Оңтүстік пен шығыстағы көрші елдер үшін қазан айы қызу оқиғаларға толы болды. Қырғыз Республикасында 15 қазан күні жаңа президент сайланса, одан кейін Қытайдағы басты саяси науқан – Қытай Компартиясы XIX съезінің аяқталғанына да аптаға жуық уақыт болып қалды.
Әр бес жыл сайын өтетін съезд қорытындысы бойынша, бұл жолы ҚХР жоғары саяси элитасы шамамен жартысына жуығы өзгеріп, жаңарған. Дегенмен алдын ала болжанғандай, ел билігіне ҚХР-дың қазіргі төрағасы Си Цзиньпиннің жақын жақтастары шоғырлана түсті. Қытай билігіне келген жаңа көшбасшылар ендігі жерде алдағы бесжылдықта елді басқаратын болады. Бұл дегеніміз қатары көбейе түскен Си Цзиньпин билігінің серіктестерімен Қазақстанның өзара әрекеттесуін нығайта түсетіндігін білдіреді. Өйткені бүгінгі таңда Қытай – біз үшін экономикалық тұрғыда сенімді серіктес елдің бірі. Өткен съездің қорытындысы Қытайдың ішкі саяси процесінің басым бөлігін қызықтырғанымен, өз кезегінде ол сыртқы саясатқа да өзіндік ықпалы барын айқын сездірді. Сондықтан да бізге Қытай Компартиясының ХІХ съезінің негізгі шешімдеріне мұқият көңіл бөлгеніміз жөн.
Кадрлар бәрін шешеді
Көптеген қытайтанушы мамандардың айтуынша, бұл съезд болжап болмайтын құпия, қалтарысы көп күрделі науқан болды. Си Цзиньпин өзі тағайындалған бес жыл ішінде биліктің барлық тармағын өз қолына шетсіз-шексіз шоғырландыра алды. Сыбайлас жемқорлыққа қарсы науқанның ауқымды жүргізілуі оған биліктегі өзінің қауіпті қарсыластарын ығыстыруына мүмкіндік берді. Нәтижесінде Саяси бюроның Тұрақты комитетіне 26 қазан күнгі БАҚ өкілдерімен кездесуге ҚХР жоғары саяси органының 7 саясаткері шықты. Алайда олардың ішінде Си Цзиньпиннің мұрагері болмады. Бұл қалай болғанда да оның өз ұстанымын өткізіп, сенім артқан адамдарын негізгі орындарға қоя алғанын көрсетеді. Сондықтан кейбір сарапшылар Си Цзиньпиннің маңына шоғырланған құрамға қарап, оны Қытай императорларының дәуірін еске түсіретіндігін айтады. Анығында Си Цзиньпин бүгінгі таңда шексіз билікке иелік етеді. Ол – ҚХР төрағасы, Компартияның бас хатшысы, Қытай әскерінің бас қолбасшысы және Орталық әскери кеңестің төрағасы (ҚХР жоғары әскери органы).
Ал енді жоғары деңгейдегі лауазым иелері жөнінде айтар болсақ, Саяси бюро Тұрақты комитетінің жаңа құрамы мынадай үлгіде көрінді: Ли Кэцян – үкіметтегі өз рөлінде қалды. Ли Чжаншу – Си Цзиньпиннің жақын серіктесі, Чжао Лэцзи – Ван Цишанның орнын басып, Си Цзиньпиннің сыбайлас жемқорлыққа қарсы науқанының жаңа «бақылаушысы», Ван Хунин – Сидің кеңесшісі әрі теорияшыл идеологі, Ван Ян – білікті экономист әрі реформатор және Сиге жақын адамдар ретінде саналады, сондай-ақ Хань Чжэн де осы санатта.
Осылайша құрамы 25 орындық Саяси бюроның Тұрақты комитетінде екі өкілі ең жас мүше ретінде орын табады деген сәуегейлік шындыққа айналды. Оның бірі – Ху Чуньхуа еді. Тіпті осыдан бес жыл бұрын кейбір мамандар оны 2022 жылдан кейінгі Қытайдың жаңа көшбасшысы ретінде атаған. Өйткені Ху Чуньхуа Қытай көшбасшылығынан кетіп жатқан Ху Цзиньтаоның төртінші толқыны ретінде таңдалған болатын. Қазірше ол Қытайдың ең ірі провинцияларының бірі – Гуандунды басқарады. Ал съезд қарсаңында ғана комсомол фракциясының өзге көшбасшыларының бірі Сунь Чжэнцайдың тұтқындалғанын ескерсек, Ху Чуньхуаның болашақ мансабының жарқын болатындығына сенім жоқ.
Қытайдың екінші бір жас көшбасшысы – Чэнь Миньэер. Кейбір сенімді деректерге сүйенсек, ол Си Цзиньпиннің қамқорлығындағы адам. Бірақ ол Тұрақты комитет құрамына енбеді. Осылайша Си Цзиньпин мұрагерлігіне қатысты мәселе тағы бес жыл мерзімге, партияның келесі съезіне дейін қалды.
«Партия ядросы»
Компартияның тұтас тарихында бұл съезд Си Цзиньпиннің кадрлық әлеуетінің орнын нықтап, рөлін арттыра түсті. Құрылтайдың соңғы күніндегі қорытынды жиында барлық делегаттар ҚКП жарғысына Си Цзиньпин идеясының енуіне бірауыздан дауыс берді. Ауызекі тілде «Си Цзиньпиннің идеясы» деп аталатын құжат 14 тармақтан тұрады және ол бірден «Мао Цзэдунның идеясы» мен «Дэн Сяопиннің теориясын» еске түсіреді. Ендігі жерде ҚХР-дың барлық құжаттары мынадай сөздермен басталатын болады: «Ұлы қытай социализмінің туын жоғары ұстап, марксизм-ленинизмді жетекшілікке алып, Мао Цзэдун идеясы мен Дэн Сяопин теориясын, үштік өкілдік идеясын маңызды санап, дамудың ғылыми тұжырымдамасына сүйеніп, қытай социализмінің ерекшелігін Си Цзиньпин идеясымен ұштастырып дәуірдің жаңа кезеңіне өтеміз…».
Сонымен қатар бұл съезд Сидің жеке рөлінің артқанын айрықша сездірді. Өйткені «Партия ядросы» деген атақ ресми түрде оның атына телінді (мұның алдында аталым тек Мао Цзэдун мен Дэн Сяопинге ғана тиесілі еді). Осылайша Қытайдың мемлекеттік басқару процесі көшбасшыға тәуелденген сәтте Си Цзиньпиннің дәстүрлі жетекке алу үрдісі жаңғырды. Мао Цзэдун мен Дэн Сяопин кезінде де осылай болған еді. Мұндай көшбасшылардан соң жоғарыдағыдай жазылмаған қағидалар бекітіліп, Қытайды басқару ісінде толқынды ауыстыру жүйесі мен ұжымдық басқару үрдісі қалыптасты. Сөйтіп Си Цзиньпиннің соңғы шешімі бірінші мен екінші қағиданы іс жүзінде өзгертті.
Ұзақ мерзімді мақсаттар
Партия съезінің басым бөлігі ішкі саяси жағдайларға негізделіп, экономикалық даму жоспарларына жобаланған. Бейжіңдегі Халық жиналысы үйіне жиналған 2000-нан астам делегаттың алдындағы Си Цзиньпин партияның жаңа мақсаттарын жария етті. Қытай басшысы әсіресе екі жаңа мезгілді айрықша атады. Әңгіме 2035 жылға қарай Қытай әл-ауқаты мен технологиялық және экономикалық жағынан дамуы «байыған батыс аймақтың орта тұрпаты» деңгейіне жету жөнінде өрбиді. Ал 2050 жылға қарай Қытай билігі АҚШ-ты қуып жетіп, барлық көрсеткіштерімен басып озып қуатты, демократияға негізделген жаңғыртылған мемлекет құруды көздейді.
Сонымен бірге Қытай билігі өзінің экономикалық үлгісін аз-аздап трансформациялау мақсатын алға қойып отыр. Си билігінің қолындағы ең күшті шоғырлану – жаңа мемлекеттік құрылымдар есебінен қамтамасыз ету арқылы «Жұмысшы топтар жетекшілерінің» құрылуы болды. Мұндай топтар партиялық органдар мен ҚХР Мемлекеттік кеңесінен жоғары деңгейде қойылды және топ жетекшілері Си Цзиньпиннің өзіне тікелей бағынышты. Осының барлығы да Қытай көшбасшысы мен оның командасына ел ішіндегі реформаларды жүзеге асыруда бақылауды толық қолда ұстауына мүмкіндік береді. Әсіресе Си командасының бақылаусыз қалған мемлекеттік аппараттың ауқымды реформасында өзінің билігін бекемдеу арқылы Дэн Сяопиннің «реформа мен ашықтық» бағдары аясында қабылданған Қытайдың саяси-экономикалық даму үлгісін өзгерту мақсаты жатқаны жасырын емес.
Алдыңғы үлгінің орнына экспорттық әлеуетке негізделген инфрақұрылымдық құрылыс пен сыртқы саясаттағы енжарлық әрекеттер белсенді әрекеттерге сеп болмақ. Әсіресе соңғы жылдарда Қытайдағы инфрақұрылымдық жарылыс инфрақұрылымдық көпіршікке айналып, жергілікті үкіметті 3,4 трлн АҚШ долларына қарызға кіргізді. Соған орай Қытайдың ІЖӨ қарызы 2016 жылы 280 пайызға дейін жоғарылады. Сондықтан да ҚХР жетекшілері экономикалық дамудың үлгісін анағұрлым трансформациялау жөнінде шешім қабылдады.
Трансформация үлгісі экономикадағы өндірістік қуаттылық көрсеткіші мен ішкі тұтыну мөлшерін орта деңгейде теңестіреді деп болжануда. Сол себептен де Қытайдың алпауыт кәсіпорындарының ауқымды бөлігін елдің сыртқы аумағында әрекет ету тиімділігімен түсіндіруде. Жалпы, бұл съезд алда экономиканы біртіндеп баяулату тапсырмасы тұрғандығын растап берді. Мұндағы басты ұран «жоғары ырғақты өсуден – жоғары сапалы дамуға көшу» болмақ.
Мүмкіндікті жасырудың күні өткен
Қытай реформасының «әкесі» Дэн Сяопин өзінің қытай жетекшілеріне арнап жазған өсиетінде сыртқы саясатта өздерін салмақты ұстап, халықаралық ұйымдарға кірмеу мен басқармауды, өзінің мүмкіндіктерін сездірмеуді және сәтті сағатты күту қажеттігін айтады. Ұлы реформатордың мұндай постулаттары бүгінде өткен күннің еншісінде қалды. Қытайдың жаңа көшбасшылары өздерінің сәтті сағаты келген деп шешім қабылдаған сыңайлы және ақырындап сыртқы саясаттағы позицияларын да трансформациялай бастағаны байқалады.
Бейжіңнің нақтыланған кей қадамдарынан бүгінгі Қытайдың қазіргі америкалық орталықтандырылған шеңбердің баламасы болатын әлемдік тәртіп құруға бағыт алғаны көрініп тұрғандай. Си Цзиньпин өзінің бағдарламалық сөзінде «енді Қытайдың өзгелер жасаған ережемен жүретін ел емес, өзі жасаған ережемен жүретін державаға айналатын сәт келгенін» жеткізді және ол өзгелерге де арналуы бек мүмкін деді. Оған қоса ол өзінің басшылыққа келген 2013 жылдардағы сөзінде Си Цзиньпин сыртқы саясаттағы енжарлық әрекеттің аяқталғанын, Қытайдың өз серіктестерінің талаптарына сай мүмкіндіктерінің де өскенін мәлімдеп, соған орай қарым-қатынастарды да қайта құрылымдауды бастады. Мұндай саясаттың жарқын көрінісін біз әлемнің 65 елін қызықтырған 2017 жылғы «Бір белдеу – бір жол» бастамасынан байқаймыз.
Бейжіңнің сенімді қадамдары Азия – Тынық мұхиты аймағы елдері ұйымындағы әрекеттерінен де айқын сезіледі. Өйткені аталған ұйымның территориялық дауларында Қытай билігі өзінің қатаң әрі принципшілдік позицияларын ұстанды. Осының бәрі де халықаралық істер мен өткен съезд қорытындысында Қытай салмағының сөзсіз артып келе жатқанын айғақтайды. Осыған қарап отырып, енді бұл Қытайдың жақын көршілері үшін нені білдіреді деген сауалға жауап іздеп көрейік.
Съезде қабылданған кадрлық, экономикалық және саяси өзгерістер көрші елдің расында жаһандық алып державаға айналғанын көрсетеді. Жаңа «әлеуетті шоғыр» саяси ойынның бұрынғы ережесіне бағынбай, өздерінің нұсқасын ұсынады. Ал Си Цзиньпиннің қолындағы биліктің бағыты Қытайдағы реформаны одан әрі тереңдете түседі. Қытай көшбасшысының «Қытай арманы», «Бір белдеу – бір жол» секілді үлкен бастамаларының орындалуы және Бейжіңде Жібек жолы тақырыбындағы тұрақты форумдарды өткізу мен басқа да бағыттар ерекше серпін алады.
Жемқорлықпен жан-жақты күресу одан әрі жалғаса беретіні анық. Си Цзиньпин билікті өз қолына шоғырландырғанымен, өзінің қарсыластарының «көзін құрту» мақсаты толықтай орындалған жоқ. Бұған Шанхай фракциясының өкілдері мен комсомолдардан құралған топ пен Сидің адамдары арасындағы элитааралық күрес дәлел болады. Си Цзиньпиннің күш салғанына қарамастан, осындай қырғи-қабақтың салдарынан Саяси бюроның Тұрақты комитетінің құрамына екі комсомол (Ли Кэцян и Ван Ян) мен бір ғана шанхайлық (Хань Чжэн) енді.
Съездің қорытындысынан «Бір белдеу – бір жол» бастамасының тереңдетілген орындалу жұмыстарын байқауға болады. Аталған бастама партия жарғысына енгенін айта кеткен жөн. Яғни бастаманың орындалуына бәрі кіріседі деген сөз. Ендігі жерде бұл – Си Цзиньпиннің бастамасы ғана емес, бүкіл партияның мақсаты.
Міне, бұлар алдағы уақытта «Бір белдеу – бір жол» бастамасы аясында Орталық Азиядағы Қытай компанияларының белсенділігі арта түседі дегенді білдіреді. Біздің аймақта қытайлық компаниялардың жаңа нарыққа енуге талпынысын күтуге болады. Сонымен қатар оларды мұнай-газ саласындағы жобалар, пайдалы қазбалар және көлік пен инфрақұрылым саласындағы жаңа жобалар да қызықтырады.
Қытайдың Орталық Азияға қатысты стратегиясы таяу жылдары айтарлықтай өзгеріске ұшырай қоймайды. Бейжің өз мүддесін орындау үшін икемді саясат жүргізеді. Осы орайда негізгі бағыт ретінде «Бір белдеу – бір жол» бастамасының нақты жобаларын орындауға баса назар аударылады.
Руслан ІЗІМОВ,
саясаттанушы