«Мінсіз ұшақ деген болмайды. Бірақ сен өз ұшағыңды жақсы көруің керек. Ол жансыз зат болса да, өз сүйіспеншілігімен саған жауап береді. Машинаның жаны сірі болды. Кейде қайта бергенде – оның бүтін, аман қалған бір жері жоқ, шұрқ-тесік жыртылғанын көресің. Ал бірақ ұшақ жұмыс істеп тұрады...» дейтін батырдың аспанмен таласқан тағдырында қаншама тылсым жатыр.
Ал бүгінгі сурет бізді Талғат Бигелдинов сынды біртуар қазақпен қайта қауыштырып отыр.
– Бұл суретті 2000 жылдары түсірдім. Мен ол кезде облыстық «Сыр бойы» газетінің фототілшісімін. Облыс әкімі өткізетін жиналыстардың бірінен қалмаймын. Газет нөміріне күнделікті сурет беремін. Облыс әкімі кезекті жиын өткізіп жатқан болатын, сол арада журналистер өзара сыбырласып жатты. Сөздерінен ұққаным, бірінші қабаттағы Кіші залда Кеңес Одағының екі мәрте батыры Талғат Бигелдинов отыр.
Мұнда облыс әкімінің Парламент депутаттарымен кездесуі жүріп жатқан болатын. Сол жиналыстан шығып 5-6 журналиспен бірінші қабатқа келсек, Талғат ағамыз сөйлеп жатыр екен. Бірақ батыр қатысып жатқан жиында адам аз. Қоғамдық отырыс па екен, әлде ДОСААФ-тың жиналысы ма, анығы есімде жоқ. Менің міндетім – даңқты батырдың өзі келіп тұрғанда, кадр түсіріп алып қалу.
