Кеше көршіміз Қырғызстанда болған қанды жағдай – бүлікшілік бізді алаңдатып отыр. Қырғыз еліндегі мұндай оқиға бірінші рет емес, екінші рет болып отыр. Алайда кім ұтты? Қираған тағы да жас мемлекет. Әрбір бүлікшілік Қырғызстанды одан әрі ондаған жылдарға кері кетіреді. Бұған осындай алауыздық зардабынан әлі де ес жия алмай отырған Украинаны мысал етсек те жетіп жатыр. Бүлік арқылы билікке келген ешбір өкімет халықтың жағдайын жақсартқан емес, керісінше, ол бұрынғы жетістіктерінен де айырылуына әкеліп соқтырған. Өз отандастарының қолымен әлсіреген жас мемлекет кім көрінгеннің ойыншығына, сыртқы алпауыт мемлекеттердің боданына айналары сөзсіз. Сондықтан мұсылман баласы қандай да бір мүшкіл мәселені шешуде қақтығыс пен бүлік жолын емес, татулық пен келісім, түсіністік, келіссөз жолын таңдауы тиіс.
Мұсылман үшін иманнан кейінгі ең үлкен нығмет – тыныштық нығметі. Қасиетті Құранда “Бақара” сүресінде:
“Бүлік шығару – кісі өлтіруден де ауыр күнә” делінген. Ендеше, елдегі, діндегі тыныштықты сақтау әркімнің міндеті. Басшыға бағыну мәселесі – мұсылмандардың, пайғамбар жолымен жүретін мұсылмандардың ең негізгі мәселелерінің бірі. Құранда:
“Ей, иман келтіргендер, Аллаға бағыныңдар, Елшіге бағыныңдар және араларыңыздан болған басшыларға бойұсыныңыздар”, – делінген. Бұл аятта Алла тағала бізге Өзіне бағынуды, Пайғамбарға (хазреті Мұхаммедке (с.ғ.с.) және арамыздан шыққан басшыларға бағыну керек екенін ашық бұйырып тұр.
Сондықтан халқымыз көрші елде болып жатқан жағдайдан ғибрат алып, тыныштық пен татулықты, бейбітшілікті әрдайым қаперде ұстауы ләзім.
Ал көршіміздің тезірек өркениетті елдер жолына түсуін қалаймыз.