Осыдан дәл он жыл бұрын, 2001 жылдың көктемінде басылым бетінде «Тәуелсіздік толғауы» атты айдар ашылып, оның аясында тәуелсіздіктің қадір-қасиеті, артар жауапкершілігі, қояр талабы, берер мүмкіндігі туралы мақалалар жариялана бастаған болатын. Сол айдардың аясында кезінде жүзеге асқан жобаның бірі – тәуелсіздік белестерін жыл-жылымен әңгімелеп шығу еді. «1991», «1992», «1993»... «2001» деген тақырыптар ғана қойылған ол мақалалар авторларының арасында Зейнолла Қабдолов, Камал Смайылов, Манаш Қозыбаев, Шерхан Мұртаза, Фариза Оңғарсынова, Қуаныш Сұлтанов сияқты айтулы қаламгер-қайраткерлер болып еді.
Тәуелсіздіктің жиырма жылдығына «Егемен Қазақстан» осы дәстүрді жалғастырып, 2002-2011 жылдар аралығындағы белесті кезеңдерді қамтитын мақалалар циклын жариялауды бастағалы отыр. Ол мақалалар жұртшылық күтіп жүретін «етжеңді» нөмірлерде жарияланбақ. Алғашқы мақаланы оқырман назарына ұсынамыз.
2002 жыл, соған дейінгі және осы кездегі іс-әрекеттерімізді, жоспарлар мен нәтижелерімізді сарапқа салсақ, сол амалды тапқан елдің өмірді түбегейлі өзгертуге батыл бет бұрған жылы болыпты. Қазақстан дербес ту көтеріп шыққан сонау тоқсаныншы жылдарда есімдері жаһанға мәшһүр кейбір қайраткерлер экономикасы құлдыраған (1990 жылы инфляция 3000 пайыздан асып түсті) көп ұлтты елдің саяси ғұмыры ұзақ болмайды деген болжамынан бас тартып, республикамызда жүргізілген реформаларды ТМД мемлекеттеріне үлгі етуге көшіпті. Бізде жүзеге асырылған, жедел әрі нәтижелі жүзеге асырылған шараларға әлемнің дамыған елдері назар аудара бастаған. Кешегі Одақтың тұсында өнеркәсібі айтарлықтай дамыған Ресей, Украина, Беларусь секілді елдерді бар-жоғы он жылда артта қалдырған Қазақстанның әр жылы зерттеу нысанына айналды. Алыс та, жақын да ұшқыр заманға тез бейімделген елді сенімді әріптес деп таныды. Соның көп айғағының бірі – Америка Құрама Штаттары Конгресінің жиырма бір мүшесі Президент Нұрсұлтан Назарбаевқа осы елге ресми сапарынан соң жазған хат.
Аталған хат «Егемен Қазақстан» газетінің 2002 жылғы 1 ақпан күнгі санында жарияланды. «Құрметті Президент мырза! – делінген онда. – Бізге Сізді халықты тәуелсіздіктің алғашқы он жылдығымен және басқа көптеген ұлы жетістіктермен құттықтау бір ғанибет. Біз орталықтандырылған жоспарлы экономикаға негізделген тоталитарлық коммунистік қоғамнан күн сайынғы өсімді көрсетіп отырған қауырт даму үстіндегі экономикасы бар шынайы ашық және демократиялық қоғамға көшу барысында Қазақстан қол жеткізген таңданарлық табыстармен құттықтаймыз... Біз Құрама Штаттар Қазастан арқылы шынайы дос тапты деп білеміз. Біз Қазақстанда және оның төңірегінде бейбітшілікті, демократияны және тұрақтылықты орнықтырудағы Сіздің көшбасшылығыңызды жоғары бағалаймыз. Біз Сізге және Қазақстан халқына алдағы барлық онжылдықтарда көптеген табыстарға жетуді тілейміз».
Қазақстан 2002 жылды әлемнің ең әлді мемлекетінің алдындағы осындай зор беделмен бастады. Экономикалық көрсеткіштер бойынша Шығыс Еуропа елдерімен үзеңгі қағыстырды. Ішкі жалпы өнімнің осы тұстағы нақты өсімі Польша мен Венгрияда 25 пайыз болса, Қазақстанда 26 пайызға жетті. Батыс сарапшылары бізде қалыптасқан қаржы жүйесін ТМД-дағы үздік жүйе деп бағалады және әлемдік стандартқа сай келетіндігін атап көрсетті. Экономиканың тұрақты өсуіне барлық негіз қаланды.
Президент «Независимая газетаға» берген сұхбатында елдегі осы оңтайлы ахуалды сипаттай келіп: «Нобайлап айтқанда, бұл дамудың «экстремалдық», «дағдарыстық» моделінен жұрт «тірлік ету» емес, қалыпты өмір сүріп, еңбек ететін үйлесімді адами қоғам құруға біртіндеп өту», деген еді.
Сол тұста «Қазақстан» телерадиокорпорациясында жұмыс істеген біздер, журналистер, осы игі өзгерістер елдің көңіл-күйін көтере бастағанын аңғарып жүрдік. Студияға әр өңірден әлеуметтік-тұрмыстық қиындықтар туралы ағылып келіп жататын шағым-талаптар күрт азайды. Оның орнына жер үлесін пайдалану, несие алу, өндірілген өнімді өткізудің жолдарын сұрастырған хаттар көбейді. Бір сөзбен айтқанда, ел өзінің шаруасын дөңгелете бастаған еді. Нарық санаға да, тұрмысқа да бойлап еніп келе жатты.
Мемлекет жаңа даму кезеңіне қадам басты. Енді бұрын мүмкін болмаған міндеттерді шешуге кірісу керек еді. Президент ол міндеттерді жылдың басында, қаңтар айында Үкімет мүшелері, барлық деңгейдегі әкімдер бас қосқан кеңесте айқындап берді. Олар: республикалық бюджеттің әлеуметтік бағытталуы, терең экономикалық талдау мен жоспарлау, концепциялар мен бағдарламалардың орын-орнына қойылған жүйесі, өндірістік емес саланы және әлеуметтік қорғау жүйесін реформалау.
Осы орайда айта кетейік, мемлекет 2002 жылы халыққа әлеуметтік қарыздарды алғаш рет толығымен өтеді. Бірінші қаңтардан бастап айлық пен зейнетақы өсірілді. Мұнымен қатар елдің алтын-валюта қоры артты. Республика енді қаржыны экономикаға бөлумен бірге білім, денсаулық сақтау, мәдениет салаларына мақсатты түрде бағыттай бастады. 2002 жыл Президент Жарлығымен Денсаулық жылы деп жарияланды. Үш негізгі міндет таңдалып алынды: халықтың денсаулық жағдайын жақсарту, денсаулық сақтау жүйесіне мемлекеттік қолдау көрсету, саламатты өмір салтын насихаттау.
Көптеген өмірлік маңызы бар шараларды қиын-қыстау жылдардың өтінде жүріп жүзеге асырған Қазақстан сол күндерде соншалықты биік болмаса да ең ауыр, ең тайғақ асудан асып, қарсы алдындағы Алатаудай асқарға жігерлі көз салып отырған жолаушыны елестетіп еді. Ат-тұрманы сай, тек желдіретін жерде желіп, аяңдайтын жерде тізгін тартып отыру керек. Елбасының сөзімен айтсақ: «Жай жүрсең – қасірет қуып жетеді, қатты жүрсең – қасіретті қуып жетуің мүмкін». Әр істің, ол кезеңдік пе, әлде ұзақ мерзімді ме, өз кезегі бар. 2002 жылы мемлекеттің назары ауылға ауды. Мұның да себептері мен дәйекті негіздері бар еді.
Аграрлық секторда 1998-2001 жылдар аралығында жүргізілген реформа барысында 2284 шаруашылық тоқырауға ұшырады, яғни банкрот деп жарияланды. 2002 жылдың қарсаңында 1981 шаруашылық таратылды. Соның нәтижесінде, ауыл алғашқы дағдарыс кезеңінде белшеден батқан қарыздан құтқарылды. 35 мың жеке шаруа қожалықтары құрылды. Олар ойдағыдай нығаюы үшін несиемен тиімді жұмыс істеуі керек еді. Алайда, ипотекалық несие алу үшін жерді кепілге салудың нормативтік-құқықтық базасы реттелмеген. Жерге жеке меншік заңдастырылмаса, оны жасау да мүмкін емес-ті. Осыған сәйкес Президент 2002 жылы сәуір айында жарияланған Қазақстан халқына Жолдауында Үкіметке «Жерге жеке меншік туралы» заң жобасын жасап, Парламентке ұсынуды тапсырды.
Бұл жылды еске алғанда осыған арнайы тоқталуымыздың себебі бар еді. Заң жобасы Парламентте барынша қызу талқыланды. Жерге мемлекеттік меншікті жақтаушылар халықтың едәуір бөлігінің қолдауына ие болды. Ұлттық мүддеге жүрекпен қарайтын шығармашылық элита жер сату отанды сату деп дабыл қақты. Қайсыбір топтар оған саяси астар беріп, қазақ халқының тарихи құқына қол сұғу түрінде айыптады. Ал Парламенттегі пікірталас негізінен жер телімдерін оларды шартты иеленушілерге тегін бөліп беру, жеке меншікке сатылатын жердің көлемі, оны анықтап бөлудегі жергілікті биліктің құқы секілді өткір мәселелер төңірегінде өрбіді. Жерді сатудан түсетін қаржы туралы да дау туды. Осы және басқа ой мен мүдде қайшылықтары шиеленісе келіп, жыл өткеннен кейін Үкімет отставкаға кетті. Соңы осылай аяқталған жер заңы 2002 жылдың елеулі оқиғасы болды десек қателеспейміз. Бұл тәуелсіздіктің ел ұғымындағы кейбір құндылықтары нарық атты экономикалық жүйенің қағидаларымен бірден қабыса қоймайтынын көрсетті. Ұлттық сезім мен сана нарықтануы үшін уақыт керек еді.
* * *
Еңсесін тіктеп, қазақ есімді байырғы халықты жаһанға жария еткен, Президент сөзімен айтсақ: «Ұлттың беделін қайтарып берген» жас мемлекет өткен он жылда игерген жетістіктерін одан әрі баянды ету үшін ғаламмен қанаттаса өркендеуге тиісті. Сондықтан да 2002 жыл Қазақстанның әлеммен тығыз қарым-қатынас орнатуға арналған іс-шараларына толы болды. Елбасының ақпан айында қауырт дамып келе жатқан Үндістанға сапары Еуропа мен Қытайда жалғасты. Осы алғашқы сапарда Президент Үндістан – Қазақстан бірлескен декларациясына қол қоюмен бірге 15 миллион халқы бар Дели қаласындағы бір көшеге қазақтың ұлы ақыны Абай есімінің берілу салтанатына қатысты. Миллиардтан астам үнді халқы қазақтың ұлттық рухына осылай құрмет көрсетті. Бұл Алаш жұртының жаһанға экономикалық әл-қуатымен, саяси парасатымен танылумен бірге рухани жақындасуының жарқын көрінісі еді.
Халықаралық қатынаста осылай жемісті басталған жыл Қазақстанның, оның Тұңғыш Президенті Нұрсұлтан Назарбаевтың аймақтық қана емес, әлемдік мәнге ие болған аса маңызды идеяларының салтанат құрған жылына айналды. 2002 жылдың 7 маусымында Шанхай ынтымақтастық ұйымының саммиті өтті. 1996 жылы Елбасы тікелей ұйытқы болып, Ресей, Қазақстан, Қырғызстан, Қытай мен Тәжікстан мемлекеттері арасында шекаралық қауіпсіздік пен сенімді нығайту және әскери күштерді өзара қысқарту жөніндегі келісім түрінде дүниеге келген ұйым жаңа сапалық деңгейге көтерілді. Шанхай ынтымақтастық ұйымы хартиясына, Аймақтық терроризмге қарсы құрылым жөніндегі келісімге және Шанхай ынтымақтастық ұйымына қатысушы мемлекеттер басшыларының Декларациясына қол қойылды. Барлық тараптар бұл құжаттарды жоғары бағалап, әлемдік саясатта нақтылыққа айналған ірі тарихи оқиға деп мәлімдеді.
Осы 2002 жылы Қазақстан үшін де, Ұжымдық қауіпсіздік келісіміне мүше болған басқа да мемлекеттер үшін де саяси-стратегиялық мәні ерекше тағы бір шешім қабылданды. Каспий жағалауында бас қосқан Армения, Беларусь, Қазақстан, Қырғызстан, Ресей мен Тәжікстан республикаларының президенттері Орталық Азиядағы ұжымдық жедел әрекет күштерінің тұрақты оперативтік тобын қаржыландыру, бірлескен әскери штаб құру, әскери-техникалық саладағы ынтымақтастықты тереңдету мәселелерін тиянақтады. Енді Орталық Азия мемлекеттерінің оңтүстік шебіне сыртқы күштердің қаупі төнген кезде барлық мүше мемлекеттер бірігіп тойтарыс бере алатын еді. Мұны Қазақстан Президенті «қамсыздандыру полисі» деп атады.
2002 жылдың Қазақстанда туған ой-ұсыныстардың түпкі мәнін жаһан да, ғаламның бір бөлшегі – ТМД елдері де бұрынғыдан да терең ұғынған, ынтымақтастықта ұйытқан жайдары жүзді жыл болғанына айғақ көп. Еуразиялық экономикалық қауымдастықтың Мемлекетаралық кеңесінің кезекті мәжілісі соның бірі ғана. Осы қауымдастықтың құрылуына Қазақстан Президенті ұйытқы болғаны белгілі. Әлемде жаһандану үрдісі белең алған кезде ұлан-ғайыр кеңістіктің экономикалық мүмкіндіктерін үйлестіре даму мақсатынан туған Еуразия идеясы уақыт өткен сайын өміршеңдігін дәлелдей түскен еді. Осы мәжілісте қауымдастық тамырын тереңге жая алатынын көрсетті. Нұрсұлтан Әбішұлы төрағалық еткен басқосуда әлемдік қаржы-экономикалық өзгерістер кезінде қауымдастықтың ішкі рыногын қорғауы, өзара саудада демпингке қарсы және өтемдік шараларды қолданбау, терроризм мен есірткі бизнесіне қарсы күрес, басқа да өзекті мәселелер дәйектелді. Экономикалық қауымдастықтың болашақта экономикалық одаққа айналуын мүше елдер басшылары қолдайтындықтарын білдірді.
2002 жыл осылайша аймақтық саяси-әлеуметтік, экономикалық тағдырлы шешімдерге толы жыл болды. Еуразия құрлығы Қазақстанды өзара ықпалдаса өркендеудің ұлағатты шаңырағына айналдырғандай еді. Алатаудың баурайындағы Алматы мен Сарыарқаның төсіндегі Астанадан шартарапқа жаңа ғасырдың тың ой-байламдары тарап жатты. Қазақстан және оның Президенті, әсіресе, Азия құрлығы үшін барынша тиімді өмірлік шешімдерге ғұмыр берді. Алматыда Азиядағы өзара іс-қимыл және сенім шаралары жөніндегі кеңестің бірінші саммиті табысты өтіп, «Алматы актісі» қабылданды. «Он жыл бұрын, БҰҰ Бас Ассамблеясының 47-ші сессиясына қатысушылар, – деді саммитті ашу кезіндегі сөзінде Нұрсұлтан Назарбаев, – осы заманғы өзекті проблемаларды талқылау, ХХІ ғасыр сынақтарына барабар шараларды талдап жасау үшін Азия мемлекеттері басшыларының тұрақты әрекет ететін кеңесін шақыру туралы менің ұсынысыма түсіністік танытып, қолдау білдірген болатын... Мен жоғары деңгейде Кеңес шақыруды бүкіл Азия аумағының 90 пайызын алып жатқан мемлекеттер қолдағанын қанағатпен атап айтқым келеді. Оларда үш миллиардқа жуық халық, яғни Жер шары халқының жартысы тұрады. Азия мемлекеттерінің жиынтық экономикалық әлеуеті таңданарлық және жаһандық экономиканың сүбелі факторы болып табылады. Азия елдеріндегі жалпы ішкі өнім долларлық баламада 13 триллионға жуықтайды».
Қазақстан Президенті осынша қуатты, өзара ықпалдасу бағытында жаңа келісімдерге келу арқылы одан да қуаттана алатын Азияны ауқымды қақтығыстарға ұрынбауға, жағдайды ушықтырмау үшін бір-бірімен өзара қарым-қатынаста ұстамдылық пен жауаптылық танытуға шақырды. Алматы актісіне бірқатар ТМД мемлекеттерімен бірге Египет, Үндістан, Иран, Израиль, Қытай, Пәкстан, Ресей, Түркия, Моңғолия президенттері қол қойды.
Қазақ елі осылай әлем төріне өрледі. Халықаралық саяси кеңістікте жаңа кемелді мемлекет пайда болды. 2002 жыл әлемнің күнтізбесіне құрлықтар мен елдер тағдырлары тоғысқан сәтті кезең ретінде жарқын жүзбен енді.
* * *
Республикамыздың осы жылдағы әр қадамына сыртқы елдердің бұқаралық ақпарат құралдары тұрақты назар аударып келіпті. Солардың ішінде Ресейдің «РИА Новости» ақпараттық агенттігінің тыңғылықтылығы еріксіз назар аудартады. Агенттік 2002 жылғы 26 ақпанда Нұрсұлтан Назарбаевқа Ахмет Яссауи атындағы халықаралық сыйлық тапсырылғанын хабарлаған. Қазақ-түрік университетінің осы сыйлығына бұдан бұрын Түркия президенті Сүлейман Демирель ие болған еді.
Елбасы осы жылдың 7 сәуірінде Дүниежүзілік банктің президенті Джеймс Вулфенсонмен кездескен. Екі жақ құны 700 миллион доллар біріккен бағдарлама әзірлеу үстінде екенін мәлімдеген. Ал 29 сәуірде Президент өлім жазасына мораторий жариялауды ұсынады. 9 қыркүйекте Қазақстан мен Өзбекстан мемлекеттерінің басшылары Астанада екі елдің шекараларын реттеу жөніндегі келіссөз ойдағыдай аяқталғанын мәлімдейді. Бұрын даулы болып келген үш бөлік туралы ортақ шешім қабылданған. 17 қазанда Қазақстанның елордасында Нұрсұлтан Назарбаев пен ЕурАзЭҚ-тың бас хатшысы Григорий Рапота қауымдастық шеңберінде бірыңғай энергетикалық кеңістік құру мүмкіндіктерін талқылады. 24 желтоқсанда ел Президентінің Қытай Халық Республикасына сапарын Ху Цзиньтао жоғары бағалайды. Пекин университетінде сөз сөйлеген Қазақстан басшысына Құрметті доктор атағы беріледі.
2002 жылы жарық көрген түрлі ақпарат құралдарын парақтасаңыз журналистерге Президенттің есігі ашық болғанын көресіз. Жиі сұхбат берген, «төртінші билік» өкілдерінің Қазақстанда өткен форумдары мен жиындарына түгел қатысып, журналистиканың халық, мемлекет өміріндегі ықпалы туралы ой бөліскен.
Жалпы алғанда, осы жылды – журналистер жылы болды десек те артық емес. 26 сәуірде Алматыда Бірінші Еуразиялық медиа-форум жұмысын бастады. 13 наурызда Астанада Қазақстан журналистерінің бірінші конгресі өтті. Маусымның соңғы күндерінде Лениногорда басталған «Еуразия шеңбері» жас журналистер форумы кенді Алтайдағы Риддерде аяқталды.
Бұлардың қай-қайсысы да әлемдік ақпараттық кеңістікке талпынған Қазақстан үшін қаншалықты маңызды болса, өзара ықпалдаса өркендеуге, орын алып келген және көрініс тауып отырған кереғарлықтарды пәтуамен реттеуге пейілді жаһан үшін де мәнді еді. Соған орай Бірінші Еуразиялық медиа-форумға алыс-жақын елдердің ықыласы ерекше болды. Оның жұмысына ғаламның 63 мемлекетінен 400-ден астам делегат қатысты. Олардың арасында аузы дуалы, құрлықтар түгел таныған көрнекті мемлекет қайраткерлері, өткір ойлы танымал журналистер, төрткүл дүниеге жағалай хабар тарататын, мемлекетаралық саясатта ықпалды телерадио агенттіктерінің басшылары, шығармашылық дарынын шартарап құрметтеген қаламгерлер бар еді.
Медиа-форумның жұмысына Қазақстан Республикасының Президенті Нұрсұлтан Назарбаевтың қатысып, сөз сөйлеуі оның маңызын арттыра түсті. Елбасы әлемдік тұрақтылықта Еуразия құрлығының, оның ішінде орналасуы жағынан геосаяси ықпалы айтарлықтай Қазақстанның жаһандағы жаңа рөліне жан-жақты тоқталды. «Каспий ХХІ ғасырдағы дамудың аса маңызды энергетикалық базасына айналуда, – деді Президент. – Атлант және Еуразия саясаты нақ осында қиылысады деп белгіленуде. Сондықтан да, біз мұнда мүдделердің ымыраласпас тайталасына жол бермеуге тиіспіз. Бүкіл әлем үшін мұнда тұрақтылық пен ынтымақтастық аймағының болуы өте маңызды».
2002 жылдың айтулы саяси-рухани оқиғаларының біріне айналған осы медиа-форум демократиялық ұстанымдардың негізгі көрсеткіштерінің бірі болып табылатын сөз бостандығы Қазақстанда әлемдік талапқа сай екендігін көрсетті. Республика бұл салада да ТМД елдерінен оқ бойы озық еді. 13 наурызда Астанада өткен Қазақстан журналистерінің бірінші конгресінде осы алғы қадамға лайықты баға берілді, ақпарат құралдары еркін бола отырып, халық пен мемлекеттің мүддесінен тыс қала алмайтындығына назар аударылды. Конгрестің шақырылуын әуелден қолдаған Президент онда да бағдарламалық сөз сөйледі. Осы конгресте Елбасы БАҚ-тағы мемлекеттік тіл туралы тұғырлы ой қозғады. Телеарналарда отандық кинофильмдер, мультфильмдер, архив материалдарын көрсетудің есебінен мемлекеттік тілдегі хабар тарату ауқымын толтыра алуы керек. Қазақ тіліне аударылған әлем киносы алтын қорының екі мыңнан астам фильмдері сүрленіп жатыр. Ана тіліміздегі радио-теле бағдарламаларды дайындау үшін мемлекеттік тапсырыстың белгілі бір бөлігін мақсатты түрде арнайы бөлу керек. Нақ осы нұсқау, Президенттің ақпараттағы тілді мемлекеттік тұрғыдан қолдау жөніндегі тапсырмасы тарихи мәнге ие болды десек, орынды айтқанымыз. 2002 жылы қазақ тіліндегі хабарлардың үлесі барлық бағдарламалардың елу пайызын құрауы жөнінде талап қойылуы және оған ұлттық мән берілуі рухани өміріміздегі елеулі жеңіс еді. Елбасы осы конгресте қазақ тілді басылымдардың беделі биіктеп келе жатқанын атап айтты. «Мемлекет тарапынан қабылданған шаралардың ешқайсысы да журналистердің өзінің ынтасы мен іскерлігінсіз пәрменді болмайды. Мысалы, «Егемен Қазақстан» газеті бір жылдың өзінде таралымын 27 мың данаға арттыра алды. Міне, осындай БАҚ-тарға қолдау көрсету керек», деді Президент (2002. Один год Президента. А., 2003., 235-бет).
2002 жылы Қазақстанда БАҚ-қа осынша мән берілуі республиканың саяси-экономикалық қуаты рухани-әлеуметтік өзекті міндеттермен нақты айналысуға толық мүмкіндік туғызғанын көрсетеді. Осы жылы қазақ журналистикасы жаһанға құлаш ұрып, әлемдік ақпараттық кеңістікке сәтті кіріге бастағанын дәлелдеді.
* * *
Тәуелсіз елдің жүріп өткен жолын көз алдыңнан өткізсең, уақыт жағынан алғанда соншалықты қысқа, атқарылған істер тұрғысынан қарағанда соншалықты ұзақ екенін аңғарасың. 2002 жылда тындырылған әлемдік, елдік, аймақтық ауқымдағы шаралар, бейнелеп айтқанда, ғасырға жүк болғандай. Олардың қай-қайсы да маңызды, шұғыл әрі өміршең. Қазақстан Президентінің ақыл-парасатымен және табандылығымен жүзеге асырылған қыруар жұмыс бүгінгі күннің мұратын қамти отырып, болашаққа құлаш ұрады. Өз ішіндегі арман-мұраттарды тиянақтаған ел енді алыстағы ағайынға жүрек жылуымен қарап, ғасырлардың қолдан шығарып алғанын түгендеуге кіріскен. Ертеңгі күнге әлемдегі бауырлармен бірге аттануды көксеген.
23 қазанда екі дүниенің есігі, ер түріктің бесігі – Түркістанда Дүниежүзі қазақтарының екінші құрылтайы басталды. Еуропадан, Азия мен Ресейден, қиырдағы Қытайдан қандастарымыздың ыстық сәлемін үкілеп жүздеген еншілесіміз жетті. Атажұртты бір көру арман болған аға-қарындасқа қазақ даласы қуанышпен құшақ жайды. Атамекеннің айбынды да абыройлы екенін паш еткенше асықты. Құрылтайда сөз сөйлеген Президент Қазақстанның сырт жерлерде тұратын отандастарға соңғы он жыл бойы ұдайы қамқорлық көрсетіп келе жатқанын, бұл тарихи парыз, ата-бабаларымыздың өсиет-мұраты екенін ерекше ілтипатпен мәлімдеді. Алыстағы ағайынға сонау аласапыранданған 90-шы жылдарда қолұшын созған, бүгінде ұшақпен көшіріп алып жатқан жалғыз ел – қазақ елі. Бұл байланыс әрдайым нығая түседі, шет жерлердегі бауырлар Қазақстанмен бірге өсіп-өркендейді. Қай қиянда жүрсе де, азат елімен бірге тәуелсіз. «Шетелдердегі отандастарды қолдаудың мемлекеттік бағдарламасы» бойынша сырттағы әр қазақ туған елінің қорғауына алынған. Осы құрылтайда оның жаңа нұсқасы қабылданды.
Қазанда Жер-Ана жемісін ел дастарқанына шашу ғып шашқанда, Түркістанда алты Алаштың ғаламға қанат қағып кеткен ұл-қызы рухани түледі, қазақтың заманы туғанына қайта-қайта сенді, ту ұстап тізе қосты. 2002 жыл осылай кіндігі – Алтайдағы, жамағаты – жаһандағы ұлттың әлеміне бауырмал жыл болып елжіреді. Осы жаз дидарлы күндері Қазақстан Ыстамбұлда түрік ағайындармен де қауышып жатқан болатын. Онда Алматының мәдени күндері өткен-ді. Түбі бір жұрт қазақ өнеріне шөлін қандырды. Ұлы дала әуенінен ортақ тарихтың сарынын тауып, көне ғасырларға үңілді. Атажұрт сіздер болсаңыздар, анажұрт біз едік, алдағы заман танысу мен табысу заманы болсын десті. Түркиядағы 20 мың қазақ Ертіс ағып келгендей, Есіл шалқып жеткендей шаттанды.
2002 жылы халық болып рухани түледік. Тәуелсіздікті тарихи құштарлықпен, сезім тұнған жүрекпен құлай сүю аздық ететінін пайымдадық. Азаттықтың алдында баршамыз қаншалықты тең болсақ, соншалықты жауапты екенімізді аңғардық. Жол бастар тұлға шықпай, бауырдағы перзент азамат ұлға айналмайтынын түсіндік. Елбасы көкейге қайта-қайта құйғанындай: «Еңсесі биік елдікке есі кеткен ғана топырақ шашатынын, халқына жаны шындап ашитын қайраткер орға жығатын емес, өрге шығатын жол сілтейтінін, ел болу үшін ұлттық рух, ұлттық қасиет және ұлтқа деген сенім болу керектігін, рухы еркін халық қана ұлы істерді атқара алатынын, мемлекетіміздің діңгегі – қазақ халқы екенін, ел болудың ұяты да біздің жұрттың мойнында болатынын, бізге енді үлкен ұлтқа тән төзім мен сабырлы мінез қажеттігін ұқтық. Басқаға жалтақтайтын күннен кеттік, егемен ел болудың ең ауыр белесінен өттік». Жыл ел санасындағы осындай жаңғырумен шұрайлы еді.
Рухани қуаттанудың отандық төлтума үлгілерінің бірі және бірегейі Қазақстан халқы Ассамблеясы болса, 2002 жылы оның тоғызыншы сессиясында жаңа даму стратегиясы қабылданды. Ол негізінен үш мақсатқа арналды: ұлттық келісімнің негізі ретінде конфессиялық үн қатысу; елдің қауіпсіздігін азаматтардың қауіпсіздігімен айқындау; ұлтаралық қатынастарды Қазақстанның ерекшелігін ескере отырып құру.
Ассамблея сессиясында Президент шартарапты толғандырған сауал салды: «Жаһандық конфессияаралық қақтығыстың қатері қандай? Өркениеттердің бетпе-бет келуін болдырмай кететіндей басқа жол бар ма?». Әлемнің мазасын ала бастаған осы сұғанақ сұрақтың жауабын да өзі берді.
Ашық ақпараттық қоғам кез келген конфессияның көзқарасын таратуға мүмкіндік жасады. ХХІ ғасырды дінінің ғана емес, діннің атын жамылған өзінің идеологиясын «экспортқа» шығаратын ғасырға айналдырды. Осындай жағдайда діни фактордың саясаттануына жол беруге болмайды. Қазақстанда дін өзін этностық немесе саяси қауымдастықтарға қарсы қоятын, райынан қайтпайтын бәсекелестік бейнесінде емес, ұлт өкілдері мәдениетіне сан түрлілік беретін қосымша сипат ретінде көрініс табуға тиіс. Бізде мұндай тәжірибе бар.
Ел қауіпсіздігіне келсек, ол – әрбір азаматтың конституциялық құқықтарын толық іске асыру деген сөз. Бір адамның еркіндігі келесі адамның еркіндігіне нұқсан келтірмеуі керек. Заңға құлықтылық елдегі саяси тұрақтылықтың басты шарты. Ел қауіпсіздігі, сондай-ақ, Қазақстандағы әрбір этностың қауіпсіздігі. Бұл мақсаттар әлеуметтік-рухани өмірді одан әрі демократияландыруды қажет етеді. Осыған орай сессияда азаматтық қоғамды одан әрі демократияландыру мен дамыту жөнінде ұсыныстар әзірлейтін республикалық тұрақты кеңес құру жөнінде шешім қабылданды.
Ассамблея делегаттары осымен бірге ұлттық саясатта Қазақстанның өз мүддесі бола алатынын мәлімдеді. Ұлтаралық қатынастарды айқындаудың мүлдем даусыз, барлық елдер үшін бірдей қолайлы үлгісі де, тәжірибесі де жоқ. Сондықтан бүгінде ешкім де басқа елдерге ұлттық саясаттың өзі таңдаған мүддесін ұсына алмайды. Әр мемлекеттің тарихи-мәдени қалыптасу жолына үйлесімді ұлтаралық дара көзқарасы болуға тиіс.
2002 жылы ізденіске, саяси да, экономикалық та, рухани да жаңғыруға бағытталған жігерлі ұмтылысқа толы жылы қазақ елінің қай жағынан да кемелдене түскенін көресің. Осы кезеңде жауапсыз қалған сауал жоқ, осыдан екі-үш жыл бұрын мүмкін емес болып көрінген мұраттар нақты қолға алынған, ұлттық инновациялық даму жолдарына дейін ойластырылған. Ғылым мен экономиканың үндесуіне қол жеткізуге кірісіппіз. Ғалымдардың алдына күрделі міндеттер қойылды. Енді іргелі зерттеулермен айналысып, инновациялық өркендеу бағдарламасын дәйекті жүзеге асыру жүктелді. Ұлттық инновациялық жүйе, инновациялық белдеу, нарықтық-интеллектуалдық меншік секілді тың ұғымдар ғылыми айналымға енді.
Түйіп айтсақ, Қазақстан 2002 жылы нарық деп аталатын жарысу, жағаласу, бәсекелесу, таласу мен тартысу жолына түсіп қана қоймай, осы жойдасыз аламанда қамшы салдырмайтын шағына жетті. Бір сәтке де аялдай алмайтын тағатсыз уақыт «таңғы нәсіп – тәңірден» дейтін қазаққа «осынау аламанда төгілген тердің дәмі ащы, жемісі тәтті» дегізді. Жылдан жылдың мойыны озық болуы дәстүрге айналды.
ХХІ ғасырдың қазақтың жұлдызы жанатын ғасыры болатындығына халық кәміл сенді.
Алдан СМАЙЫЛ, ҚР Парламенті Мәжілісінің депутаты, Мемлекеттік сыйлықтың лауреаты.