан батыр ағаның өзі қайырылып сөз тастап, сенім артатын ержүрек қыздар сойынан. Майдан алаңында даңқы дәуірлеп тұрған Кир патшаны аттан ғана емес, тақтан да түсірген, түсіріп қана қоймай, басын алып, әскерін тас-талқан еткен сақтың батыр патшайымы Тұмар ханым – Томирис, қаһарман ару Зарина, қалмақтарға қарсы жорықтың қас батырларымен тізе қосқан Абылай ханның қызы Айтолқын, Қабанбай батырдың жары Гауһар мен қызы Назым көтерген ерлік туын кешегі боданға түсер заманда өз қолына алған Бопай ханшайым туралы Е.Бекмахановтың зерттеулерінде, т.б тарихи-танымдық кітаптар мен басылымдарда құнды мәліметтер берілсе, Ілияс Жансүгіровтің «Күйші» поэмасы мен Ілияс Есенберлиннің тарихи трилогиясында ханшайымның көркем бейнесі сомдалған. Ілияс Жансүгіровтің «Күйші» поэмасында Бопай ханша Қарашаш атымен оқиғаға енген. Эпик ақын суреттеген Бопай – Қарашаштың болмысы:
Қарашаш ақылы дария,
алтын басы,
Әйелдің ақ сұңқары,
ханзадасы.
Өз басын мың қараға
теңгермейтін,
Кененің кеңесінде ақылдасы.
«Дат!» – деді ханның өжет
Қарашашы,
Немере, хан Кененің
қарындасы.
«Ханыша, не датың бар?» –
деді Кене,
Аңырып тұрып қалды
айналасы.
Сырттан қыз сілкінгендей
беріп сыртын,
Талайдың айдынымен
алған сұрқын.
Иілді «Алдияр!» деп
хан алдына,
Қалды ұйып үйдің іші,
болды жұрт жым.
«Қамалым, хан данышпан,
Кенем – құтым,
Менің де сыртым бүтін,
ішім түтін…
Хан Кенеден тұтқынға түскен күйші жігітті сауғаға сұрап алып, сол күйші күйіне ерекше ықыласты болған ержүрек арудың ерекше болмысын ақын «әйелдің ақсұңқары, ханзадасы», «өжет», «сырттан қыз» деген айрықша айқындаулармен суреттейді. Поэмада ер мінезді арудың күйге деген шексіз сүйіспеншілігі мен сертінде тұрып, күйші жігіттің басына бостандық беруі асқақ болмысы мен жаратылысын, ерлерге бергісіз ерекшелігін танытады. Міне, ердің өзі тартынып қалар жорыққа ағасына тілекші, қолтығынан сүйеп шығар қарындас болып ілескен батыр қыздың болмысы көркем туындыда ғана емес, ақиқатында осындай.
Бопай – Абылайдың ұлы Қасымнан туған алты ұлдың ішіндегі жалғыз қызы. Қасым мен оның бәйбішесі Айкүмістен Кенесары, Саржан, Есенгелді, Көшек, Ағатай атты ұлдар мен Бопай атты қыз туған екен.
Бопай Әбілхайыр ханның Сәмеке атты ұлына ұзатылады. Кейбір деректер бойынша, Сәмеке сұлтан және оның туыстары Кенесары хан бастаған қозғалысқа қосылудан бас тартады. Бопай ханша болса, ағасына тілекші әрі демеуші болып, өз бауырынан өрбіген алты ұлын алып, әскерге келіп қосылады. Хан Кене бастаған майданға бастан аяқ қатысып, жау шебіне жорықтар ұйымдастырады. Ел мүддесі жолына басын тіккен қайсар ару осылай ағаны қолдар нағыз қарындастың қас үлгісіне айналады.
Белгілі тарихшы Е.Бекмаханов еңбегінде: «Өзінің әскери ерліктерімен Кенесарының қарындасы Бопайдың да даңқы шықты. Ол көтерілістің алғашқы күндерінен-ақ оның белсенді қатысушысына айналды. Ол өзінің күйеуі Сәмеке мен оның туыстары сұлтан Сартеке және Досан Әбілқайыровтарды да көтеріліске қатысуға шақырған екен, олар қарсы болған» (Бекмаханов Е.Қазақстан ХІХ ғасырдың 20-40 жылдарында. Алматы: Санат, 1994.), – деп жазылған.
Бопай ханшаның өзімен бірге майданға кірген алты ұлының бірі – Нұрхан делінеді. Патша әскерімен болған бір шайқаста оның тұтқынға түскені туралы Е.Бекмаханов архив мәліметтерін келтіреді. Орыс әскерінің жүзбасы Лебедев тұтқындардың ішінде Кенесарының туған жиені, яғни Бопай атты қарындасының ұлы Нұрханның бар екенін және оның қатты қарсылық көрсеткендіктен жараланғанын жазады.
Кескілескен қан майдан, қабаққа қар, кірпікке мұз тоңған қаһарлы жорық әйел затының қолы да, жолы да емес. Десек те, ұлтымыздың тарихында ерлермен бірге ерлік жорығына аттанған қыздар аз емес екенін білеміз. Солардың бірегейі Бопай ханшайымның ерекше батылдығын, қайтпас қайсарлығын танытатын аңыз әңгімелер ел арасына кең тараған.
Бопай ханша бұл қозғалыста алты жүз адамнан тұратын жасақты басқарады. Жасақ әскерді көлікпен және ас-ауқатпен жабдықтауға міндетті болады. Көтеріліске қосылмаған ел ішіндегі байлар мен сұлтандардың мал-мүліктеріне күш көрсетіп, тартып алуларына тура келеді.
Бопай ханшайым қатысқан ірі майдандардың бірі – 1838 жылы Батыс Сібір генерал-губернаторлығының Аманқарағай дуанына жасалған шабуыл. Сондай-ақ ол 1847 жылдардағы қырғыз манаптарына шабуыл жасағанда Кенесары ағасымен бірге болады.
Ел аузындағы әңгімелерге қарағанда, Бопай ханшаның қасында көп қыз жасағы болған. Олардың ішінде Арғын руынан шыққан Алтыншаш және Табын руынан шыққан Ақбөкен деген қыздар болған екен. Кеңес өкіметінің қуғынына ұшыраған қырғыз тарихшысы Белек Солтоноевтың «Қырғыз тарихы» еңбегінің «1847 жылғы Кене Ханның Қырғызға екінші шабуылы» тарауында Кене хан қырғызға жорыққа аттанарда Бопайхан деген қарындасы: «түсімде самай шашым өртеніп кетті, қырғызға бармаңыз» дегені, хан ағасының оны тыңдамай, ақыры осы сапарда мерт болғаны туралы айтылады.
Хан ағасы шейіт кеткен соң бір жыл өткенде қырғыздардың қолына түскен қазақтарды және олардың ат-тон, мүліктерін Бопай ханша келіп, жиып әкеткен екен. Бопайдың бұл әрекеті оның еліне қаншалықты жанашыр, қамқор болғанынан да хабар береді.
Бопай ханша қазіргі Ақтөбе облысында, Ырғыз өзенінің бойында дүниеден өткен. Әйтеке би ауданында Бопай ханша атындағы ауыл бар. Батыр анамыздың зираты осы ауылға жақын төбешікте орналасқан деседі.
Елінің азаттығы жолында ерлермен қатар майдан алаңына кірген батыр қыз Бопай ханша да қаһарман арулар қатарынан орын алатын айтулы тұлғаларымыздың бірі ретінде ұрпақ жадында сақталуы тиіс.
Жанат Аймұхамбет,
филология ғылымдарының докторы, профессор