Жолаушы пойыздары неге кестеден кешіге береді деп сарсылған сауалға жауап берген ҚТЖ басшылығының айтуынша, теміржолдарда жүк пойыздарының айналымы өсіпті. Сонымен бірге елдегі теміржолдардың 57 пайызының тозығы жетіпті
Баяндалған әңгіменің әу басында «қоғамның» жеткен жетістіктері мен таудай табыстары сөз болған. Мұндайда «әй, қайдам!» дейміз. Себебі былтыр жүк құрамдарын қайдам, жолаушы пойыздарының тұтас күз бойы, тіпті қаһарлы қыс түскенде де сағаттап кешіккен кездері болды ғой. Қолайсыздықтар мен қиындықтарды қалың жұрт әлі ұмыта қойған жоқ.
Рас, жылдам әрі жайлы пойыздар бар. Алайда билет бағасы көбіне қалааралық ұшақ билетінің құнына жетеқабыл болып қалады. Бұл жағдайды жол жүріп жүрген көп жұрт жақсы біледі. Тіпті ұшақ билетін ертерек алсаңыз, жүйрік пойыздан көп-көрім арзанға да шығады.
«Қаңтар айында Астанадан Алматыға бармақ болдық. Кәдімгі пойыз құрамдарының тозығы жеткен ескі вагондарының арасындағы 4-5 жаңа вагонға қолымыз жетіп, жол рахатын көрер-көрмесіміз күмәнді болған соң, таңдауымыз жайлы жүрдек пойызға түсті. Алматыға 14 сағатта жеткізеді екен. Бағасы 15 031 теңге болды. Осы жерде ұшақ бағасы қалай болар екен деген ой келді. Қарап жіберсек, 13 500 теңгеге билет бар. Әрине, отырысымыз жайсыздау болса да, бағасы арзан әрі діттеген жерімізге бір сағатта жеткізетін ұшаққа билет алдық», дейді жолаушы Гүлайым Нұриддинқызы.
Осындайда кемшілік себебін уақтылы пысықтап отырса, компания басшылары беталды көсемси алмас па еді деген ой туады.
«Қасіретті қаңтар» оқиғасында жолаушы қауымды қауіпсіз тасымалдауды қамтамасыз ете білдік дейді. Бұл мақтанарлықтай қызмет пе? Түптеп келгенде жартылай әскери тәртіптегі 150 мыңнан астам жұмысшысы бар ұлттық компанияның төл міндетіне жатпай ма? Екібастұздағы ел басына түскен қиындық пен Қостанайдағы алапат өрт кезінде теміржолшылардың тәулік бойы тынбай еңбек еткенін жіпке тізіпті. Тәуір-ақ! Бірақ ол кезде еңбегі үшін жалақы алатын теміржолшы түгілі, ақысыз, пұлсыз жүздеген қарапайым адам апатты орнындағы отандастарына көмек қолын созбады ма?
Десек те ел теміржолшылары былтырғы қым-қиғаш күрделі жағдайларға қарамастан, жылды жақсы қорытындылапты. Геосаяси жағдай тым ушығып, қиындап кеткенде де жүк айналымын 5,4 пайызға арттырып, контейнерлік транзитті 6 пайызға дейін өсіре білген. Десе де бізге олардың уәжінен өзгешелеу ой келіп тұр.
Ресейдің транзит қақпалары жабылып жатқанда, сол бағыттағы алыс-жақын шетелдің жүк ағындары қазақ жолдарына қарай жөңкілмей ме? Осындайда, бірнеше жылдан бері бұғауда тұрған «Өзен – Түрікменстанмен мемлекеттік шекара» теміржол желісі іске қосылып, көп елдің жүк пойыздарына тиелген мол тауары Иранның теңіз порттарына төте тартып, сол арқылы ашық теңізге шығып кетпей ме дегенге аңсар ауады. Айтпағымыз, қазіргі геосаяси жағдай қаншалықты қиын әрі қасіретті болғанымен Қазақстанның транзиттік мүмкіндігінің еселеп артуына жол ашып тұр. Тек оны тиімді басқарып, пайдалы іске асыра білу қажет. Себебі Орталық Азия елдері мен Парсы шығанағындағы мемлекеттерге бара жатқан тауар тасымалын бір ғана Сарыағаш стансасы өткеріп үлгере алмай жатқаны ешкімге құпия емес. Осы ойықты мәселеге алдағы уақытта тағы да оралатын боламыз.
Бір қуанарлығы, былтыр 14 жұп халықаралық пойыз қатынасы қайта іске қосылыпты. Астана мен Алматыдан Жезқазғанға дейін, сондай-ақ елордадан Қостанайға дейін жолаушы пойыздары жүре бастапты. «Қонаев – Алматы» қаламаңы пойызы да ел қызметіне кіріскен. Нәтижесінде, жолаушылар айналымы алдыңғы жылдармен салыстырғанда 28,6 пайызға көбейген.
Жоғарыда айтқанымыздай, жолаушылар тасымалына қатысты сын да жоқ емес. Оны ұлттық компанияның өзі де мойындап, жолаушылар вагон паркінде
2 200-ден астам вагон бар екенін, оның 47 пайызының тозығы жеткенін айтады. Бұл көрсеткішке көңіліміз көншіп, иманымыз илана қоймады. Біздің ойымызша, жолаушы вагондарының 70 пайыздан астамы жарамсыз халде. Оның анық дәлелін Астана вокзалына барып, жолаушы пойыздар құрамына қарап-ақ байқайсыз. Жолаушылар көбіне вагон ескілігіне, ондағы қолайсыз жағдайға, тозған төсек-орынға, көмір қоңырсыған жағымсыз иіске қатысты жиі шағым айтады.
Шындап мән берсек, елдің транзиттік әлеуеті өте жоғары. Тек соны пайдаға жарата алмай отырмыз. Мәселен, Өзбекстанда теміржолдың бүкіл ұзындығы 2 500 километрден асса, бізде 16 000 километр шамасында. Шығыс пен Батыстың қақпасы болып тұрған басымдығымызды пайдалана білсек, «Қазақстан темір жолы» әлдеқашан әлемдегі бай компаниялардың бірі болып шыға келер еді. Өзбекстанның теміржолы қысқа десек те, олардың сағатына 220-240 шақырымды басып өтетін ұшқыр пойызына қарап, қолыңды шошайта алмай, қуыстанып қаласың. Грузиядағы сағатына 120 шақырымды басып өтетін қос қабатты «Штадлер» пойызы қандай әсем әрі қолайлы.
Біздің ұлттық компания 2030 жылға дейін 537 жолаушы вагонын сатып алуға келісімшарт жасауға қол жеткізіпті. Неге 7-8 жылдан кейін? Неге бір апта, бір айдан кейін емес деген үлкен сұрақ тағы да алға шығады. Сонымен қатар Ресейдің «Тверь» вагон жасау зауытының 300-ден астам вагонын сатып алу жоспары пысықталып жатыр екен. Сонда 2030 жылға дейін жалпы саны 850 су жаңа жолаушылар вагонын сатып алмақпыз. Ұзақмерзімді стратегиялық жоспар жақсы-ақ, тек «не есек өледі, не хан кетеді» дегеннің кері болмаса игі.
Жолаушы пойыздары неге кестеден кешіге береді деп сарсылған сауалға жауап берген ҚТЖ басшылығының айтуынша, теміржолдарда жүк пойыздарының айналымы өсіпті. Сонымен бірге елдегі теміржолдардың 57 пайызының тозығы жетіпті. Жағдайды сәл де болсын ретке келтіру үшін жол бойында кідіріп қала беретін пойыздар санын 16 есе азайттық дейді. Бірақ қалай болғанда да қазақ теміржолын жайлап тұрған қолайсыздыққа қатысты «Кінәлі кім?» деген сұрапыл сауал қалайда қойылуы тиіс-тін...