Расында, климат өзгеруі Кирибати, Фиджи секілді атолдары көп арал-мемлекеттерге оңайға соғып отырған жоқ. Біріншіден, жаһандық жылыну салдарынан су деңгейі көтерілді. Ал Тынық мұхиттағы аралдың көбі теңіз деңгейіне жақын. Сондықтан олардың су астында қалу ықтималдылығы жоғары.
Екіншіден, жаһандық жылыну салдарынан алыстағы аралдарда дауыл мен жел көбейіп, биік-биік толқындар жергілікті бағбандардың бақшасын шайып кетіп жатыр. Мәселен, екі жыл бұрын Кирибатидегі үш арал мүлдем жойылып кетті.
Үш аралды көп жылдан бері мыңдаған тұрғын мекендеп келген еді. Бірақ өткен ғасырдың аяғында, 70-ші жылдардан бастап су деңгейі көтеріле бастады. Сөйтіп, мұхит онда орналасқан үйлерге жақындай түсті. Соның салдарынан сәл күн күркіреп, жел тұра қалса, шапшыған толқындар жағаға емес, үйлерге соғылатын болды.
Кирибати – осындай 32 атолдан құралған мемлекет. Аталған ел кейінгі уақытта жаһандық жылынудың салдарын бір адамдай тартып отыр. Су деңгейінің көтерілуі салдарынан байырғы тұрғындар мекенін тастап, қоныс аударып жатса, екінші жағынан тасыған толқындар егістікті шайып кетіп, тұщы су көздеріне теңіздің ащы суы толып, ішуге жарамсыз болып қалды.
Ғалымдардың болжауынша, теңіз деңгейінің осылай көтерілуі жалғаса берсе, келешекте Кирибати секілді Тынық мұхиттағы аралдар шетінен су астына кетуі ықтимал. Бұл бір жағынан қоршаған ортаға, яғни сол жерді мекендеген жануарлар мен дамылдайтын аң-құстарға зиян тигізсе, екінші жағынан жергілікті тұрғындардың өміріне қауіп төндіреді.
Кейінгі бірнеше жылда жоғалып кеткен аралдар саны мұнымен бітпейді. 2019 жылы Арктиканы спутник арқылы бақылаған ғалымдар қызық құбылысты байқаған. Франц-Йосиф жері архипелагында орналасқан атолдардың бірі – Перламутр мүлдем жоқ болып шыққан. Осыған байланысты мәселенің анық-қанығына көз жеткізу мақсатында Солтүстік мұзды мұхитқа арнайы экспедиция барды. Сөйтіп Перламутр аралының су астына кеткені анықталды.
Ал 2018 жылы Уалака атты алапат дауылдан кейін Гавайдағы бір арал су астында қалған еді. Сондай-ақ Жапонияда да осыған ұқсас жағдай тіркелді. Гавайдағы аралдың жойылуының теңіз экожүйесіне тигізетін зияны ерекше. Аталған жерде теңіз мысығы дамылдап, жасыл теңіз тасбақалары жұмыртқалайды.
Гавайдағы жасыл теңіз тасбақаларының жартысы осы аралды мекендеген. Сондай-ақ осы өңірге тән теңіз мысығының жетіден бірі тек жоғалып кеткен аралда өмір сүрген. Өкініштісі, аталған екі теңіз жәндігі де жойылу қаупі бар аңдар санатына кіреді.
Жаһандық жылынудың Тынық мұхит аралдарына тигізетін зардабы бұдан да көп. Көмірқышқыл газының ауаға көптеп таралуы мұхит суына әсер етіп, соның салдарынан теңіз маржандары азайып, онда мекендейтін жәндіктердің жойылуына әкеліп соғып отыр. National Geographic деректеріне қарағанда, кейінгі он жылда Тынық мұхиттағы бірнеше үлкен маржан рифтері жойылып кеткен. Мұның «домино эффектісі» бар. Яғни аралдардың айналасындағы рифтердің жойылуының салдарынан мұхит толқынынан бұрынғыдай қорғану мүмкін емес.
Оның үстіне, Тынық мұхиттағы аралдардың көбі жалпақ, теңіз деңгейімен шамалас. Мәселен, Маршалл аралдары орташа есеппен су деңгейінен 1,8 метр биікте жатыр. Мұндағы ең биік атолл – Ликиептің биіктігі 10 метр ғана. Тувалудағы жағдай да осындай. Аталған елдің ең биік нүктесі Ниулакита аралы небәрі 4,8 метр жоғары орналасқан. Алда-жалда мұхит суы көтеріле қалса, аталған мемлекеттерге оңайға соқпайтыны түсінікті.
Кейінгі 35 жылда жер-жаһан күрт жылынған. НАСА-ның мәліметіне сүйенсек, XIX ғасырмен салыстырғанда Жердегі орташа температура 1 градусқа көтерілген. Мәселен, 2010 жылдан бері әлем бес рет рекордтық деңгейде ысыған. Ғалымдар мұның негізгі себебі – көмірқышқыл газы мен жылыжай газдарының ауаға көптеп шығарылуы екенін айтады.
«Жұт жеті ағайынды» демекші, жаһандық жылынудың теріс әсері көп. Антарктида мұзы еріп, жылдан-жылға кеміп барады. Бастапқыда аз-аздан мүжілген мұз бүгінде кесек-кесегімен опырылып жатыр. Өйткені климаттың өзгеруі мәңгі мұз жапқан аймақтағы судың да жылынуына әкеліп соғып отыр. Ал судың мүжімейтін нәрсесі жоқ екені белгілі. Арктика мен Антарктида маңындағы жылынған су мұздарды бұрынғыдан да жылдам еріте түсті.
1980 жылдан бері Арктикада 2,5 млн шаршы шақырым мұз жойылып кетті. Бұл шамамен Қазақстанның аумағына тең. National Geographic зерттеушілерінің мәліметтеріне қарағанда, 2050 жылға қарай Арктикада 520 мың шаршы шақырым мұз ғана қалуы мүмкін.
Антарктида да жаһандық жылынудың зардабын тартып отыр. Қазіргі таңда ондағы мәңгілік мұздар үгітіліп, еріген су мұхитқа құйылып, теңіз деңгейі көтеріліп барады. «Ақ құрлықта» жүргізілген зерттеу мәңгілік мұздардың астын теңіз сулары үңгіп жатқанын анықтады. Жағдай осы бетімен кете берсе, «ақ құрлықтағы» мұз жабыны еріп, түгелдей мұхитқа құйылады. Алда-жалда Антарктидадағы Туэйтс мұздығы түгелдей ерісе, әлемдік теңіз деңгейі 1 метрге көтеріледі екен.
Арктикада да жағдай мәз емес. Солтүстік полюске экспедиция жасаған ғалымдар жазда ондағы мұз көлемі мүлдем азайып кеткенін анықтаған. Мәселен, Арктикадағы Беринг теңізіндегі қысқы мұздың ауқымы 2018 және 2019 жылдары бұрын-соңды кездеспеген ең төменгі деңгейге түскен.
Оған қоса, теңіз мұзының көлемі ғана емес, оның қалыңдығы да жұқарып кеткен. Қатқанына ұзақ уақыт болған мұздар мұз қабатының 1 пайызын ғана құрайды. Есесіне бір жыл бұрын қатқан мұздар Солтүстік полюсте өте көп. Демек теңіздің ақ жабыны тез ериді. Ғалымдар алдағы 10-20 жылдың көлемінде Арктика мұхитында жаздың аяғында мүлдем мұз қалмайды деп болжап отыр.
Бұған қоса, Гренландия мұз жабынының жағдайы да мәз емес. Мұнда жылыну жаһандық жылынудың орташа есебімен салыстырғанда екі есе тез жүріп жатыр. Кейінгі жиырма жылда Гренландиядағы мұздың еру деңгейі үш есе өскен. Алдағы он жылда бұл үрдіс жалғаса бермек. Осылайша, теңіз деңгейі 7 метрге дейін көтеріліп, жағалаулардағы қалалар су астында қалуы мүмкін.
Мұның салдары өте ауыр болмақ. Өйткені Арктика мен Антарктида Жерді күн радиациясынан қорғауға үлкен үлес қосады. Ақ түсті мәңгілік мұздар күн сәулесін кері шағылдырады. Сөйтіп, Жердегі температураны бірқалыпты ұстауға көмектеседі. Келешекте мұз жабындары азайса, жер-жаһан бұрынғыдай өзін өзі «салқындатып» отыра алмайды. Сөйтіп, жаһандық жылыну одан сайын күшейе түспек.
Сондай-ақ мұздардың еруі атмосфераға 1 трлн тонна көмірқышқыл газын бөледі. Мұның көлемін салыстыру үшін мына деректерге назар аударалық. Өнеркәсіптік революция басталғаннан бергі 270 жылдың ішінде ауаға 2,4 трлн тонна көмірқышқыл газы бөлінген. 1949-2016 жылдар аралығындағы мұздың кемуі климаттың жылынуына Арктиканың қосқан үлесін 30 пайызға ұлғайтты.
Арктика мен Антарктиданың осыншалықты еруі келешекте теңіз деңгейін көтеретіні айтпаса да түсінікті. Бұл әсіресе, Тынық мұхиттағы аралдарға қауіпті. Қазірдің өзінде аталған аймақта әлемнің басқа бөлігіне қарағанда су деңгейі артып барады. Мәселен, Сүлеймен аралдары мен Папуа Жаңа Гвиней маңында жыл сайын мұхит 6 миллиметрге жақындап келеді. Самао мен Кирибатиде бұл көрсеткіш 6 миллиметрден асып кеткен.
Климаттың өзгеруінің экологиялық зиянынан бөлек, Тынық мұхиттағы аралдарға тигізетін экономикалық зардабы да зор. Жоғарыда айтып өткеніміздей, күрт көбейген толқындар егістіктерді шайып, бұлақтар мен тұмаларды тұзды сумен былғайды. Мысалы, Фиджидегі осындай тасқыннан жыл сайын келетін зардаптың көлемі 52 млн долларды құраған. Бұл елдің ішкі жалпы өнімі көлемінің 4 пайызына тең. 2015 жылы Вануатуда болған Пэм циклоны кесірінен ел экономикасы үлкен шығынға ұшырап, оның құны 1,4 млрд долларды құрады. Бұл елдегі ішкі жалпы өнім көлемінің 64 пайызын құрайды.
Ғалымдар жаһандық жылыну мәселесін айтып, дабыл қағып келе жатқанына бірнеше жылдың жүзі болды. Әзірге үлкен құрлықтарда орналасқан мемлекеттер оның зардабын тікелей тартпаса да, Тынық мұхиттағы аралдар қиын жағдайға тап келіп отыр.