Жәдігер • 28 Қаңтар, 2024

Ежелгі ертоқым

2230 рет
көрсетілді
3 мин
оқу үшін

Жуырда Еуропадағы көне білім ордасы Кембридж университетінің жанынан шығатын «Antiquity Journal» атты антикалық жәдігерлерді насихаттайтын беделді басылым бірнеше жыл бұрын Моңғолияның батыс өлкесі – Қобда аймағы жерінен табылған «ежелгі ерді» қазіргі таңдағы әлем археологиясының зор жаңалығы деп жариялап, суретші П.Лопес Калле оның сызба реконструкциясын жасапты.

Ежелгі ертоқым

Өздеріңіз көріп отырғандай, материалы ағаштан (қайың) құрастырылып жасалған ердің түр-сипаты мен пошым-бейнесі ежелден таныс қазақы ерден аумайды. Алдыңғы және артқы қасы асқан шеберлікпен қиюластырыл­ған һәм формасы жарты ай пішіндес. Қос қапталы, белдік ағашы – кәдімгі өзі­міздің күнде көріп жүрген дүние. Үзең­гілігі қалталанған, салбыраңқы, бел­ағашы қайқы, қанжығалық бөлігі үш ноқатты...

Бұл ердің қай кезеңге тән жәді­гер екенін Жапония елінің Акселера­тор­­лық институт зертханасы ра­дио­­­кар­бондық (С 14) тәсіл арқылы анық­тап­ты. Жапон мамандарының айтуы­на қарағанда, бұл бұйым біздің дәуірдің 243–357-жылдарына тән екен­дігі 91,1 пайыз нақтылықпен дәлел­денген. Бұл кезең – Сяньби ұлысының (93–234 ж.ж) соңғы, Жужан (Нирун) мемлекетінің алғашқы дәуіріне тән. Одан кейін дәл осы өлкеде 550 жылдары Жужан мемлекетін құла­тып, Көк түркілер ­қаға­наты орнағаны белгілі.

Кәсіби тарихшылар жақсы біледі, Сяньби-Жужан-Түркі ұлыстарының қай-қайсысы – б.з.д 145–86 жылдары өмір сүрген Ғұн империясының құр­сағынан шыққан ұлыстар. Ал ғұндар тілі ежелгі түркі тілі екені және ел басқару мәдениеті мен әскери-шаруа­шылығы ешқандай өзгеріссіз бірі­нен біріне көшіп отырғаны – күллі әлем оқымыстылары мойындаған шындық. Оның бер жағында жәдігер (ер) табылған өлке – Х–ХІ ғасырларда Таян хан билеген Найман ұлысының ұйық мекені болғаны айдан анық.

Бұл арада айта кетерлік жаңалық – ежелгі ерді стилдік және жасалу мазмұнына байланысты біраз зерт­теуші бүтіндей «түркі мұрасы» дегенді айта бастапты.

Жалпы, адамзаттың өткен өмір тарихына қатысты жәдігерлер мәңгі мұздақта немесе суық райлы үңгірде сақталған (жерленген) жағдайда бұзыл­май, бүтін табылары анық. Мысалы, Таулы Алтай жеріндегі «Пазырық қор­ғандары» мен Үкөк даласынан табылған «Алтай ханшайымы». Осы жәдігерлердің арқасында, әлем руханиятына «Пазырық мәдениеті» деген тіркес қосылып, жинақталған деректер Еуразиялық аумақта ірі құбылысқа баланса, біз сөз етіп отырған ермен бірге табылған жылқы сүйегіне гене­тикалық сараптама жасау арқылы, оның түр-түсін, жасын, сол дәуірдегі атқа міну мәдениетін білуге толық негіз бар дейді мамандар.