Қоғам • 08 Ақпан, 2023

Әке көрген оқ жонар

307 рет
көрсетілді
5 мин
оқу үшін

«Отан отбасынан басталады» – орынды айтылған дана сөз. Отбасынан алған үлгілі, өнегелі тәрбие – кез келген баланың ал­дағы уақытта белгілі бір жетіс­тік­ке жетуіне, сондай-ақ өмірінде өз орнын адас­пай табуға жетелейтіні сөзсіз. Оған дәлел бүгінгі әң­гі­ме­ге арқау болар әске­ри қызметшілердің отбасы.

Әке көрген оқ жонар

Ұлттық ұланның 6506 әскери бөлімінде бір отбасынан екі бірдей азамат ел тыныштығын қорғау жолында әскери қызмет атқарып жүр. Олар әскери бө­лім­нің артиллериялық-зениттік дивизионының аға маманы старшина Нематжан Режаматов пен оның ұлы лейтенант Зулфаржан Хадиматов.

Старшина Нематжан Режа­ма­тов ширек ғасырға жуық уақыт 6506 әскери бөлімінің авто­мобильдік паркінде қызмет атқа­рып келеді. Ол 1994-1996 жыл­дары Тараз қаласында 5485 әскери бөлімінде мерзімдік қыз­мет атқарды. Алғашқы қызмет жолын жедел мақсаттағы батальон­­­да брондытехниканың жүр­гі­зу­шісі болып бастайды, одан авто­мобиль техникасын жөндеу шеберханасының бастығы, кейін қайта жүргізу­шілік қызметке ауы­са­ды. Содан бері әскери бөлімде жүргізуші-нұсқаушы лауазымын абырой­мен атқарып келе жатқан бе­дел­ді әскери қызметшілердің қатарында. Жалпы, әскери жүр­гізуші – әрқашан әмбебап маман, жеке құрам тасымалдайтын көлікті де, брондалған ауыр техниканы да жүргізумен қатар, оның бұзылған жерін жөндеп қатарға қоюға тиіс. Әскери ортада бұл маманның өзіне тән ауыртпалығы да бар. Алайда осы бір қызметті 25 жылдан аса уақыт тізгіндеп келе жатқан старшина Нематжан Режаматовтың әскери бөлімнің жауынгерлік жолындағы ең­бегі де ерен. Бөлімнің тари­хи жолдарының куәсі бол­ғ­андықтан, жауынгерлерге үйретері көп, тәжірибесі мол әскери қызметшілердің бірі. Жасы 45-ті алқымдаса да, ауыр техниканың құлағында ой­най­тын нағыз кәсіби маман екенін алыстан байқауға болады. Автомобиль паркіндегі кез келген қызметте жүр­ген жас әске­ри қызметшілерге ұла­ғат­ты ұс­таздан кем емес, білге­ні­мен бөлісуден жалықпаған.

Артиллериялық-зениттік ди­ви­зионының командирі, майор Жұпарбек Бақытжан: «Бұл әскери қызметшінің мен үшін орны бөлек. «Көп жасағаннан сұрама, көпті көргеннен сұра» деп айтады ғой. Өйткені өзге түгілі өзім де ол кісінің ақыл-кеңесін тыңдаймын. Дивизионда сержанттық құрам арасында абыройы мен беделі бөлек, тағылымды тәжірибесі бар стар­ши­налардың қатарында. Жас­тарға үлгі болар нағыз еңбек адамы десем де болады», дейді.

Әскери бөлімде жылына екі рет жасақталатын жас жүр­гізу­­шілер взводының сарбаз­дарына үнемі жетекшілік етеді. Әрбір сарбазды техника­лар­ға бекіт­кенде де үш ай бойы оқытып, даярлауға атсалыс­қан старшина Нематжан Режама­товтың кеңесі ауадай қажет.

Тұңғыш ұлы лейтенант Зулфаржан Хадиматов болса, әкенің ізінен алыстамай, коман­да­лық тактикалық автомобильмен қамтамасыз ету мамандығын әскери оқу орнында жоғары білім арқылы игеріп шықты. Ұлттық ұланның академиясынан жақында ғана түлек болып ұшқан жас офи­­цер Зулфаржан Хадиматов – бүгінде автомобильдегі жедел мақ­­сат­тағы батальонда взвод ко­ман­­дирі.

Жас лейтенант: «Балалық шағым әкемнің қызметінде, осы әскери бөлімнің қабырғасында өтті десем де болады. Мектептен бос уақытым бола қалса, әкеммен бірге әскери бөлімге келуші едім. Мұндағы сарбаздар, олар­дың атқа­ра­тын қызметтері, әс­ке­ри киім­дері маған өте таң­сық көрінетін. Әкемнің көлі­гіне отырып, сарбаздармен бірге жүретінмін. Соларға ілесе жүріп әскери техникаларды жөндеуді, оның бөлшектерін алып-салуды үйреніп алдым. Сол кезден бастап-ақ менің болашақтағы мамандығымды әскери саладан басқада елестете алмадым. Әскер саласын­да мамандық таңдауымды 11-сы­ныпқа жақындағаннан бас­тап әкеме айта бастадым, алайда алғашында қарсы болғанымен, кейін қолдау білдіріп, әскери оқу орнына түсуіме көмегін аямай, қасымда жүрді. Осылайша, мектепті аяқтаған соң ойланбастан Ұлттық ұланның академиясына оқуға түстім. Әскери антымды қабылдап болған соң әкемнің: «Әскери қызметке қызы­ғу­шылық танытып, шешім қабыл­дадың, өзіңе артылатын жүк­тің салмағын да сезін. Енді артқа қайтуға кеш. Өміріңді Отан қор­ғау­ға арнаған соң, офицер деген атақтың абыройы мен беделіне нұқсан келтіруші болма!» деген сөзі үнемі санамда сай­рап тұрды», дейді.

Старшина Н.Режаматовтың екінші ұлы Зиятжан – медицина саласында III курс студенті. Ол да диплом алған соң әскери медицина жолына баруға қарсы емес­ті­гін айтып қалды. Әске­ри қыз­метшілердің отбасы сый­ластық, шыдамдылық, өзара сенім мен түсіністік орнаған сенім­­ді тыл мен кішігірім одақ екені сөзсіз. Ұлттық ұлан қата­рын­да қызмет атқарып жүрген әкелі-балалы әскери қызмет­шілер қа­шанда өзге әскери қызмет­ші­лерге үлкен өнеге.

 

Малика ШЫНЖІГІТОВА

 

Шымкент