Елімізде тәуелсіздік жылдарында мемлекеттік басқару ісінің барлық институты қалыптасты, орнықты. Сол себепті, жұртымыздың «жақсыдан әкім қойса, елді түзетеріне, жаманнан әкім қойса, елді жүдетеріне» шүбә келтірмей, жас та болса бас болып жүрген жаңа буынның қадамынан жаңалық күтетіні рас.
Міне, мемлекеттік басқару ісінде жаңа кезең, жасару кезеңі басталды. Сондықтан алапат қажыр-қайрат пен бітім-болмысты ел пайдасына жұмсауға таптырмас тамаша мүмкіндік беріліп отыр. Мұндай сәтті қалт жібермеу ел мен жерге жаны ашитын азаматтың арының алдындағы абыройлы парызы деп білген абзал. «Ақылды басшы алдырмас» дегендей, жаһан жұдырықтай жұмылып, күллі дүние бір-біріне жақындай түскен жаңа ғасырдың көптеген сын-қатерлеріне жұртымызды жұтылдырмай алып шығу жаңадан басқару ісіне келіп жатқан жастардың еншісіне де ортақ.
«Единица кеткенде, не болады өңшең нөл» деп ақын айтқандай, елді өсіретін де, өшіретін де басшы екені белгілі. Көктем гүлдің бағын ашса, көсем елдің бағын ашады. Көптен озған көргені жақсы жол бастайды. Бұл ретте жауапкершілік жүгін арқалаған жастың жан торсығында билік баспалдағынан бұрын бұқараның қамы жүруі тиіс.
Ұлт ұстазы Ахмет Байтарсынұлы бір ғасыр бұрын «Миллетке қызмет – жүмлеге міндет» деген екен. Бүгінгі тілмен айтқанда «Ұлтқа қызмет – баршаға міндет». Президенттің «Ең бастысы – туған еліңді шексіз қадірлеу және оған адал қызмет ету. Бұл ұлтты жаңғырту үшін өте маңызды» деген сөздері осы ордалы ойдың жалғасындай болып шықты. Расында «мемлекеттік қызметші – халықтың ортасында халық үшін жұмыс істейтін халықтың бір бөлігі!» Дәлірек айтқанда, мемлекеттік қызметші – мемлекеттің, ұлттың, халықтың қалтқысыз қызметшісі. Аманатқа қиянат жасап, өзіне артылған сенімге селкеу түсіріп жүргендер осы сөзден қорытынды шығарса екен, шіркін!
Қасым-Жомарт Кемелұлы жастарға арнаған сөзінде Алаш ардақтысы Әлихан Бөкейханның «Ұлтқа қызмет ету білімнен емес, мінезден» деген сөзін келтірген екен. Бұл мінездің Абай «отыз тоғызыншы сөзде» айтқан «жұрттың жамандығын жасырып, жақсылығын асырамын деп тырысатын» елшілдік қасиет пен «ат аталып, аруақ шақырылған жерде араздыққа қарамай жанын салатын намысқорлық» арқылы қалыптасатыны анық. Абай айтқан «талап, еңбек, терең ой, қанағат, рахым» сияқты бес асыл істің де бекзат болмысты, мінсіз мінезді толықтыратын ізгі қасиеттер екеніне дау жоқ. Сондықтан Абайдың «толық адам» тұжырымы кез келген мемлекеттік қызметкердің жазылмаған кодексіне айналуы қажет-ақ.
Абай адастырмайды, ол – Алашқа айна! Сондықтан қазаққа ес кіре бастаған сайын Абайдың сөзі жақыннан естіле бастайды! Бұл ретте жаңа іріктелген жас кадрлар ұлы ойшыл айтқан «арқаға ұлық қаққанға, шенді шекпен жапқанға мәз болатын пысық, болыстай оқалы тонға ар-ұятын сатпайды» деп сенеміз.
Осы орайда ойға бір тәмсіл оралып отыр. Осман мемлекетінің негізін қалаған Осман ғазы бата сұрай келгенде Әдебали әулие оған:
«Ұлым, енді Бексің!
Бұдан кейін ашу – бізден; сабыр – сізден...
Ренжу – бізден; көңіл аулау – сізден...
Кінәлау – бізден; төзу – сізден...
Жаңылу – бізден; кешіру – сізден...
Жанжал – бізден, әділет – сізден...
Бөліну – бізден; біріктіру – сізден...
Еріну – бізден; қанаттандыру – сізден...
Осы жолда жүгіңді жеңілдетер күш-қайрат, ақыл мен жүрек тілеймін», деген екен. Жеті жүз жыл бұрын айтылған осы өсиетті бүгінгі мемлекеттік қызметкерлердің де қаперінде ұстағаны жөн сияқты. Данышпан Абайдың «ақыл, қайрат, жүректі бірдей ұста» деген өнегелі сөзі де осымен үндесіп жатыр. Ең бастысы, билік баспалдағында бағын сынағысы келгендер кемеңгер айтқандай, айнымайтын асыл адамдай қара қылды қақ жарған әділет пен елге деген мейірім-шапқаттан айырылмаса екен деп тілейміз!
Иә, «біз елді, ұлтты Абайша сүюді үйренуіміз керек!»
