К.Байсейітова атындағы ұлттық опера және балет театры Дүниежүзі қазақтарының IV құрылтайына қатысушылардың құрметіне Конгресс-холда Ғ.Мүсіреповтің либреттосына жазылған Е.Брусиловскийдің екі бөлімді «Қыз Жібек» операсын ұсынды.
Шартарапқа Қыз Жібектің асқан сұлулығы, көркіне сай ақыл-парасаты жайында әңгіме жайылып, жар таңдауға талпынған батырлар мен бағландар бой көрсетеді. Көркемдігіне көздері талып, көңілдері әудем жерге ұзаған кейбіреуі кері қайтып кетуге тәуекелдері жетпей, жақыннан сөз арнауға жүректері дауаламай діңкелеп, кейін шегінуге мәжбүр. Себебі, Жібектей арудың көңілінен шығу, ұнау әлі жан баласының қолынан келмеген. Бірақ та адалдық пен қиянаттың, сүйіспеншілік пен зұлымдықтың қашанда бір-бірімен жағаласып жатуы заңдылыққа айналған заманда өрекпіген өктемдіктен өрескел іс-әрекет өріліп отыратын. Сондай өктем үнді Бекежанның (Қазақстанның еңбек сіңірген қайраткері Жанат Шыбықбаев) сахналық келбеті мен кең диапазонды дауысы спектакльді тамашалап отырған көрерменді өзіне бірден баурап алып кетті. Қыз Жібек (ҚР еңбек сіңірген әртісі Жаннат Бақтай) бейнесінің сахна төрінен қос аққумен бірге көлбеп өтуі әсерлі жетіп, қонақтар халқымыздың этнографиялық бай мұрасына тұшына ден қойды.
Аты аңызға айналған аруды өз көзімен көруге алыстан ат арытып Төлегеннің (Жан Тапин) жеткен сапары, алдынан қаумалап көп қауымның қарсы алуы өте салтанатты. Домбыраның қос ішегіндей ажырамас досы Шегенің мұндайда алдынан шығып, жыр маржанын сорғалататын әдеті. Шеге бейнесі (Бейімбет Таңарықов) қашанда өзінің тәтті әуезімен осылай жұрт құрметіне ие болса, Қамқа (Қазақстанның халық әртісі Қорлан Қалиламбекова), Дүрия (халықаралық фестивальдердің лауреаты Дина Қабыкеева), Қарлығаш (халықаралық байқаулардың лауреаты Айзада Капонова), Батсайы (Гүлнәр Айгелдина) мен Базарбай (Өміржан Қадыров) рөлдері де сахналық шығарманың шымыр түйінделуіне өзіндік үлесін қосып жатады. Шеттен келген бауырлардың алдына әрине, асыл мұраларымыздың, жыр-дастандарымыздың ең таңдаулыларын, сахналық туындылардың шұрайлысын ұсыну ежелден бар дәстүр десек, осылардың арасынан «Қыз Жібек» операсының еленуі бекер емес.
Осы шараның барысында Ираннан келген Жүсіп ШАДХАН есімді бауырымызды әңгімеге тартып, хал-жағдай сұрастық. Жиырма алты жасар жігіттің атақонысқа келсем деген арманын өз аузынан естігенде, мұндай шалғайда қаншама қандастарымыз атамекенін аңсап жүр деген сұрақ көкейге кептелген. Өзі спортпен айналысатын ол қол күресінен Иранда чемпион атағына ие болып, үш жыл бұрын қазақ жерінде өткен сайысқа қатысып қайтыпты. «Құрылтайға алты адам болып келдік, – деді спортшы Жүсіп. – Мұнда келгелі дос көңілді бауырларымыздың ыстық құшағына оранып, зобалаң жылдары зорлықпен көшіп кеткен ата-бабаларымыздың көшін кері қарай бұратын кездің келгеніне көз жеткізудеміз. «Қыз Жібек» операсын тамашалап отырғанда ойға қатты беріліп кетіппін. Туған жерден алыста жүріп қаншама байлығымыздан шет қалып қойыппыз. Қарап отырсам, одан халқымыздың бүкіл қазынасы табылады. Өзіміз білмесек те, бұрынғы көне көздердің ыңылдап айтып отыратын кейбір әуендерін әлгінде ғана өз құлағыммен естіп, таңғалдым».
Қырғызстанның Ыстықкөл өңірінде әкімнің орынбасары болып қызмет істейтін Алмабек НҰРҒАЗИЕВКЕ «Қыз Жібек» туралы не білесің деп сұрақ қоюымыз артықтау. Қырғыз-қазақ бір туған демекші, ежелден «төсекте басы, төскейде малы қосылған» халықтың арасында жүрген қазақ баласы өз-өзін жоғалтып, тілі мен дәстүрінен қол үзіп қалмасына сенімдіміз. Өйткені, әкім Алмабектің басында Еуропада тұратын қандас бауырларымыздың келешек ұрпағына төніп тұрған тіл білмеу қаупі жоқ. Одан «Қыз Жібек» операсынан алған әсерін айтып беруін сұрадық: «Опера негізінен Еуропа елдеріне қарағанда, бізге кештеу келген өнер болғандықтан, мұның оны-мұны кем-кетігіне бұрын кешіріммен қарауға тиіспіз деп ойлайтынмын. Әлем классикаларымен шіркін, біздің ұлттық операмыздың терезесі қашан теңесер екен деген арман ұшқыны санамды сан-саққа жүгіртетін. Бүгін мына жас ұжымның, елордалық театрдың өнерін көріп отырып, сол ойларымның бәрінен бас тартамын. Қазақтың ұлттық операсы жоғары деңгейге көтерілген екен» – деді ол осы саланың маманынан кем сөйлемей.
Өзге елде жүрсе де ана тілін ұмытпаған қандастарды ойлантатын жәйттер аз емес, соның ішінде, әсіресе, кейінгі ұрпақтың кеудесіне ана тілінің дәнін себу қиындап барады. Сол себепті де кей жастар тілге шорқақ. Осы құрылтайда шеттегі қазақтардың көкейіне түйіліп келген осы тақылеттес біраз түйіндер бар екенін аңғардық. Ол үшін келешекте не істеу керек деген жанайқайды жанардан атқылаған сағыныш жасының өзі-ақ жеткізіп тұрғандай. Түркияның Ыстамбұл қаласынан келген Ясым ҚҰЛТҰЛЫШ есімді қандасымыз Қазақстанға қоныс аударған бауырлары бар екенін айтты. Арадағы барыс-келіс соған қарағанда, үзілмесіне сенімді. Бухгалтер болып жұмыс істейтін Ясым бауырымыз өзі тұратын қалада 15-20 мыңдай қазақ өмір сүреді деген мағлұматты алға тартты. «Олардың бәрінің туған жер дегенде жүректері сәбише лүпілдеп қоя беретінін аз сөзбен айтып жеткізу қиын» – дейді ол. Біз одан «Қыз Жібек» операсынан қандай әсер алып шықтың деп сұрадық. «Мен қазақтың музыкасы дәл осындай диапазоны кең, алуан бояулы деп ешқашан ойлаған емеспін. Қазақтың домбырасы мен халықтық негіздегі шығармалары туралы там-тұм білетінмін, ал осындай төл опералар төрде тұратынын, Қазақстанда үш бірдей опера және балет театры бар екенін осы келгенде естіп-білдім. «Қыз Жібек» операсын мен әлем классикаларымен тең қоя аламын. Оның үстіне он бес жылдық тарихы бар қаланың мәдениетін ғасырлар бойы жасап келе жатқан әлемдік жауһарлардың астаналарымен қалай салыстырарсың? Соған қарамастан, Қазақ елінің гүлденіп, көркейген кейпіне бүгінде әлем қызыға көз тастайтын болды. Менің де күндердің бір күнінде осы шаһарға қоныс аударып келіп қалуым ғажап емес», деді есепші Ясым.
...Аспан мен жердің арасын бір әуен жалғастырып тұр. Атақты «Гәкку» әні бірде баяулап, енді бірде өрши жайылып барады. Мәңгілік махаббат хикаясын жырлаған дүниенің бүгінгі қонақтардың жүрегіне ерекше жақын болатын тұсы дәл осы жері. Махаббат деген ұлы сезім. Туған жерге оларды алып келген сол кіршіксіз махаббаттың құдіреті екендігіне еш шүбә келтіре алмайсыз.
Қарашаш ТОҚСАНБАЙ.