ЖҰЛДЫЗДЫ ЖИЫРМА КҮН
Бірінші күн (26 қараша ):
МЕНІҢ ҚАЗАҚСТАНЫМҰЛАҒАТҚА БАСТАР ҰЛЫҚ ҚҰНДЫЛЫҚТАР
Өмір пәлсафасы әрбір адамның қастерлейтін, қасиет тұтатын нәрсесі болуы керектігін көрсетеді. Сексеннің сеңгірінен асқан жасымызда, колхоздың есепшілігінен, бастауыш мектептің мұғалімінен министр, облатком төрағасы, облыстық партия комитетінің бірінші хатшысы, Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесі Төралқасының төрағасына дейінгі баспалдақтап жүріп өткен жолымызда біз сияқты аға ұрпақ ел мен жердің, халық пен Отанның қадіріне жетуді өзіміздің парызымыз деп білдік. Әлі де солай. Олай болса, ел қасиеті, елдіктің белгісі қашанда сол елдің рәміздерінен байқалар болар. Осы орайда Владимир Маяковскийдің советтік паспорт туралы атақты өлеңі еске түседі. Айталық, паспортты жырлаған сол өлең талай буынның бойында отаншылдықты тәрбиелегені анық. Елдің туы желбірегенде, елдің гимні шырқалғанда бойымызды әрқашан шым-шымдап бір мақтаныш сезімі кернейтін. Сонымен бірге сол кеңес уақытында біздің бейресми рәміздерімізге баланған ұлттық құндылықтарымыз болмады деп айта алмаймын. Қазақтың батырлық жырлары, халық әндері, ақындар айтыстары, Абай өлеңдері, Мұхтар Әуезовтің «Абай жолы» романы, тағы басқалар ұлттық рухты қалғытпаған құндылықтар қатарына жатады. Ал енді еркіндік пен егемендікке қолымыз жетіп, көкірегіміз кеңіп, кеудеміз биіктеген бүгінгі заманда тәуелсіз еліміздің мемлекеттік рәміздері біз үшін қаншалықты құнды? Осы сауалды әрбір отаншыл азамат өз-өзіне қойып отыруы керек. Шын мәнінде де Мемлекеттік әнұранымыз шырқалғанда жүрегіміз толқып, Ақорданың күміс күмбезді төбесінде желбіреген көк Туымызды көрген сайын көңіліміз шалқып, мерейіміз аспай ма. Осы мемлекеттік рәміздер – біздің мақтанышымыз. Олар біздің елдігімізді, мемлекеттігімізді паш етеді. Бұл белгілерде біздің асқақ мүдделеріміз бен биік мақсаттарымыз тұр. Сондықтан, қай кезде де елдігіміздің арғымағы атойлап, әрбір ақ таңы жарқырап атып, шаңырағы шайқалмаса екен деп тілейміз. Әлбетте, соңғы жиырма жылда еліміздің ардагерлер ұйымын басқарған мен үшін қазіргі Қазақстанымның көк байрағы, Әнұраны және Елтаңбасы ерекше қымбат. Бұларда ел мен жердің тарихы, ұлтымыздың жақсы қасиеттері мен дәстүрлері, ар-намысы мен парасат-пайымы, бейбітшілдігі мен бірлікшілдігі, ізгі мақсаттары мен ақ ниеті, бүгінгі бақыты мен болашақтағы бағдары тамаша көрініс тапқан деп ойлаймын. Осы рәміздерді соншалықты мазмұнды да мағыналы, айбынды да әдемі етіп жасай білген авторларына мың алғыс! Ол рәміздерді жаныңмен ұққан сайын елің үшін, Отаның үшін, қазақ деген халқың үшін шуақты мақтаныш сезіміне бөленесің. Біле білгенге біздің мемлекеттік рәміздеріміздің замандастарымыз үшін де, жас ұрпақ үшін де тағылымы зор. Олардан біз ұлағатқа бастайтын ұлық құндылықтарды көреміз. Ол рәміздерде отаншылдық пен патриоттық тәрбиенің бастау бұлағы жатыр. Кейінгі жастар мен бүлдіршіндерді сол таза бұлақтың тұнбасынан молынан сусындатқанымыз абзал. Мақтай САҒДИЕВ, Қазақстанның құрметті ардагері. Алматы.