Атбасар қаласынан жиырма шақырымдай ұзап шыққан соң қарамы әжептәуір ажарлы ауыл көзге ілігеді. Түп-түзу көшелерінде көлденең жатқан бір бұрау жоқ. Үйлері де көзтартарлық. Қора-қопсыларының жанында үйілген қоянжон маялар тоқтықты аңғартып тұрғандай. Бұл – Новосельское ауылдық округі. Етек-жеңі кең пішілген елді мекенде 334 шаңырақ бар. Ұзын-ырғасы 14 ұлттың өкілі, 900-ге жуық адам бір үйдің баласындай «бір жеңнен қол, бір жағадан бас шығарып», тату-тәтті тіршілік етеді. «Бірлік бар жерде, тірлік бар» дегендей, бір жақсысы, ырыс-ынтымаққа үйіріліп, жыл өткен сайын әлеуметтік-тұрмыстық жағдайы көп-көрім жақсарып келеді.
– Округтің орталық қонысы – Никольское ауылы, – дейді округ әкімі Юлия Поль, – орта мектеп, фельдшерлік-акушерлік пункт, Мәдениет үйі, спорт кешені, оннан аса сауда орны жұмыс істейді. Кейінгі жылдары шалғайдағы ауылдарға көп қамқорлық жасалып жатыр. Сол жақсылықтың шарапатын біз де көріп отырмыз. Елге қайырымы тиіп тұрған бағдарламаның бірі – «Ауыл – ел бесігі». Осы бағдарламаның аясында фельдшерлік-акушерлік пунктті күрделі жөндеуден өткізіп алдық. Қазіргі күні ауылдағы медициналық мекемелерге жеткілікті көңіл бөлініп отыр. Біздің округтің тұрғындары да басы ауырып, балтыры сыздай қалса, алғашқы медициналық көмекті толық ала алады.
Шынында да, бұл – шарапаты мол шаруа. Өңірдегі көптеген елді мекенде медициналық қызметтің болмауы немесе әлсіздігі тұрғындардың кір жуып, кіндік кескен атамекендерінен көшуіне себепші болып отырғанын жасыруға болмас. Ауылдың ажарын келтіріп, жан жадыратар жылылық ұялатуға себепші болып отырған жергілікті серіктестік басшылары екенін де бірауыз сөзбен айта кетсек, өзгелерге өнеге болар еді. Округ әкімінің айтуына қарағанда, Павел Шакола мен Юрий Скубак тәрізді серіктестік басшылары ел жұмысына араласып, қамқорлық қолын созуда. Міне, қақаған қыста шалғайдағы шағын ауылдар қар көп түскендіктен жол жабылып қала ма деп алаңдап отырса, бұл жерде мұндай мәселе туындамайды. Серіктестік басшылары жол бойын уақтылы айнадай етіп тазалап, округте тұратын тұрғындардың шамасы келмей жатқан шаруаларын екі айтқызбай тындырып береді.
Ауыл тұрғындарының әлеуметтік-тұрмыстық жағдайын жақсартумен қатар, жас мамандардың да орнығуына қолұшын беріп жатыр. Былтыр жас мамандарға арнайы төрт үй салып беріпті.
– Маған да жайлы пәтер берілді, – дейді Гүлжанат Ермекқызы, – осындай қамқорлық көрсетіліп жатқан жерде жаныңды салып жұмыс істеуге әбден болады. Бар жақсылық, игі істер бір арнада тоғысып, туған еліміздің тұғырын биіктетуге бағытталып жатқаны жақсы емес пе?! Негізінде, ауылға келген жас маман аламын деп емес, қызметімді сіңіріп, еңбек етемін деп келуі керек. Ал жергілікті серіктестіктер тарапынан осындай қамқорлық көрсетіліп жатса, ортақ мақсаттағы оңды іс сүттей ұйып, берекесі арта түсер еді.
Ауыл тұрғыны Юрий Скубактың айтуына қарағанда, осы топырақта туып-өскен ел азаматтарының бірлігі мықты болғандықтан, ешқандай көшу байқалмайды. Қайта керісінше, ішінара жастар ауылға оралып жатыр. Бұл да – жақсылықтың белгісі. Тұрғындардың пікіріне құлақ түрсеңіз, серіктестік басшысы Павел Шаколаның қарапайымдылығын, өтініш айтып барған кісінің тілегін екі етпейтінін естуге болады. Ел мақтаған жігіттің еңсесі биік.
– Туған жерге байланған тамыр ешқашан үзілмейді, – дейді Павел Шаколаның өзі, – біз осы жердің игілігін көріп отырғаннан кейін қолымызда барымызбен бөлісіп, ең алдымен ауылдың жағдайын ойлауымыз керек. Айталық, ел көшіп кетсе, серіктестіктің жұмысын кім істер еді? Табыс болса, игілік үйірілсе, ол жұмысқа жұмылған жалпы жұрттың бірлігі. Елді мекенде ауызсу тарапында еш мәселе жоқ. Көшелер толық жарықтандырылды, жолды жөндеп тұрамыз. Ауыл мәдениетін өркендетіп, тұрғындардың бұқаралық спортпен айналысуына жыл сайын мол қаржы бөлеміз. Осындай ықыластың игілігін де көріп отырмыз.
Айтса айтқандай, ауыл тірлігі алға басып келеді. Соның барлығы дерлік берік бірліктің арқасы. Сол бірлікті бекемдеп отырған азаматтардың өнімді еңбегі өзгеге өнеге болса, қанеки?!
Ақмола облысы,
Атбасар ауданы
