Күнге шағылысып, күлім қаққан айна көлдің жағасындағы боз үйлер алыстан көз салған кісіге су бетінде баяу қалқып жүрген бір топ аққуға ұқсайды. Ал шындығында, бұл – қырғыздың майталман ақыны Тоқтағұл Сатылғановтың 150 жылдық мерейтойына арналып тігілген үйлер болатын.
...Көл ортасында бір кеме тұр. Оның палубасына ілінген қырғыздың қызыл жалауы әуелде су бетіндегі қызғалдақ секілді көз тартады.
Көңіліңіз елеңдеп, көкорай көктемді аңсайды. Шіркін-ай, мынау өлке қызғалдаққа оранып жатқан шақта келер ме едік дейсіз қызығып. Көл жағасындағы ешкі тал да сіздің осы ойыңызды құптағандай баяу ырғалып, басын изеп қояды.
Бұл өлкенің жалпы атауы – Кетпен төбе. Ал маналы бері біздің көл деп ойлап келе жатқанымыз кәдімгі Орталық Азия картасынан ойып тұрып орын алатын Тоқтағұл су қоймасы.
Бір қызығы, бала кү-ніңізде әжеңіздің тілін алмай, қыңырайып: «Маған бүйтіп ұрса берсеңіз, көкемнің үйіне кетем де қалам!» деп қорқытпақ болған кезіңізде, ол кісінің: «Ой, тентек! Кетпесең, Кетпен төбеден асып кет!» дейтін сөзі есіңізге түсіп, еріксіз жымиясыз.
Көзді ашып-жұмғанша өте шыққандай болып көрінетін сол бір тәтті күндерді сағынып отырып ойлайсыз: «Япыр-ай, баяғы әжем айтқан Кетпен төбе осы емес пе екен?!»
Нұрғали ОРАЗ,
«Егемен Қазақстан»
