Қоғам • 25 Желтоқсан, 2023

Дәрігердің ұмытылмас еңбегі

143 рет
көрсетілді
6 мин
оқу үшін

Арқа төсінде ерен ең­бе­гімен, адамдық кел­бе­тімен, саналы ұрпа­ғы­мен ізі қалған жандар­дың бірі – Сайлау (Енжіл) Сәбитұлы. Ол зиялыларды баудай түсірген 1937 жылы Бұланты өзенінің бойындағы Ақжал қыс­тағында дүниеге келген. Ал орта білімді Қарсақбай кентіндегі мектептен алған. Одан кейін білімін жетілдіріп, бір мамандықтың иесі атануға бел буған кейіпкеріміз­дің таңдауы сол уақытта қазақ ортасы зәру болған дәрігерлікке түседі.

Дәрігердің ұмытылмас еңбегі

Осындай арман жетегіндегі ауылдың қара баласы Қарағанды мемлекеттік медицина институтына түсіп, аталған оқу орнын дәрігерлік ма­мандығы бойынша бітіріп шығады. Қолында дипломы бар, толысқан маман ретінде Сайлау Сәбитұлы туған жеріне келіп, еңбек жолын бастайды. Сол кезеңде ел арасында жоғары оқу орнын бітіріп келген кәсіби мамандардың қат уақыты. Ол 1963 жылдан Байқоңыр кеңшарында дәрігерлік қызметке кіріседі.

Адамның жеке тұлға ретінде қа­лып­тасуы, ең алдымен, оның өмірден өз орнын саналы түрде таба білуіне байланыс­ты. Әркімнің өмірге деген көзқарасы да мамандығына қа­рай қалыптасады. Осылайша, маман­ды­ғына адал Сайлау Сәбитұлы елге қалт­қысыз қызмет етті, өне­гелі өмір сүрді. Ол 1964 жылдың қаза­ны­нан бастап Құлжанбай ауылы­на қызметке ауысып, Сәтбаев кең­шарында 2004 жыл­дың соңына дейін, яғни қырық жылдай тапжыл­май еңбек етті. Ұлағатты еңбек жо­лында алтын қолды дәрігердің хал­қына мол шапағаты тиді. Ауылдан қашықта орналасқан малшылардың қыстағына атпен қатынап, әр адам­ның денсаулығына бақылау жасап, көмек беріп, емдеп отырды. Ауыл мал­шы­ларының жүкті әйел­дерінің өмірге дені сау сәби әкелуіне кө­мек­­тесіп, қуанышына ортақтаса білді.

Қырық жылдық қажырлы еңбек сол кездегі билік тарапынан да ба­ға­ланды. Сайлау Сәбитұлының қыз­­­меті мем­ле­­кет­­тік дәрежеде ба­ға­­ла­­нып әртүрлі гра­­мо­талар мен ме­­­даль­дармен марапатталды.

Сайлау Сәбитұлының алған мем­лекеттік марапаттарының ішіндегі шоқ­тығы биігі – 1976 жылы 23 шіл­деде Қазақ­стан Жоғарғы Кеңесі төралқасының қау­лысымен берілген «Қазақ КСР-нің еңбек сіңірген дәрігері» құрметті ата­ғы. Мұндай атақты Жезқазған облысында тұңғыш алған – осы кісі.

Жемісті еңбек ету мен табысқа кенелу отбасыдағы берекемен де ұш­таса­ты­ны анық. Сәкеңнің Құдай қосқан қосағы Ботай Әбілдина – Бай­қоңыр өңірінің тумасы. Ол орта мектепті аяқтаған соң 1960 жылдан 1961 жылдар арасында Қызыл үй бөлімшесінде кітапхана меңгерушісі болып жұмыс істеді. 1961 жылы Жезқазған қаласындағы меди­циналық училищесіне фельд­шерлік мамандығына оқуға түсіп, аталған оқу орнын 1964 жылы ой­да­ғыдай бітіріп шықты. Сол жылы Қара­құм орталық ауруханасына жұмысқа қабылданып, 2004 жылы зейнеткерлікке шыққанша еңбек етті.

Апамыз да қажырлы еңбегінің же­місін көріп, елдің алғысына бө­ленді, көп­теген мемлекеттік мара­паттардың иесі атанды. Ол «Құрмет белгісі» орденімен,  «Денсаулық сақтау үздігі» төсбелгісімен марапатталды.

Ерлі-зайыпты ақ халатты абзал жандар 2009 жылға дейін осы елді мекен­де тапжылмай еңбек етіп, ауыл адам­дарының денсаулығына қарап, өмі­ріне араша түсе білді. Әлі күн­ге де­йін ерлі-зайыпты Сайлау Сәбит­ұлы мен Ботай Әбілдинаның есім­дерін Ұлытау-Жезқазған өңірінің жұрт­шы­лығы құр­метпен атайды. Олар елге қайырым­ды­лығымен ғана танылып қой­май, үлгілі отбасы да бола білді. Үш ұл, екі қыз тәрбиелеп өсірген ардақты ата-ана.

Кез келген адам ұрпағымен мақ­та­нады. Ата-аналарының атына кір жұқ­тырмай еңбек етіп келе жатқан Нұрлан Енжілұлы – Жезқазған пе­да­го­гикалық институтының түлегі. 1995-2001 жылдары Ө.А.Байқоңыров атын­дағы Жезқазған университеті Қол­данбалы математика ка­фед­ра­сының ассистенті болса, 2001 жыл­­дан «Қазақ­мыс» ЖШС-ның Ақпа­рат­тық технолгиялар саласында қызметте же­місті еңбек етіп жүр.

Сайлау ағамыздың білім мен ғы­лым саласында үлкен табыстарға же­тіп жүрген тағы бір ұрпағы – Ерлан Енжілұлы. Ол 1988 жылы Қа­­ра­ған­ды политехникалық инс­ти­ту­ты­ның Жез­қазған филиалына «Өнер­кәсіптік және азаматтық құ­ры­лыс» мамандығына түсіп, оны үз­дікке біті­ріп, 1999 жылы Мәскеу қа­ла­­сын­дағы «Тұрғын үй және қо­­ғам­дық ғимараттар» орталық ғы­лыми-зерт­теу институтының ас­пи­рантурасында күн­дізгі бөлімге оқуға түсіп, ғылым жолына түсті. Мәскеуде 2003 жылы «Тех­но­логия және құрылысты ұйым­дас­тыру» мамандығы бойынша тех­­ни­ка ғылымдарының кандидаты ғылыми дәрежесін қорғаған Ерлан 2005 жылдан бастап Астанадағы Л.Н.Гумилев атында­ғы Еуразия ұлттық университетін­де қыз­мет атқарады. Бүгінде сәулет-құрылыс факультетінің деканы.

Әр адамның өмірде өз жолы бар. Соған қарай тұлғасы қалыптасып, бей­несі бекемделе түседі. Сайлау Сә­бит­ұлы мен Ботай Әбіл­дина адал ең­бекпен табысқа жетіп, әр кез мерейі үс­тем, еңсесі биік болды. Екеуі та­лай бе­лестен өтті. Өмірдің тәттісін де, кер­­мегін де татты. Жоққа болысты, сү­рін­­генді сүйеді. Бүгінде ел аузынан тастамай­тын, құрмет тұтатын азаматтарға айналды.

Біз ауыл-аймақ халқының өтінішін жеткізгіміз келеді. Қоскөл ауылының ор­та­лығынан салынып жатқан дәрі­гер­лік амбулаторияға Енжіл Сәбит­ұлы­ның есімі берілсе деген ұсы­нысымыз бар. Бұл іс шешімін тап­­са, нұр үстіне нұр болар еді.

Жалпы жергілікті жастарды дәрігер­лікке ынталандыру үшін ауыл-аймаққа еңбегі сіңген Сайлау Сәбитұлы сынды мамандарды өнеге ету қажет. Сол үшін көпшілік емделетін Ұлытау аудандық ауруханасы қабырғасына ескерткіш тақта орнату да – уақыт талабы.

 

Абдулла ЖАНАЛИН

 

Ұлытау облысы,

Ұлытау ауданы,

Қоскөл ауылы