«Алтай» Анкарада өнер көрсетеді

Жоғарыда аталған ко­ман­далардың барлығы да қа­зіргі кезде өз құр­лық­тарының үздіктері. Мәселен, Венеция өңіріндегі Тревизо провинциясына қарасты Конельяно деп аталатын шағын ғана қа­лада жасақталған «Имоко Вол­лейдің» Италияның төрт дүр­кін чемпионы, сол елдің Суперкубогының төрт мәрте иегері, Еуропа Чемпиондары лигасының жеңімпазы және тағы басқа толып жатқан атақ­тары бар. 2019 жылы дәл осы ұжым әлемнің клуб­тық чемпионатында бас жүлдені олжалады. Бір ға­жабы, 2020-2021 жылдары олар төрт бірдей аса ірі халықаралық додаларға қа­­тысып, барлығында же­ңіске жетті. Сол жарыстарда Апеннин түбегінің арулары 45 кездесу өткізіп, бірде-бір рет жеңілістің кермек дәмін татқан жоқ. Бұл күндері Даниэле Сан­тарелли жаттықтыратын ко­манданың сапында поль­шалық Йонна Волош, италиялық Паола Эгону, Рафаэла Фолье, Мо­ника Ди Дже­ннаро, Сара Фар, Ловет Оморуйи, америкалық Кэтрин Пламмер мен Меган Корт­ни, хорватиялық Бо­жана Бутиган және бол­гариялық Христина Вучкова сынды волейболшылар өнер көрсетеді.

Түркияның «Вакыф­Бан­кы» 2013, 2017 және 2018 жылдары клубтық әлем чем­пионатында дара шықса, 2011 жылы күміс медальді иеленді. Ал 2016 және 2019 жылдары қола жүлдені еншіледі. Соңғы жарыстың жартылай финалында түркиялықтар дәл сол «Имоко Воллейге» есе жіберсе, үшінші орын үшін бәсе­кеде Италияның «Игор Гор­гондзоласын» ойсырата ұтты. Ыс­танбұлдық волейболшылар төрт рет қарт құрлықтың теңдессізі деп танылды. Сон­дай-ақ олар өз елінің сан мәрте чем­пионы және түрлі кубок­тардың иегерлері. Бір сөз­бен айтсақ, соңғы жылдары атал­ған мемлекеттегі ешбір ұжы­мы «ВакыфБанкке» тойтарыс бере алмай жүр. Бұл ко­ман­даның бүгінгі таңдағы бас­ты жұлдыздары – Чиака Ог­бо­гу мен Мишель Барч-Хак­ли. Екеуі де биыл АҚШ құра­масы сапында Олимпия ойын­да­­рының жеңімпазы атанды. «ВакыфБанктың» құрамында Бразилия мен Швециядан келген бір-бір легионерден бар, ал қалғандары жергілікті ойыншылар.

Түркияның тағы бір клубы «Фенербахченің» де ба­ғындырған белестері бір төбе. Іргетасы сонау 1927 жылы қалан­ған ұжым Түркия бірін­шілігінде 13 мәрте топ жарды. 2010 жылы клубтық әлем чемпионатында алтыннан алқа тақса, 2012 жылы қолаға қол созды. 2012 жы­лы Чемпиондар лигасында жеңіске жетсе, тағы үш рет жүлдегерлер қатарына қо­­­сылды. Сербиялық маман Зоран Терзич тіз­гінін ұстаған ко­мандада бра­зилиялық Анинья, ресейлік Анна Лазарева мен Арина Федоровцева, сер­бия­лық Мина Попович жасындай жар­қыл­дауда. Өз елінің ойыншы­лары арасында да асқан шеберлігімен жанкүйерлерді тәнті етіп жүрген волейболшылар аз емес.

Оңтүстік Америкадан ат терлетіп келгелі отырған екі команданың да шабысы ширақ. Олардың екеуі де Бразилияның бірнеше дүркін чемпиондары, құр­лықтық жарыстарда да сан мәрте жеңіс тұғырының ең биік сатысынан көрінді. Мәсе­лен, «Минас» былтыр Ла­тын Америкасының клуб­тық чемпионатының жеңім­пазы атанса, «Дентил-Прая» сол атаққа биылғы мау­сым­да қол жеткізді. Одан бөлек, «Ми­настың» бой­шаң бұрым­дылары 1992 және 2018 жылдары өткен әлем біріншіліктерінде күміс медальді мойындарында жар­қыратты.

Міне, Өскеменнің «Ал­тайына» Анадолы елінде осын­­дай мықты командалар­мен күш сынасуға тура келіп отыр. Жерлестеріміз әлемдік дең­гейдегі жарыс­тарда елеулі та­быс­тарға қол жеткізе алма­ға­нымен, құр­лықтық додаларда өз­дерін жақсы қырынан көр­­сетуде. Биыл Таиландтың Нак­­хонратчасим қаласында өткен Азия біріншілігінде қа­зақстандық волейболшылар қарсылас шақ келтірмей, алтыннан алқа тақты. Осы жарқын жеңісінің нәтижесінде Кенді Алтайдың арулары әлемнің ең мықты командаларымен күш сынасу құр­метіне ие болды.