Таным • 29 Шілде, 2020

Келлер жазбасындағы деректер

281 рет
көрсетілді
3 мин
оқу үшін

Өлке тарихындағы біз білмейтін ақтаң­дақтардың ақиқаты Ұлы дала­мызға қадам басқан әр зерттеуші мен саяхатшының еңбектерінен көрініс табады. 1928 жы­лы Мәскеу қала­сында белгілі биолог, академик Борис Келлердің «Орал қаласынан Индер тауына дейін» атты еңбегі жарық көреді. Таралымы – 10000 дананы құ­раған. Зерттеуші Келлер бұл еңбегінде біздің өлкеміздің тарихына қатысты ауқымды деректерді баяндайды.

Келлер жазбасындағы деректер

Атырау туристік аймақтың қалыптасуына қолайлы өлке болып табылады. XX ғасырдың басында Келлер облысымызға қарасты Индер тұзды көліне саяхаттап келеді. Тұздыкөлдің аумағы сол кезеңдегі деректер бойынша 45 шақырым делінген.

1926 жылы Тұздыкөлден 1 638 тонна тұз алынып, Жайық өзені арқылы тиісті пункттерге жеткізілген. Қалған тұздың қоры Жайық балықшыларының еншісіне бұйырған. Келлер өз зерт­теулерінде: «Индердің тұзының сапасы жоғары. Тұзды ішек­ті тұздауға пайдаланған дейді. Соның нәтижесінде скрип­­каның ішектері жасалып, ота­ға арналған инелер дайын­далған», – дейді.

Зерттеуші Келлер емдік бұ­лақ­қа барған сәтінде шатқал­дан ағып жатқан салқын суға көзі түсіп, ішуге жарамсыздығын ай­тады. Ал ҰҒА академигі Мұфтах Диарұлының зерттеу­лерінде: «...ең пайдалысы, ішін­дегі тұзды суы,оның ішінде түрлі ми­кроэлементтер бар. Соның ішін­­дегі өте қымбаты – бор, бром, калий, магний...», – деп жа­зады.

Таза бұлақты тұзды көлді көрген сәтінде Келлердің санасына шипажай салынса деген ой келеді. Күн сәулесімен, ұлттық сусынымыз қымызбен емдеуді де ұсыныс ретінде айтады.

Келлер өлкемізге қадам бас­­қан сәтінде, қазақ ауылдарына барғанын ерекше тол­ғаныспен өз еңбегінде атап өте­ді. «Орал тауынан Индер тауы­на дейін» атты еңбегінде: «... Ауыл ақса­қал­дары төріне шығарып, шұбат ұсынды. Бай­қағаным басты тағамдары ет, сүт өнімдері. Бас­ты кәсі­бі – мал бағу. Бұл өл­кеде те­ңіз қы­рыққабаты, тау­­сағыз, жұз­­ғын секілді өсімдік­терді кез­де­стірдім. Елді ашар­шы­лық ке­зеңінде құтқарған манна өсім­­дігін байқадым. Өл­кедегі азаматтар Калмыков базарына апа­рып, маннаны сатып, сау­да-саттық байланысын кү­шейт­кен» – деп жазады.

Зерттеуінің соңында: «Ин­дер тауының маңында аялдадым. Адам қайран қалады. Тау арасында қазақ ауылы көрі­неді. Биік жартаста қазақ баласы халық әнін шырқап отыр. Көш­пелі қазақтың неліктен кең далада ғұмыр кешетінін енді түсінгендей болдым», – деп атап өтеді.

Иә, өлке тарихына қатысты тың деректер жетерлік. Бұл бір ғана зерттеудің ұшқыны. Зерт­теуші Келлердің XX ғасыр­дың басында айтқан ұсынысы өзек­тілігін жойған емес. Айтылған мәселенің шешімі бүгін, ертең шешіледі деген үміт бар.

1

 

Әділбек ӨМІРЗАҚОВ,

Журналистер одағының мүшесі

 

АТЫРАУ