Бағланова Бай-Өлкеге барғанда

Роза Тәжібайқызы жайлы анық­тамалықта, әнші апамыз 1949 жылы жастардың дүниежүзілік фестивалі өткен Мажарстан астанасы Буда­пештте өнер көрсетумен қатар, Чехо­словакия, Германия, Аустрия, Польша елдерін аралап қазақ әнін әйгілеген. Одан кейін­гі жылымық жылдары АҚШ, Фран­ция, Дания, Канада, Испа­ния, Жапония, Корея, Қытай, Иран сияқты ондаған мемле­кет­тің сахналарында, әлем халық­тарының отыздан астам тілінде шырқағаны жайлы дерек бар.

Осы орайда, әнші апамыз 1963 жылдың шілде айында Моңғолия еліне, соның ішінде қазақтар шоғыр қоныстанған Бай-Өлке аймағына барып, Қоб­даның қоңыр тауларын па­на­лаған, сыртқы дүниемен аса бір қатты қарым-қатынасы жоқ бұйығы қазақтардың ортасында өнер көрсеткен екен. Оған мына қолдарыңыздағы фото дәлел. Бұл бейне әуежайда түсіріліпті. Үш әйел тұр. Ортасында Роза апамыз. Фонда АН-24 ұшағы. Яғни аймақ сахнасында өнер көрсеткен атақты апаларын бай-өлкелік сіңлілері Ұланбатырға аттандырып салып тұр. Әнші апамыздың оң қол жа­ғында тұр­­ған аймақтық музыка­лы дра­­­ма театрының бишісі Ка­ши­па Құсайынқызы болса, сол қо­­лынан ұстап тұрған адам та­лант­ты әнші әрі драма әртісі Сер­­кешхан Омарқажықызы екен.

Көнекөздердің айтуына қа­ра­ғанда, әлемнің небір атшаптырым сахналарында ән салып үйрен­ген апамыз аймақ орталығындағы 200 адамдық шағын клубты мен­сінбей, қатты қоңылтақсыған көрінеді. Оның да жөні бар. Өйткені атағы әлемге жайылған әнге еде­ні шиқылдап, есігі қиқылдап тұр­ған ауыл сахнасы қораш болмай қайтсін енді. Оның сыртында, Кеңес­тік Қазақстанның Халық әр­ті­сі деген атағы бар. Сөйтіп, бі­раз назданып алған апамыз көп ке­шікпей, Қоб­даның қо­ңыр даласын әнге бөлеген екен. Өйткені бұдан да қиын күндері, яғни 1942 жылы Солтүстік-Батыс майдан шебінде танктің үстінде тұрып ән салған адам емес пе?! Сөйтіп, Бағланова­ның Бай-Өлкеде ізі қалған. Оған жоғарыда атап өткеніміздей мы­на бір фото куә.

Апамыздың оң жағында тұр­ған Кашипа апамыз 1940 жылы туған. Ұзақ жыл аймақтық музыкалы драма театрында би­ші-солист міндетін ойдағыдай атқарып, аумақтық дәргейде депутат болумен қатар, «Еңбек даңқы» медалінің иегері атан­ғаны бар. 1993 жылы зейнетке шығып, атамекенге ат басын бұрған. Қазір Павлодар облысы, Май ауданы, Көктөбе ауылында тұрады.

Ал сол жағында тұрған Сер­кешхан Омарғажықызы 1941 жылы туған әрі өлкеге танымал драма әртісі. 15 жасынан бастап, әртүрлі сахнада өнер көрсеткен. Өлкенің өнер шежіресі Тайф Таукейұлының 2018 жылы Ұлан­батыр қаласында жарық көр­ген «Моңғолия қазақ­тарының ­театр тарландары» атты деректі еңбегінде: «Серкешхан 1956 жылы емтихан тапсырып әр­тістікке қабылданды. Ол М.Әуе­зовтің «Еңлік-Кебегінде» Ең­­лік­тің, «Қозы Көрпеш-Баян сұлу­да» Күнікейдің, Гогольдің «Реви­зорында» дуанбасының қызы Ма­рияның, Ғ.Мүсіреповтің «Ақан сері − Ақтоқтысында» Дәмелінің рөлін нақышына келтіріп сомдай алды. Өте қабі­летті адам. Жиырма шақты бет­тік мәтінді үш оқығанда жаттап алатын еді» деп жазыпты. Жарықтық апамыз 2011 жылы өмірден озып, жамбасы туған жеріне тиген екен.