Елбасы Н.Ә.Назарбаевтың “Жаңа онжылдық – жаңа экономикалық өрлеу – Қазақстанның жаңа мүмкіндіктері” атты 2010 жылғы Қазақстан халқына Жолдауында қойған міндеттерді іске асыру мақсатында Денсаулық сақтау министрлігі Қазақстан Республикасының денсаулық сақтау саласын дамытудың “Саламатты Қазақстан” 2011-2015 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасының жобасын әзірледі.
Премьер-Министр К.Мәсімовтің тапсырмасына сәйкес, аталған бағдарлама жобасы жұртшылықтың кең талқылауына ұсынылып отыр. Осыған байланысты мемлекетімнің азаматы ретінде мен де осы мәселеге байланысты өз пайымдауымды айтқым келді, себебі зейнеткер болсам да, бұл саланың тағдыры маған бәрібір емес.
Біз, денсаулық сақтау саласының ардагерлері, көптеген реформалар мен өзгерістерді бастан өткіздік. Олардың барлығы медициналық қызметтердің сапасын жақсартуға арналды. Кейбір позициялар бойынша белгілі жетістіктерге де жеттік. Бірақ өмір әрқашан өз түзетулерін енгізуде. Ойға алған көптеген жағдайлар өзінің өзектілігін жоғалтып, шешілмей қалды.
Бұл бағдарлама басымды мемлекеттік жобаларға жатады, оның мақсаты – азаматтардың денсаулығын жақсартуға бағытталған денсаулық сақтау саласында жүйелі өзгерістер жүргізу болып табылады.
Медицина саласының табанды және біріккен жұмысы арқасында туудың 1,5 есе өсуіне, сәби және ана өлім-жітімінің екі есеге қысқаруына қол жеткізілді. Өмір ұзақтығының орташа көрсеткіші артты. Барлық өңірлерде жүректің ишемиялық ауруы, артериалдық гипертония науқастарына шұғыл көмек көрсетудің халықаралық стандарты енгізілді. Кардиохирургиялық және интервенциялық араласулардың барлық медициналық көмек түрлері кеңінен қолданылуда. Денсаулық сақтау жүйесін басқарудың тиімділігін арттыру үшін әлемнің дамыған елдері үлгісі бойынша денсаулық сақтау саласының бюджеттік моделінің үздік стандарттарын кезең-кезеңімен енгізу жүзеге асырылуда. Елімізде телемедицина дамып келеді десем, биылғы жылы дәрігер мен медициналық ұйымды еркін таңдауға бағытталған Бірыңғай ұлттық денсаулық сақтау жүйесі енгізілді.
Әрине, бұл салада әлі күнге дейін шешілмеген мәселелер бар. Олардың кейбіреулері кідіртпей шешуді талап етеді. Мысалы, амортизацияны қоспаған тарифтерді құрастырудың объективті емес жүйесі, денсаулық сақтау мемлекеттік ұйымдары дербестігінің төмен болуы, жас мамандар біліктілігінің төмен болуы, ірі стационарлардың компьютерлік техникамен төмен жабдықталуы (60 төсекке 1 компьютер) жаңарту үдерісін айтарлықтай тежейді. Мемлекеттік бағдарламаны іске асырудың 1-кезеңінде осы мәселелерді шешу жүйені толығымен жақсартуды біршама тездетер еді.
Бағдарлама жобасын қарап отырып, осы құжатта денсаулық сақтау саласының барлық тұстары қамтылғанына менің көзім жетті. Жетістіктер де, кемшіліктер де, оларды шешу жолдары да көрсетілген. Айталық, “Денсаулық сақтау ұйымдары қызметінің тиімділігін арттыру” 4.2.3-тармағына көңіл аударғым келеді, мұнда кеңінен мемлекеттік-жеке әріптестікті қолдану көрсетілген. Идеясы жақсы. Бірақ іске асыру бағыттарында объектілерді жекешелендіру, негізгі құралдарды (ғимараттар, жабдықтар) жеке адамдарға беру ұсынылады. Осы күнге дейін сонау кезеңдегі жалпы жекешелендірудің зардаптарынан әлі арыла алмай жүрміз. Бүгінгі таңда балабақшаларға деген сұранысты қанағаттандыра алмай отырмыз. Қызылордада жекешелендіру нәтижесінде қаладағы жалғыз қалалық аурухананы жоғалтып алдық. Әзер дегенде қайтарып алғанда, тек жалаң қабырғалар ғана қалған, коммуникациялық жүйелер де болмады. Осындай мысалдарды біраз келтіруге болады. Ендеше, мұндай олқылықтарға жол бермеудің жолын іздестірген жөн.
Тұтас алғанда, аталған жоба нақтылы, дәлелді және оқырманға қолжетімді екені байқалады дей отырып, Елбасымыз Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаевқа халықтың әл-ауқаты жөнінде тынымсыз қамқорлығы үшін алғысымды білдіргім келеді.
С.Ыбыраев, Қазақстан Республикасының еңбек сіңірген дәрігері.
ҚЫЗЫЛОРДА.