Тағзым • 18 Қазан, 2023

Ер есімі ұмытылмайды

336 рет
көрсетілді
4 мин
оқу үшін

Баласағұн бабамыздың «Адам – бұл дүниеге қонақ, оның өмірі өткінші, сондықтан ол артына жақсы ісі мен жақсы сөзін қалдыруы керек» деген тәлімді сөзі бар. Сондай игі жақсының қатарына Екінші дүниежүзілік соғысқа қатысқан Жүсіп Бұзаубаевты да қосуға болады.

Ер есімі ұмытылмайды

Ол 1912 жылы Ақтөбе облысының Қара­бұтақ ауданында дүниеге келген. Сол ауданда бастауыш мектепті үздік бітіріп, кейін Ақтөбе қаласында білім алып, алғашқы еңбек жолын Қызылорда облысының Арал ауданына қарасты Үшкөл ауылдық бастауыш мектебінде мұғалім болып бастаған. Бұл – 1933 жыл болатын. Кейін 1935 жылы Жүсіп атамыз «Миллионер Тастүбек колхозы» атанған ауыл мектебіне ауыстырылады. Балалардың санасына біліммен қоса тәрбиені де сіңіруге бел шеше кіріскен жас ұстаз БК(б) партиясы мүшелігіне өтеді. 1938 жылы осы ұжымшар құрамындағы Қарабұлақ елді мекенінің бастауыш мектебіне меңгеруші болып ауысады.

Ел басына күн туғанда Жүсіп атамыз да Арал аудандық әскери комиссариатының ша­қыруымен майданға аттанады. Ал­дымен Саратов қаласындағы жоғары әскери командирлер даярлайтын арнаулы училищеде лейтенант шенін алып шығады да, 79-гвардия­лық атқыштар полкіне қарасты 26-Шығыс Сібір гвар­дия атқыштар дивизиясының взвод ко­ман­дирі шенінде соғысқа араласады. Елді жау­дан азат ету жолында күш-жігерін жұмсайды.

1944 жылдың ақпан айында 26-гвар­дия­лық атқыштар дивизиясы Витебск қала­сын жау­дан азат етуге қатысады. Лейтенант Жүсіп Бұзаубаев басқаратын взводқа қала­ның батысындағы Малые Рубины селосын басып алуға бұйрық берілген. Взвод жауын­герлерінің жан­қияр­лық ерлігінің арқасында бұйрық бұлжытпай орындалып, елді мекен жау­дан толық азат етіледі. Өкінішке қарай, сол шай­қаста бәрі де ерлікпен қаза табады.

Шыбын жанын Отаны үшін пида еткен атамыз Белорустің Витебск облысы Городской ауданы Малые Руби­ны селосындағы бауырластар зиратында жер­ленген. Ол жөнінде 1944 жылғы 31 нау­рыздағы бұйрықтың көшірмесінде жазыл­ған. Бұл құжат Арал аудандық АӘК-тің №30-тізімінде тіркелген, арда­гер­лер аллеясы тізімінде тұр. 1999 жылы шыққан «Боз­дақтар» кітабындағы соғыста қаза бол­ған қызылордалықтар туралы тарихи дерек­терде атамыздың Екінші дүниежүзілік соғыс­қа қатысып, ерлік көрсеткені жөнінде айтылған.

Жүсіп атамыздың ұрпақтары арасында мұғалімдер де, әскери саланы таңдағандар да болды. Өзінің бел баласы Сағитжан Жүсіпов 1940 жылы Сек­сеуіл кентінде дүниеге келген. Еңбек жо­лын Сексеуіл стансасында вагон қа­раушы болып бастайды. Біліктілігі мен ізденімпаздығының арқасында Қазалы вагон жөндеу депосына қызметке ауы­сады. Осы жерде 1974 жылға дейін еңбек етіп, Жамбыл қаласындағы вагон жөндеу депосына аға шебер, вагон ревизоры болып, Жамбыл қалалық мәслихат депутаттығына сайланып, қоғамдық жұ­мыс атқарады. 2003 жылы еңбек демалысына шығып, 2012 жылы қайтыс болды.

Сағитжан ағамыздың артында 4 ұл, 1 қыз қалды. Ұлдарының бірі Рысмағанбет Жүсіпов ұзақ жыл әскери қызметте болып, подполковник шенінде зейнетке шығып, қазір Тараз қаласындағы №24 гимназияда алғашқы әскери дайындық және технология пәнінің мұғалімі. Ал тағы бір ұлы Алтынбек Жүсіпов көп жыл бойы Ұлттық ұланда басшылық қызмет атқарып, бүгінгі таңда құрметті зейнетке шыққан полковник. Таулы Қарабақ соғысының ардагері, профессор.

Жүсіп Бұзаубаевтың да еңбегі мен ер­лігі туған жерінде өз дәрежесінде құр­меттелуге тиіс. Ол сұрапыл соғыс жылдарында жанқиярлықпен Отанын қорғаған. Сондықтан болашақ ұрпақ үшін кеудесін оққа тосып, басын бәйгеге тіккен майдангер атамызды еске алу – кейінгі ұрпақтың мін­деті. Сын сағатта елін қорғаған арда­гер­лерімізді құрметтеу – парызымыз. Ерлігі аян, батырлығы белгілі қаһарман боздақ­тың туған жері Сексеуіл кентінен бір мект­еп­тің атын берсе, нұр үстіне нұр болар еді.

 

Бақытжан ЖОЛМЫРЗА,

Сексеуіл кенті ардагерлер кеңесінің төрағасы

Алтынбек ЖҮСІПОВ,

запастағы полковник, майдангердің немересі