Өзге адамдар көреді, сонымен шектеледі. Ал журналистің ой түкпірінде әр көргеніне сұраулы жүзбен қарайтын әдеті баяғыдан қалыптасқан. Әсіресе, мұндай іске құқық саласына қалам тартып жүрген азаматтар бірінші сергектік танытады. Өйткені олар әркез заңның төрт құбыласын түгендеп жүреді. Сол заңды бұра тартқандарды, қасақана бұзғандарды, адам құқығына немқұрайды қарайтындарды, өз мүддесі дегенде өзгені көзге ілмейтіндерді сын тезіне алып, сараптама мақалаларында тайға таңба басқандай көрсетіп отырады. Басылым беделі кейде сондай тақырыптардың көтерілуімен биіктейтіні белгілі. Олардың еңбегі кейде қарағайдың қарсы бұтағындай сезілуі мүмкін. Өйткені заңды құрметтеу, адам құқығын қорғау – бұл үлкен қасиет. Білім білігімен, жан-жақты сауаттылығымен, табандап тұрып тірескенде қарсыласын тізе бүктірмей қоймайтын журналистер қатарында бас басылымның байырғы қызметкерлерінің бірі, алты белестің биігіне көтерілген Александр Тасболатов та бар.
Ол – өзінің еңбек жолын Батыс Қазақстан облыстық «Орал өңірі» газетінен бастап, республикалық белді басылымдарда қызмет атқарып, қаламын шыңдаған азамат. Бір сөзбен айтқанда, ол журналистиканың ауыр жүгін қайыспай арқалап келе жатыр. Құқық тақырыбының мағынасы өте кең, оның түрі де көп. Және құқықты әр сала өзіне тән үлгімен қорғайды. Оның көбі билік атынан сөз айтқанмен, кейде қызметіне наразылық келтіретіндер болады. Бірақ «Бидайдың барар жері диірмен» дегендей, бәрінің тоқтар жері – сот. Кім де болса соттан әділдік күтеді. Өзге құқық қорғау мекемелері бір төбе десек, соттың әділдігі соның бәрінің жұмысына берген баға болып саналады. Александр Тасболатовтың еңбегін осы тұрғыдан алып қарасақ, көп нәрсені аңғаруға болады. Оның үстіне адам құқығын құқық қорғаушылар ғана емес, барлық мекеме мән беріп, барлық ұйымдар жете қадағалап отыруы керек. Сонда журналистер қауымының еңбегі жеңілдері анық. Айталық, әріптесіміздің небір даулы сот процестеріне қатысып, көп көлеңкелі жайлардың бетін ашқанынан хабардармыз. Журналистің мақалаларымен танысқан еліміздің тұрғындары бас басылымға жиі хабарласып жатады. Сол хабарласқан адамдардың шағымдарының дені жергілікті шенеуніктердің заңды аяққа таптауынан орын алады екен. Кейде дауласқан екі тараптың ісін алғаш қараған орган қызметкерлерінің салғырттығынан даудың ара-жігі мүлде өзгеріп кетіп жататын тұстары да болады. Соның салдарынан іс сотқа жеткенде оның ақ-қарасы ашылмай, біраз жұрт әуре-сарсаңға түседі. Мұндай жағдайда журналистер амалсыз араласады. А.Тасболатов мұндай оқиғаның талайын бастан өткерген. Білек сыбанып алыспаса да, заң аясында арбасқан сәттері мақала емес, бір кітапқа жүк болары хақ. Әділдік жолы – оны бүгінгі алпыс дейтін жастың белесіне абыроймен көтеріп отыр.
Көрнекті жазушы Шерхан Мұртаза «Арылу» деген кітабында жазған алғысөзінде Александр Тасболатовтың шығармашылығына қатысты жоғары баға бергенін де айта кету керек. Иә ол журналистикамен қатар, көркем шығарма жазумен де танылған қаламгер. «Арылу, «Шындық» өзге де публицистикалық кітаптармен бірге, «Намыс» романы бүгінгі күннің ақиқатына арналған сүбелі дүние.
Бір сөзбен айтқанда, ақиқат адамы санатындағы Александр Тасболатовтың қазақ журналистикасына қосқан еңбегі әркез өзінің бағасын алып келе жатыр. Соның айғағы болар ол Президент грантының иегері, Қазақстанның еңбек сіңірген қайраткері, Журналистер одағы сыйлығының лауреаты. Бұған қоса «Нұр Отан» партиясының, Жоғарғы соттың, Ұлттық қауіпсіздік комитетінің, Әділет, Ішкі істер министрліктерінің де марапаттарына ие болғанын да айта кетелік. Құқық саласына қалам тербеген алдыңғы толқын ағаларының игілікті ісін жалғастырған Тасболатов бүкіл саналы өмірін шындықтың шырақшысы болуға арнап келе жатыр. Алда да осы биіктен көріне беретіні ақиқат.
Сүлеймен МӘМЕТ,
«Егемен Қазақстан»
