13 Ақпан, 2019

«Қара майор» мәңгілік сапарға аттанды

913 рет
көрсетілді
5 мин
оқу үшін

Кеңес әскерінің Ауғанстан жерінен шығарылғанына 30 жыл толуына үш күн қалғанда, яғни ақпан айының 12-сі күні Ауған соғысының ардагері, арнайы мақсаттағы 177-ші жасақтың алғашқы командирі, отставкадағы полковник Борис Төкенұлы Керімбаев дүние салды. 

«Қара майор» мәңгілік сапарға аттанды

Сол сұрапыл майданда «Қара майор», «Айбарлы» аттарымен жауының үрейін ұшырып, қа­ру­ластарының мақтанышына айналған әйгілі командирдің соғыстағы ерлік жолы аңызға бергісіз ақиқатпен өрілген еді. 

«Қара майор» басшылық еткен 177-ші жасақ Қапшағайда құрылып, жауынгерлік қызметі барлау іздестіруге, торуыл операциялары мен ашық ұрыс қақ­тығыстарына бағытталды. 1982 жылғы мамыр айының со­ңында Б.Керімбаевтың сарбаздары Паншер шатқалы үшін кес­­кілескен шайқастарда Ахмад Шах Масудтың әскеріне бір жыл­дай тойтарыс беріп, ауған ко­мандирін алғаш рет Кеңес әс­керімен ке­ліс­сөзге келуге­ мәж­бүр етті. Ең бас­тысы, жа­у­ын­герлік шығыны ең аз болған ко­мандирлердің арасында Керім­баев айрықша аталатын.

Командирдің соғыстан ке­йінгі естеліктеріне талдау жасасақ, оның әрбір сөзінен жауын­гер­лердің бас амандығын сақ­тап қа­луға тырысқан әке­лік мейірім байқалатын. Сон­дық­тан болар, сарбаздары Борис Төкенұлын «Әкей» деп атап келді. Мысалы, тарих ғылымдарының докторы Болат Сайланның «Біз бол­ған соғыс» атты кітабында Б.Керім­баевтың мынадай естелігі кел­тіріл­ген: «7 қараша күні батальон­ды екінші рет ұрысқа бастап кір­дім. Бұл өңірдегі өкіметке қарсы отрядтардың бастығы генерал Мак­лави Кара еді. Олардың саны өте көп әрі соғыс техникасы­мен мол қаруланған. Сосын, жер жағдайын бес саусағындай біледі. Таулы, қыратты жерде олар барыс секілді. Қай жағың­нан бас салатынан болжау қиын. Кешкі сағат 8-де ұрысқа кірген біздер таңғы сағат 5-те қайтып орал­дық. Қарсы жақтан біраз шығын болды. Бізден бір жауын­гер қаза тауып, бір жа­уынгер же­ңіл жараланды. Соғыс болған соң шығынсыз болмайтыны белгілі. Әрине, өрімдей жасты өлімге қимайсың, бірақ амал не? «Саясаттың құрбаны ғой», деп іштей күбірлейсің де тынасың». Бұл – 1981 жылғы оқиғаны еске алу еді. 

Ал кеше «Қара майордың» қазасын көпке жеткізген белгілі жур­налист, Б.Керімбаев туралы көптеген естеліктер жазған Шо­қан Сыздықұлы әлеуметтік же­ліде: «ГРУ» қаталдыққа үйре­тетін мектеп. Мен сол мек­тептің айла тәсілін нәзік жү­регіммен қа­былдап, жүрек қа­лауымен нә­зік жүрегіммен со­ғыстым», деген «Қара майор» ағамның бүгін таң алдында нәзік жүрегі тоқ­тады. «Балам, елім барда ұлы­лық ескерусіз қалмайды», деп еді соңғы кездес­кенде. «Ас­пан­дай берме, жерден ұзап кете­сің. Жерден ұзап кетсең – елден ұзап кетесің. Елден ұзап кетсең – барсакелмеске кетесің», деп ұрысып-ұрысып алушы еді. Бүгін міне, аңыз адам Борис Төкенұлы Керімбаев келместің кемесіне мініп барсакелмеске аттанып кет­ті.
Қош бол, аға!», деп жазды. 

Борис Төкенұлы Керімбаев 1948 жылы 12 қаңтарда Алматы об­лысының Жамбыл ауданында дүниеге келген. 1970 жы­лы В. И. Ленин атындағы Таш­кент әскери училищесін тәмам­да­ған. Ал Ауғанстанда қызмет ат­­­­қар­­ған 1980-1983 жылдары дала командирлеріне лайықты қар­сылық көрсете білді. Тіпті, жо­ға­рыда аталған Паншер шатқалы үшін айқаста қазақ командирінен ай­ласы мен әдіс-амалын асыра алмаған Ахмад Шах Масуд өзінің басты қарсыласы санаған Борис Керімбаев – «Қара майордың» басы үшін 1 млн АҚШ доллары көлемінде сыйақы тағайындаған. Бірақ тағдырдың жазуымен тек соңғы жылдардағы сырқатын айтпағанда, Борис Төкенұлы 71 жасқа дейін шаршамай жетті. 

Өткен аптада ғана Қорғаныс министрі Нұрлан Ермекбаев Әскери-клиникалық госпи­таль­де жатқан даңқты коман­дир­­дің көңілін сұрап барып, Қа­зақ­станның әскери барлауы­ ал­дындағы еңбегі үшін «Алтын үкі» төсбелгісін, алғыс хат, ба­ғалы сыйлық табыс етіп, тезірек сауығып кетуіне тілек­тестік біл­­­дірген болатын. Бұл – «Қара майордың» өміріндегі соңғы мара­паты екен. 

Ақиқатына келгенде, Б.Керім­баевты Кеңес Одағы­ның батыры немесе тәуелсіз Қазақстанның «Халық қаһарма­ны» атағына лайық санайтындар аз емес. Мұны Ауған соғысының ардагері Шәріпбай Өтегеновтің мына жаз­­­басынан аңғаруға болады: «Міне, ауған қозғалысы мен өз атын қызметтік мансабы мен бас пайдасы үшін пайдаланбаған парасатты батырлардың бірегейі өтті өмірден... Ол өз жауынгері Николай Задорожныймен бірле­сіп Қазақстандағы алғашқы рес­­пуб­ликалық Ауған соғысы арда­герлері ұйымын құрып, бізді жұ­дырықтай жұмылдырып, бірік­тіре алды. Өкінішке қарай, біз Сіздің ұйымыңызды сақтап қала алмадық, сол үшін де кешір біз­ді, Әкей...». Осыған қарап-ақ Борис Төкенұлының қоғамдық қызметін бағалауға болады. 

Майданда «Қара майор» атан­ғанымен, әскери салада полковник шенімен отставкаға шыққан даңқты батыр көзі тірісінде бір­қатар мемлекеттік наградалармен марапатталған.

Серік ӘБДІБЕК,

«Egemen Qazaqstan» 

Соңғы жаңалықтар