Өзі суретші, өзі механик Леонардо да Винчи күнделігінде шифрланған құпия жазбалар қалдырғанын жұрт біледі. Сондай-ақ ол суреттерде де арнайы шифрлау әдісін қолданған. Әлі күнге дейін әйгілі Мона Лизаның портреті туралы, «Соңғы кеш» картинасындағы жұмбақ белгілер жайлы пікірталастар толастаған емес. Біраз уақыт бұрын ғалымдар оның атақты «Әлемді құтқарушы» атты туындысындағы жасырынған тағы бір құпияны ашты.
Жалпы, Леонардо да Винчидің жұмыстарының жұмбағы көп. Өйткені суретші инженерия, механика, кескіндеме, поэзия, философия, медицина салаларын жетік білген. Сонымен бірге ол құпия ұйымдардың да мүшесі болды.
Мәселен, Мона Лизаның жұмбақ күлкісі туралы кереғар пікірлер әлі дау тудырып келе жатыр. Жақында ғалымдар оның «Сальватор Мунди» немесе «Әлемді құтқарушы» деп аталатын тағы бір картинасының астарына үңіліп, түрлі бағыттағы зерттеулер жүргізді.
Нақтырақ айтсақ, картинада Мәсіх ұстап тұрған сферадан өткен жарықтың сынғаны көрінбейді. Әдетте мұндай фигурадан жарық сынып өтсе керек-ті. Компьютерлік модельдеу арқылы Калифорния ғалымдары Иса қолына сфера емес, шар ұстап тұр дегенді алға тартады.
Бұрын бұл болжамды ғалымдар басқа балама жорамалдармен қатар талқылаған болатын. Алайда қазір 3D-рендерингтің озық технологиясының арқасында мамандар суретшінің әр бояуын модельдей алған. Аталған технологиялық әдіс белгілі бір уақыт кезеңіне сәйкес келетін материалдарды, жарық көздерін және ғылыми білімдерді ескере отырып, суреттің жоғары сапалы бейнесін жасауға мүмкіндік береді.
Сонымен өнер туындысына індете зерттеу жүргізген ғалымдар тобы шардың көлемін есептеді. Оның радиусы – 6,8 сантиметр. Нысанды талдағаннан кейін зерттеушілер шардың қалыңдығы 1,3 миллиметрден аспайтынын анықтады. Сондай-ақ сфераның артында бейнеленген Мәсіхтің көйлегіндегі қатпарлар да Винчидің сфералық формадағы жарықтың ерекше сынуы туралы білетініне көз жеткізуге мүмкіндік береді. Өйткені суретші оптиканы да зерттеген. Нағыз таланттың асқан білімділігіне қалай таңғалмайсың?!
Біршама уақытқа созылған зерттеу нәтижесінде «Әлемді құтқарушы» картинасы «Мона Лиза» кескініне ең жақын балама», деп түйді ғалымдар.
Айта кетейік, қазіргі уақытта аталған картина адамзат тарихындағы ең қымбат өнер туындыларының бірі саналады. Ол 2017 жылы 450 миллион долларға сатылған. Автор бұл туындысын сонау 1500 жылы жазды. Өнертанушылар картинаны Леонардо да Винчи Франция королі Людовик XII сұранысы бойынша салған деседі. Кейін картина 1625 жылы Карл I Франция патшайымы Генриетта Марияға үйленген уақытта Англияға өткен. 1649 жылы Карл I дарға асып өлтірілген кезде туынды Корольдік коллекция тізімінде болған. Содан 1651 жылы бәссаудада сатылып, ал 1666 жылы Карл II билік құрып тұрған кезде Корольдік коллекциясына қайтарылды. Ал 1763 жылы картина ізім-ғайым жоғалып кетіп, кейін бір жарым ғасыр уақыт өткен соң қайта сатылымға шығарылған. 1900 жылы өткен сондай бәссаудалардың бірінде «Әлемді құтқарушыны» белгісіз бір адамның жеке жинағына сатып алады.
Леонардоның әлемді таңғалдырған көп қырлы қасиетінің сыры еңбексүйгіштігінде болар, сірә. Жас кезінде сурет пен мүсін өнерін үйрену үшін Флоренцияға жол тартқан ол суретшілікті өнердің басты түрі деп есептеген. «Адам суреттің көмегімен дүниені таниды. Тәжірибе – дүниені танудың бірден бір жолы» деген сөзі да винчилік фразаға айналғалы қашан?!
Қылқалам шеберінің айналасында түрлі аңыз әңгіме де көп. Бірде әкесі өзінің бір танысы беріп жіберген дөңгелек қалқанды үйіне әкеліп, бала Леоға оны өз талғамы бойынша әдемі бейнелермен әшекейлеп беруді тапсырады. Ол өзінің оңаша бөлмесіне шегірткелер мен кесірткелердің алуан түрін, жыландарды, көбелектерді, ірі теңіз шаяндарын, жарқанаттар мен басқа да жәндіктерді әкеліп толтырады. Соларға қарап отырып шабыттанған бала суретші әрқайсының бейнесін фантастикалық үйлесімде пайдаланып, құз жартастардың арасынан өрмелеп шығып келе жатқан әлдебір құбыжықтардың бейнесін жасайды. Әкесі әлгі қалқанды көрген кезде ондағы құбыжық суреттерден шошып түскен деседі. Кейін бұл қалқан үшін миландық бір герцог қомақты ақша төлеген.
Суретші инквизиция қаупінен тайсалмай, адамның дене құрылысын зерттеумен шұғылданып, мәйіттерге ота жасаумен де айналысты. Көшелер мен алаңдарды аралап, адамдардың бет-әлпетіне зейін қоя қарады, ерекше бет құрылыстарын қағазға түсірді. Әсіресе адамдардың көңіл күйін анық көрсететін реніш, қуаныш, қайғы секілді халдер оны ерекше қызықтырды. Автор күнделіктерінде: «Жарыққа қарап, оның нұрына зер сал, сөйтіп көзіңді қас-қағым сәтте жұмып, қайта аш, сонда саған өзің көрген жарық мүлдем басқаша көрінеді» деп жазады.