Жалпы, мемлекеттің тәуелсіз болып, оны өз азаматың басқарып, қоғамның барлық саласында, атқарушы органдарда өз қандастарың қызмет етіп жүрсе, мұны Алланың берген нығметі, баға жетпес сыйы деп ұққанымыз жөн. Егер біз бұл орасан зор жетістіктің қадіріне жете алмасақ, онда мойныңа өзгенің қылбұрауы түсуі мүмкін.
Бүгінде жұртымыз қоғамымыздағы татулықты ең басты құндылық санайды, оны орнықты дамудың кепілі деп біледі. Бұл өз кезегінде халқымыздың көңіл күйінің жақсы болуына өзіндік ықпалын тигізіп отыр. Дегенмен, қоғам болған соң әртүрлі келеңсіз көріністер бой көрсетпей тұрмайды. Мұндай жағдаяттардың басым бөлігі шешімін күткен бірқатар әлеуметтік мәселелерге қатысты екені байқалады. Алайда оларды жалпыұлттық өте күрделі түйткіл ретінде қарастырып, түңілу, сөйтіп оны биліктің басты айыбы санау көңілге қонымсыз. Әркім өзінің әлеуметтік ахуалын өзі шешуге ұмтылуы керек. Мұндай заманда масылдық пиғылы жүре бермейтінін ұмытпаған абзал.
Тәуелсіздік жылдарында мемлекетіміз жас ұрпақты отандық және шетелдік жоғары оқу орындарында тегін оқытуда, халықты баспанамен, жұмыспен, тегін медициналық жәрдеммен қамтуда, шағын және орта бизнесті, ауыл шаруашылығы саласын дамытуда және басқа да ауқымды шараларды жүзеге асыруда көптеген қолдау көрсетті. Бұған жұртшылық куә. Мемлекеттен берілетін мұндай көмектер баршаға жаппай оңды-солды үлестірілмейтінін, оның белгіленген шарттары болатынын ескере сөйлесек, Үкімет тарапынан нақтыланған талаптардың үдесінен шыға алмай, тиісті көмектерді ала алмағандар мен берілген мүмкіндікті өзінің қырсыздығына байланысты орнымен пайдаланбай, шаруасы шатқаяқтағандардың кінәні өзінен емес, өзгеден іздеп, ақырында билікті жазғырып шыға келетіні бар...
Арамызда түймедей нәрсені түйедей етіп көрсетіп, әлеуметтік желілер арқылы көпшіліктің көңіл күйін түсірер сөздер айтып, өзін ақиқатшыл, халықшыл, шындықты бетке айтар азамат ретінде танытуға тырысатындар баршылық. Олардың зерделенбеген, ішкі мәні бұлыңғыр ақпараттары қарапайым халықты әрі-сәрі күй кештіріп, талайлардың «бұрқ-бұрқ» қайнауына түрткі болуда. Осының салдарынан сондай бүкір пікірлерге имандай сенетіндер ел ішінде жасалып жатқан игілікті істерді, шарапатты бастамаларды көріп тұрса да байқамағансып, өзеурейді. Бұл – қауіпті үрдіс, еліміздегі игілікті істерді бүркемелеудің айласы, халық пен билік арасында қалыптасып келе жатқан сенім мен өзара байланысқа соққы беруді мақсат еткен жағымсыз әрекет.
Тағы бір ерекшелер айта кетер жайт, бүгінде жекелеген азаматтардың өздерінің әлеуметтік жеке мәселелерін бүкіл халықтың басына түскен ортақ ауыртпашылық ретінде көрсетуге тырысу үрдісі байқалады. Бұл бізге абырой әкелмейді. Өмір болған соң кейде біреулердің тірлігі өнбей, жұмысы жүрмей жатады. Мұнысын қасірет көріп, оған бүкіл қоғамды айыпты санап, күстәналап, әртүрлі жағымсыз пікірлерге ерік беріп, байбалам салатындар ел тыныштығына кері ықпалын тигізіп, қарапайым халықты арандатып жүргенін ұқса дейміз.
