Қазақстан • 13 Наурыз, 2018

Жақсылығың мен кемшілігіңді көрші біледі

1422 рет
көрсетілді
3 мин
оқу үшін

Еліміздің бас басылымындағы журналист Қарашаш Тоқсан­байдың «Көрінбейтін көршілер» атты мақаласында бүгінгі күннің түйінді мәселелері, тұр­ғындарды ойландыратын ма­ңызды жайттар дөп айтылған.

Жақсылығың мен кемшілігіңді көрші біледі

Расында, көршісінің жақ­сы бо­луын кім қаламай­ды дейсің? Былайша ойлап қарасаң, өміріңнің мәнді де сәнді өтуі бір жағынан көршіңе де тікелей байланысты. Көршің жақ­­сы болса, емін-еркін араласып, қуаныш-жұбаныштарды бірге бө­лісесің. Ал көршің нашар болса, көңілің ор­нық­ты болмай, бір нәрсе же­тіс­пегендей елегізіп оты­расың. Қазақтан сөз қалған ба, «Жақсы көрші – төрің, жа­ман көрші – көрің», «От­ты шұқысаң өшеді, көр­шіні шұқысаң көшеді», «Көр­ші ақысы – Құдай хақы­сы» деген мақалдар бекер­ден-бекер айтылмаған. Олай дейтініміз, сенің бү­кіл жақ­сылығың мен кем­ші­лігіңді ең алдымен көршің көріп-естиді. Сыйласа біл­ген жақсы көрші қуаныш-қызықшылығыңмен бөлісіп, кемшіліктер бола қалса көрші ақысы ретінде толықтырып отырады.

Мен өзім Сарысу ауданында 40 жыл еңбек еткен кезімде, қызмет ба­бы­мен бірнеше рет кө­шу­ге тура кел­ді. Соңғы тұ­­рақтанғанымыз Сауда­кент ауылындағы М.Әуезов кө­шесі бол­ды. Осы көше бо­йындағы үйде 20 жылдай тұрғанда, көршілермен өте тату-тәтті араластық. Бар­­лық мерекелерді, той-думандарды бірге өткі­зетінбіз. Расын айту керек, сол қуаныштардың, іс-ша­ралардың бас­тамашысы, ұйытқысы бола білдік. Оған көршілеріміз ризашылығын білдіріп жататын. Біз Тараз қаласына қоныс аударарда көршінің баласы: «Біз енді кіммен араласамыз?» деп қимастықпен көзіне жас алғанда, менің де көңілім қатты босап, толқып кетке­нім әлі есімде.

Мәселен мен өзім көр­шілерге дән ризамын. 2011 жыл­дан бері «Жансая» ша­ғын ауданында Тәуке хан көшесіндегі төрт қа­бат­ты үйде тұрамыз. Осын­да­ғы 16 отбасы бір есік­­тен кі­­ріп-шығамыз. Мере­ке­лер­­де бір-бірімізді құт­­­тық­тау қалыптасқан жай­­ға ­айналған. Наурыз мей­ра­мында көршілер ша­қы­ры­сып, айт күндері бірігіп айт­тап, мәре-сәре болып қа­ламыз. Нәрестелер дү­ниеге келгенде шілдехана жа­салып, игі тілектерімізді білдіріп жатамыз. Үйдің кі­реберісі кезекпенен жуы­лып, тазартылып тұрады. Есік­тің алдында тал-дарақ­тар, гүлдер жайқалып өсу­де. Оны да кезектесіп суарып, баптап отырамыз.

Өткен жылы көршілер бірігіп, аулаға кең дастарқан жайып, Наурыз мейрамын есте қаларлықтай өткіздік. Үш балдырғанның тұсауы кесілді. Балалар арасында ұлттық ойындар – асық ату, қазақ күресінен, сондай-ақ қысқа қашықтыққа жү­гіру, қол күресінен жарыс ұйымдастырылды. Біз­­дің бұл мерекемізге Та­­раз қалалық ардагерлер кеңесінің басшылығы қатыс­ты. Арнайы келген «Қазақстан-Тараз» телеарнасы өткізілген іс-ша­раны көпшілікке көрсетті.

Сондай-ақ  Құрбан айт күндерінде де бірлігі жарасқан көршілер бір-біріміздің үйімізде болып, құран бағыштап, ізгі тілектер білдіріп отырамыз. «Көршің қолайлы болса, қораң кең» дегендей, көршілермен сол татулықтың арқасы болар, бізде бейсауат жүрген адамдар көрінбейді, тұрған үйімізде тәртіпсіздік, келеңсіз көріністер белең алған жоқ. Бұған біз, тұрғындар тарапынан шүкіршілік етеміз.

Газет бетінде көтеріліп отырған маңызды мәселені жауып-жасырмай турасын айтатын болсақ, бір-бірімен тату-тәтті араласып тұру, әуелі көршілердің өздеріне тікелей байланысты. Сол ортадағы жасы келген кісілер болса, үлкендігін білдіріп, ауызбіршілікке шақырып, бәрін біріктіріп жүрсе, қандай ғанибет болар еді!

Алдаберді МАҚАШЕВ,
еңбек ардагері

Тараз