Мәселен, бұл жолғы арнайы операция «Жусан-2» деп аталған. Елге қайтарылғандардың көбі әйелдер мен балалар екен. Балалардың бірқатарына қақтығыс аймақтарында оқ тиіп, елге ауыр жағдайда жеткізілген. Арнаулы қызмет өкілдерінің бірі баланы көтеріп келе жатып: «Ауырып жатқан жоқ па?» деп тіл қатады. Сірә, бала ашық жарақаттан қансырап келе жатса керек. Сондай-ақ іс-шара барысында халықаралық террористік ұйымдардың 16 өкілі де қоса жеткізілген. Алагеуім уақытта түсірілген (не таң, не кешкі уақыттағы кадрлар екені әзірге айтылған жоқ) бейнелерден кейбірінің автобустарға балдаққа сүйеніп кіргені, енді бірінің зембілмен жеткізілгені аңғарылады. Ал жаңағы террористермен байланысы бар деген адамдарға қараңғы көзілдірік кигізіліп, кісен тағылғаны да байқалып қалды. Балалардың көпшілігі арнайы жасақ өкілдерінің құшағында жүр. Сол уақытта балаларға ойыншықтардың таратылғаны көрініп тұрды.
Тағы бір атап өтерлігі, құтқарушысының сауалына қысқа жауап берген, бет-аузы тұмшаланған келіншек өзінің 23 жаста екендігін, қолындағы шаранасының үшінші баласы, ал алдыңғы екеуі әкесімен бірге Ракка қаласында әуе шабуылы кезінде опат болғандығын айтып берді.
Бейнекадрлар бетіндегі титрлерде қазір құтқарылған әйелдер мен балалардың арнайы мамандандырылған карантиндік орталыққа орналастырылып, дәрігерлер мен психологтардың бақылауына алғаны көрсетілген.
Соңында өксіп жылап тұрған келіншек және таза суды құмарлана ішіп тұрған мектеп жасына жетпеген бүлдіршіннің әке-шешең қайда деген сауалға «ешкімім жоқ» деген шымыр жауабы берілген.
Жалпы, Сириядан қазақстандықтарды қайтару операциясы жалғаса беретіні сөзсіз. Бұл біздің еліміздің әлемдік және халықаралық бейбітшіліктің жақтаушысы ғана емес, шетелдерде қиын-қыспақта қалған өз азаматтарының тағдырына бейжай қарай алмайтынының да көрінісі болып отыр.
