Жүрген жерінде ізі қалған

Қазақстан Республикасы президенттігіне кандидат, «Табиғат» экологиялық одағының төрағасы Мэлс Хамзаұлы Елеусізовтің жақында өзімен бұрын қызметтес болған Алматы біріккен авиаотрядының бортсеріктерімен кездесуі өте бір жылы шырайлы жағдайда өтіп, оған қатысқандарға да ұмытылмастай әсер қалдырды. Қарап тұрсаңыз, оған да қы­рық жылдан астам уақыт өткен екен. Талай адамның жадынан да шығып кететін уақыт қой. Бұл мектеп бітірген соң оның әскерге барып, онда екі жыл қызмет еткеннен кейін, 20 жа­сында алғаш рет еңбекке ара­ла­суы еді. Бортсерік. Қазақ балалары бара қоймайтын жұмыс. Жас­тайынан әлдебір жаңалыққа жа­қын жүретін Мэлстің роман­ти­ка­сынан да туған шығар. Жерде емес, көкте жүру – жастықтың арманы. Алматы біріккен авиа­отрядында сол жұмысты үш жыл атқарды. Жақсы атқарды. Оған жұрт куә. Оны қырық жыл өткен соң да ұмытпапты. – ТУ-154 ұшағында қызмет істедік. Өңкей қыздардың ара­сындағы жалғыз жігіт Мэлс Хам­заұлы осындағы ауырлау жұмысты атқаратын. Сол үшін оны барлығымыз жақсы көрдік, сыйладық, – деп еске алады Людмила Резниченко. – Сонан соң ол бүкіл біріккен авиаотряд жастарына жетекшілік етті. Жалындаған жас жігіт біздің бәрі­міздің есімізде қалды. Міне, арада қырық жыл өткен соң үш жыл бірге қызмет еткен әріптестеріммен кездескенде, президенттіктен үміт­кер­дің олардың аузынан өзі жайлы талай жылы лебіздерді естуі, әрине, қуанышты әрі тебірентпей қоймайды. Қырық жыл өткен соң  ұмытпау да біраз жайды аңғар­та­ды. Кейбіреулердің тез ұмы­ты­латыны да бар. Ал ісімен, мінезімен көзге түскен азаматты жұрт ұмытпайды екен. Ұмыт­пағаны өз алдына, сол сұлу бикештер – бортсерік қыз-ке­лін­шектер оның кейінгі өмірін де қадағалап отырыпты. – Біз сені білеміз, сайлау күні саған дауыс береміз,– десті олар жастық кездегі достарын ортаға алып. Өзінің қырық жылғы еңбек жолында Мэлс Хамзаұлы біраз жерде еңбек етті. Сонда бір жерде көп тұрақтамаған ба деген де ой келуі мүмкін-ау. Әсте де олай емес. Ол – затында жаны жа­ңалыққа құмар адам. Көп нәр­сені көргісі келеді, білгісі келеді. Аз уақыт жұмыс істеген жерінде де осынау аңқылдаған ақ­көңіл адам жұрттың есінде қалатыны бар. Бүгін барсаң да бірге жұмыс істегендер ол жай­ында жылы естеліктерді алдыңа тосады. Жиырма бестің қылшыл­да­ған жасында ол екі жыл Алматы қаласының Октябрь ауданында жедел комсомол отрядының командирі болды. Сонан соң бес жылдай Алматы темір жо­лы­ның байланыс дистанциясында жұмыс істеді. Екі жылдай «Зергер» бірлестігі бас дирек­то­рының орынбасары қызметін атқарды. «Газгипроводхоз» инс­титутында директордың орын­басары болып бес жыл жұмыс істегенде де сол мекемеде оның қалдырған ізі сайрап жатыр. Ондағы адамдар осы бір сөзі мен ісі қатар жүретін азамат жайында жыр айтқандай әңгіме айтады. Одан кейінгі жиырма жыл­дан аса уақыт туған табиғаттың жанашыры қызметіне арналған. 1989 жылдың соңында ол Қа­зақ­стан ассоциациялары мен кә­сіпорындары экологиялық ода­ғы­ның төрағасына тағайын­дал­са, бүгінге дейін сол орында. Оны бұл орыннан ауыстыруға болмайтындай көрінеді. Жұрт оны «Республиканың бас эко­логы», «Халық экологы» атай­ды. Сол табиғат үшін талаймен таласады, талаймен айтысады. Кейде мұның біреулерге жақ­пайтыны да бар. Ал эколог Елеу­сізов мұның туған табиғатқа жағатынын біледі. Біледі де алған бетінен қайтпайды. Қоғамдық ісін айтпасаң, Мэлс Хамзаұлының келбеті жұ­таң тартар еді. Қазақстан демо­кратиялық күштері форумының тең төрағасы, Үкімет жанын­дағы туризмді дамыту кеңесінің мүшесі, Парламент Мәжілісі Қоғамдық палатасының мүшесі, Премьер-Министрдің штаттан тыс кеңесшісі. 2005 жылы да өз кандидатурасын ел президенттігіне ұсынған... Соның бәріне қалай үлгереді дейсің. Жақсы істерде оның ізі сайрап жатыр. Мамадияр ЖАҚЫП. Алматы.