Дәстүр • 20 Наурыз, 2025

Құсбегі Айзере

38 рет
көрсетілді
6 мин
оқу үшін

Бозала таңнан тіршілігі қайнап жататын Бозанбай ауылы көгінен қай заманда да қыран құстың саңқылы кетпеген берекелі де мере­келі мекен. Бүркітшілердің жыл сайынғы дәстүрлі додасы да осы ауылдың төңірегіндегі төбеде өтеді. Сол сайыстар­дан кіш­кентай Айзере бірде-бір рет қалып көрген емес. Құсын кө­те­­ріп нөпір халықтың ортасында жүреді. Бүркітті сәнге бақ­пай­­ды, сайысқа баптайды. Ең бастысы, ата дәстүрді жалғап келеді.

Құсбегі Айзере

Суретті түсірген – автор

Бозанбайдың геогра­фия­лық орны құс ұшырып, тазы жүгіртуге өте қолай­лы жер. Бытысқан бұта, тұтас­қан орман жоқ. Айналасына көз салсаңыз, адыр белдер, тақыр тө­белер. Мұнар тау, құзар шыңдары да алыста. Айзеренің балапан алған шыңы да сонау Қалба тауларының бір биігі. Осыдан үш-төрт жыл бұрын әкесі Маркс қыран құстың қайда ұя салып, қай шыңға балапан басқанын ерте көктемнен бақылап жүріпті. Ол жақтың жолы да қия бет секілді. Атты кісіні қойып, жаяу жетудің өзі қиямет-қайым көрінеді. Соған қарамастан Айзере ағасы Бағжан екеуі барып, балапанын алуға бекінген. Ұябасары ұзап кеткен сәтте басты айналдыратын шапшыма шыңға екеулеп шыққан. Түу биіктегі бүркіт ұясының желке тұсынан жеткен соң, кішкентай қыз қорықпай түсіп, балапанды алып шыққан. Сол балапанын бағып-қағып, қансонарда түлкіге салған да шынашақтай Айзере. Айтуынша, бүркіті бірнеше қоян, ондаған түлкі алған. Әлбетте, мұ­ның бәрі заңның шеңберінде.

– Шың басынан етекке асықпай түстік. Ұядан ақ үрпек балапанын көрген кезде қатты қуандым. Шыңнан түскен соң балапанды орап алдық. Әйт­песе, бұлқынып, қанат-құй­рығын зақым­дап алуы мүмкін. Оны бақтық, қақтық. Шұғылан деп ат қойдық. Өскен соң аңға салдық. Өзім «Шығыс Салбурыны» жарысына үзбей қатысып келемін. «Шығыс чемпио­натына» Ақсеңгір атты бүркітіммен қатысып, үшінші орын алдым. Өткенде Қонаев қаласында көрнекті мемлекет қайраткері Дінмұхамед Қонаевтың құрметіне ұйымдастырылған жарысқа қатысып келдік. Жуықта Түркістан облысында өткен жас бүркітшілер арасындағы жарыста өнер көрсеттім, – дейді 9-сынып оқушысы Айзере Марксқызы.

Айзерені құсбегілікке әкесі бау­лып жүр. Тым кішкентайында қаршыға, ителгі сынды құс көтертіп, қасынан тастамайтын. Асыраған құсын өзі тамақтандырып, өзі күтіп-баптайды. Қыстың күні аңға салып, көктем шыға түлек­ке отырғызған. Қазақы иіс аң­қып тұрған Айзеренің отбасы өнер­ден де құр алақан емес. Анасы Шәкерман қолы қалт етсе, алаша­ тоқып, сырмақ сырады. Кесте ті­геді. Киіз үйдің жабдықта­рын­ бас­­тан-аяқ өз қолдарымен жа­сай­ды. Айзере сабақтан кейінгі уақыттарда анасының қолқанаты. Құсбегілігінен бөлек, ісмерлігі де бір төбе. Айтқандай, бұл отбасы Ұлан ауданында этнотуризмді дамытуды қолға алған. Жаздыгүні әйгілі Сібе көлдеріне бара жатып, жолай Айзеренің әке-шешесінің үйіне соқса­ңыз, бейнебір ертедегі қазақ үйіне тап болғандай әсерде болар еді­ңіз. Дастарқандарынан ұлттық та­ғам үзілмейді, қазандары оттан түспейді. Үйдің ұлдары да жүйрік баптап, салтты сақтап жүрген на­ғыз ерлер. Аға­ларының соңынан ер­ген сүт кен­же­лері Айзере қазақы тәрбиемен су­сындап, бойжетіп келеді. Құсбегі қызбен әңгімелесіп отырғанымызда, анасы да өз ойын ортаға салған.

– Қазақтың бекзат өнері үзіл­месе екен деген ниетте Айзереге өз біл­генімді үйретіп жүрмін. Әкесі бүркіт бап­тауға баулыса, мен то­қыма тоқып, ас әзірлеуді, кесте тігуді, сыр­мақ сыруды үйрете­мін. Киіз үй жаб­дығын жасаған кез­де­рі қасымда көмек­тесетін осы, Айзерем, – дейді анасы Шәкерман Ошан.

Сөздің орайы келгенде, этно­туризмді қолға алып жатқандарын баса айтты. Мұндағы үлкен бір артықшылық, Шәкерман Ошанның құраған киіз үйлері темір қаңқалы емес, нағыз қазақтың ағаш киіз үйі. Шаңырағы мен босағасында, уығы мен керегесінде көненің табы қалған. Жабдықтары да жасанды емес, қол­дан шыққан қолөнер. Туристерді қызық­тыратыны да сондықтан. Шәкер­ман Ошанның ой жоспары, осы киіз үйлерді табиғат аясына құрып, турист қабылдағысы келеді. Алайда жер алу мәселесі қиындық туғы­зады. Кәсіпкерлікке қолдау бол­ға­нымен, жер алуда кедергі көп. Айзе­ренің де арманы асқақ. Этнотуризм қолға алынса, атпен серуендейтін, бүркітпен фотоға түсетін мүм­кіндіктер болады. Тіпті туризм үшін түйе де алғызыпты. Ағалары түйелерді үйретіп, мінуге жаратып қойған. Оның да жабдығын Айзере анасы екеуі тігіп, әзірлеген. Жаз шықса туристердің түйемен серуендеуге де мүмкіндігі болады. Бозанбай қаладан тым қашық емес, сондықтан сұраныстың жоғары болары анық. Оның үстіне, бұл ауыл Сібе көлдерінің жолында.

Бозанбай көгінен қыран құстың саң­­қылдаған үні кеткен емес. 80- жыл­­­­­­д­ары бұл ауылда елімізге бел­гілі Өзбек Манапов деген құсбегі жа­­­са­ған. Оның қыраны ұсақ-түйек аң­ды қойып, қасқырға дейін түскен де­седі замандастары. Сөйтіп, аядай ауыл­­дағы бүркітшінің есімі бүкіл елге та­ра­лып, аңызға айнал­ған. Тіпті сонау Жа­по­нияның жур­­налистері іздеп келіп, деректі фильм де түсіріпті. Бозан­байдағы осы ата дәстүрді үз­бей келе жатқан – Маркс­тың отбасы. Қызына дейін бүр­кіт баптап жүр­­гені қуантады. Әйт­­песе, кейінгі жыл­­дары құс түрін біл­­мейтін бүркіт­ші­лер де шыға бас­­тады. Сол тұрғыда Ай­зе­редей бүркіт­тің мінезін білетін, ­ба­бын ұғы­на­тын құсбегі арулардың жөні бөлек.

 

Шығыс Қазақстан облысы,

Ұлан ауданы,

Бозанбай ауылы